• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

21 yıl,dile kolay

Diana

Guru
Kayıtlı Üye
14 Mayıs 2008
153
105
303
51
Hikayem çok uzun hanımlar,baştan söyleyeyim.Eşimle tanıştığımda 18 yaşındaydım,cıvıl cıvıl,neşeli,güler yüzlü Bi kızdımİlk görüşte aşık oldum,o da bana.1,5 yıl sonra evlendik.Tabi bu dönemde kıskançlığıyla canımdan bezdirdi ama çok seviyor ya ondan diyordum.Evlendik kıskançlık krizleri dayakla sonuçlandı,hemen hemen her gün dayak yedim.En ağır hakaretlere maruz kaldım.Evliliğimin 40.gecesi beni dövüp sokağa attı,yüzüm gözüm mor.Yalvardım,beni içeri al sabah giderim diye.Aldı,ağlaya ağlaya sızmışım,döverek uyandırdı,defol git dedi.Ailemin yanına gittim,telefon etti anneme.Diana bugün gelmezse kendimi öldürürüm dedi.Annem Bi daha dene,aynı olursa ayrılırsın diye beni geri götürdü.Bi daha ölsem de gelmem dedim anneme.Benden önce niye biriyle çıktın dedi dövdü,kız arkadaşlarınla niye kafeye gittin dedi dövdü,yoldan geçerken sağına soluna niye tekrar bakıyodun orda adam vardı ona mı baktın dedi dövdü.En ağır hakaretlerde cabası.Niye o kadar sabrettim,neden çektim bilmiyorum.Zaten psikolojim bozulmuştu,normal değildim.Zamanla eşim düzelmeye,normalleşmeye başladı.Bu arada iki çocuğumuz oldu.Benim ailemi hiç sevmezdi,her geldiklerinde problem çıkarırdı.Eşimin yaşı ilerledikçe olgunlaştı,yaptıklarından çok pişman oldu.Ben sana bunları nasıl yaptım diye ağladığı zamanlar oldu.Şimdi kendini dört dörtlük insan zannediyor.Evet çok sakin,mantıklı,güzel konuşuyor.Ama benim içim o kadar dolu ki.Her tartışmamızda geçmişte yaptığı pislikler geliyo aklıma.Tahammülsüz,sinirli Bi insan olup çıktım.En son tartışmamızda bana sen hiç bişeyle ilgilenmiyorsun(çocukların terbiyesiyle ilgili)Ben de sana verdiğim emeklere yazıklar olsun dedim Çünkü ben hayatım boyunca hiç bir şeyle ilgilenmemişim,sıfır yaşamışım,öyle dedi bana.Cevap olarak benim emeklerime yazıklar olsun dedi.Kısacası eşmiş,sevgiymiş,aşkmış,el alem ne demiş hepsi boş.Bir ömrü boşa yaşamışım.Şu an sadece biraz şefkate ihtiyacım var,sadece biraz şefkat.Çok kötüyüm.Burda anlatamadığım çok fazla şey var,kendimi çok iyi ifade edemedim Okuyan herkese teşekkür ederim
 
Bu saatten sonra da yapacak bir şeyin yok...
 
Şimdiye kadar sizi bu adamla tutan şey neyse yine aynısına sığınıp devam edeceksiniz.
Yazdıklarınız onu gösteriyo çünkü.
40. Günkü o olayların üstüne 2 çocuk yaptıysanız siz bu adamdan ayrılamazsınız demektir.
Oyüzden boşan demicem.
Yapabileceğinizi sanmıyorum.
Madem öyle bi çift terapisi alın ne deyim.
 
