Tuvalet eğitiminde birkaç önemli nokta var diye biliyorum (kendim de eğitim alanında olduğum için naçizane kendi fikrim ve uyguladıklarımdan çıkardıklarım diyeyim) ilki çocuğun kas gelişiminin yani fizyolojik gelişiminin buna hazır olması. Bunun bazı göstergeleri var: merdivenleri tek ayağını atarak çıkabilmesi (normalde minişler tek ayak atıp diğerini de aynı basamağa atıp tırmanır ya genelde :) eğer tuvaletini bezine ayaktayken yapıyosa duraksaması, rahatsız olması gibi. Ya da doğrudan kendisinin bunu ifade etmesi "anne çişimi yapıyorum" "anne çişim geldi" "anne kakamı yaptım" gibi demesi. Bu gibi belirtiler çocuğun kas kontrolünü artık yapabileceğini gösteriyor. Eğer çocuk bu döneme ulaşamadıysa zaten tuvalet eğitimi vermeye çalışmak nafile bir çabaya dönüşüyor çünkü çocuk istese de kas sistemini kontrol edemediği için tuvaletini tutamayabiliyor...
İkinci önemli nokta da; tuvalet eğitiminin psikoseksüel gelişim evrelerinden "anal dönem" olarak adlandırılması ve bu dönemde çocuğa karşı tuvalet eğitimi konusunda sergilediğimiz her tavrın, çocuğun ilerdeki psikolojik yaşamı üzerinde kalıcı etkiler yaratabilmesidir. Örneğin kakasını yapmak istemeyen çocuğu buna zorlamak ve zorla yaptırmak ilerde böyle anıları olan bireylerin cimri olmasına ya da eşya toplayıcısı (diğer adıyla eşyalarla arasında duygusal bağ kurup onlardan kopamama ile ilgili bir rahatsızlıktı sanırım) olmasına neden olabiliyormuş (NTV yayınlarının cep kitaplarından Psikoloji isimli kitapta okumuştum bunu, bilimsel kanıtları bulunuyormuş). Ya da çocuğu belirli zaman aralıklarında sürekli "tuvaletin var mı? hadi tuvalete gidelim, hadi tuvaletimizi yapalım" şeklinde zorlamak çocuğun ilerde zaman saplantısının oluşmasına neden olabiliyormuş. Bu tür anıları olan kişiler genelde obsesif düzeyde dakik kişiler haline geliyormuş. Bir de bu anal dönemde istisnasız tüm çocuklar özellikle "kakalarını" bedenlerinin bir parçası olarak / bir uzuvları gibi görerek ondan ayrılmayı reddedebiliyorlar. Benzer durum yenidoğan bebekler ve anne arasında da oluyor psikolojik olarak bebek anneyi kendinin bir parçası olarak gördüğü için gözünün önünde sürekli olmasını istiyor, anneyi göremeyince ağlıyor. Biraz büyüdüklerinde farklı bir beden olduklarının farkına varabiliyorlar. O nedenle öncelikle çocuğa "kaka"nın ne olduğunu ve neden tuvalete atılması gerektiğini açıklamak gerekiyor. Ben bu noktada, takip ettiğim bir pedagogun tavsiye ettiği bir kitabı aldım ve inanılmaz işimize yaradı: "Teo'nun Kaka Kitabı" . Bu kitap madalyon psikoyatri merkezi onaylı ve çok güzel bir kitap. Benim oğlum çişini çok çabuk öğrendi söyledi "çişim geldiii" diye bağırıyodu hemen koşuyoduk lazımlığa. Ama kakaya gelince yapmak istemiyodu. Bu kitabı aldım ve her fırsatta okumaya başladık. Kitapta kakaların nasıl oluştuğunu ve neden bedenden atılması gerektiği çok güzel anlatılmış :) Sonra oğlum kitabı her açtığımızda 3-4 kez arka arkaya okutmaya ve dikkatini çeken sayfaları ısrarla defalarca okutmaya başladı. kitapta çocuk klozete yapıyor kakasını, bir gün kendisi dedi "anne hadi kaka yapalım" lazımlığa götürdüm. "ıı ıııhh ona değil, buraya" dedi klozeti gösterdi ve işi çözdük böylece
Bir de benim oğlumda gözlemlediğim şeylerden biri de: tuvaletini altına yaptığında onun verdiği rahatsızlığı hissetmesi ve bu rahatsızlığın tuvalet eğitimini kolaylaştırması oldu. Bir kaç kez altını ıslattı ve ağlamaya başladı "çişim geldiii çişim geldii anneeeğğğ" diye. o rahatsızlığı hissetmek de tuvaletini tutmaya teşvik ediyor bence
Bir de altın ipuçları var: tuvalet eğitimine başlandığında aşamalı olarak gündüz ve sonra da geceleri asla bez bağlamamak gerekiyor. Çocuğun bunun bir süreç olduğunu anlaması açısından ve tutarlılığımızı görmesi açısından. Bu süreçte de ikili diyaloglar çok önemli bence. Ben hep oğluma anlatmaya çalıştım. bezleri bebekler kullanıyor çünkü tuvaletlerini söyleyemiyolar konuşamıyolar. Ama sen artık konuşabiliyosun ve tuvaletini söyleyebiliyosun dimi? o yüzden artık beze ihtiyacımız yok şeklinde sürekli konuştum.
Çok şükür süreci çok vukuat yaşamadan atlatmış olduk

Baya da uzunca yazdım ama umarım faydası dokunur. Zor ve uğraştırıcı bi süreç o yüzden tüm bildiklerimi yazmak istedim