Hikayem çok uzun hanımlar,baştan söyleyeyim.Eşimle tanıştığımda 18 yaşındaydım,cıvıl cıvıl,neşeli,güler yüzlü Bi kızdımİlk görüşte aşık oldum,o da bana.1,5 yıl sonra evlendik.Tabi bu dönemde kıskançlığıyla canımdan bezdirdi ama çok seviyor ya ondan diyordum.Evlendik kıskançlık krizleri dayakla sonuçlandı,hemen hemen her gün dayak yedim.En ağır hakaretlere maruz kaldım.Evliliğimin 40.gecesi beni dövüp sokağa attı,yüzüm gözüm mor.Yalvardım,beni içeri al sabah giderim diye.Aldı,ağlaya ağlaya sızmışım,döverek uyandırdı,defol git dedi.Ailemin yanına gittim,telefon etti anneme.Diana bugün gelmezse kendimi öldürürüm dedi.Annem Bi daha dene,aynı olursa ayrılırsın diye beni geri götürdü.Bi daha ölsem de gelmem dedim anneme.Benden önce niye biriyle çıktın dedi dövdü,kız arkadaşlarınla niye kafeye gittin dedi dövdü,yoldan geçerken sağına soluna niye tekrar bakıyodun orda adam vardı ona mı baktın dedi dövdü.En ağır hakaretlerde cabası.Niye o kadar sabrettim,neden çektim bilmiyorum.Zaten psikolojim bozulmuştu,normal değildim.Zamanla eşim düzelmeye,normalleşmeye başladı.Bu arada iki çocuğumuz oldu.Benim ailemi hiç sevmezdi,her geldiklerinde problem çıkarırdı.Eşimin yaşı ilerledikçe olgunlaştı,yaptıklarından çok pişman oldu.Ben sana bunları nasıl yaptım diye ağladığı zamanlar oldu.Şimdi kendini dört dörtlük insan zannediyor.Evet çok sakin,mantıklı,güzel konuşuyor.Ama benim içim o kadar dolu ki.Her tartışmamızda geçmişte yaptığı pislikler geliyo aklıma.Tahammülsüz,sinirli Bi insan olup çıktım.En son tartışmamızda bana sen hiç bişeyle ilgilenmiyorsun(çocukların terbiyesiyle ilgili)Ben de sana verdiğim emeklere yazıklar olsun dedim Çünkü ben hayatım boyunca hiç bir şeyle ilgilenmemişim,sıfır yaşamışım,öyle dedi bana.Cevap olarak benim emeklerime yazıklar olsun dedi.Kısacası eşmiş,sevgiymiş,aşkmış,el alem ne demiş hepsi boş.Bir ömrü boşa yaşamışım.Şu an sadece biraz şefkate ihtiyacım var,sadece biraz şefkat.Çok kötüyüm.Burda anlatamadığım çok fazla şey var,kendimi çok iyi ifade edemedim Okuyan herkese teşekkür ederim
yasadiklariniz dayanilacak gibi degilmis gercekten sabriniza hayran kaldim.bir psikolaga falan mi gitseniz belki bi cözüm bulursunuz. esinizle birlikte gitseniz daha i olur belki. umarim en kisa zamanda huzura kavusursunuz
 
Dayak yediğiniz adamdan çocuk yapmak hata, ailenizin size arka çıkmaması hata, hatalar silsilesi, liste uzar gider de gerek yok.
 
Hikayem çok uzun hanımlar,baştan söyleyeyim.Eşimle tanıştığımda 18 yaşındaydım,cıvıl cıvıl,neşeli,güler yüzlü Bi kızdımİlk görüşte aşık oldum,o da bana.1,5 yıl sonra evlendik.Tabi bu dönemde kıskançlığıyla canımdan bezdirdi ama çok seviyor ya ondan diyordum.Evlendik kıskançlık krizleri dayakla sonuçlandı,hemen hemen her gün dayak yedim.En ağır hakaretlere maruz kaldım.Evliliğimin 40.gecesi beni dövüp sokağa attı,yüzüm gözüm mor.Yalvardım,beni içeri al sabah giderim diye.Aldı,ağlaya ağlaya sızmışım,döverek uyandırdı,defol git dedi.Ailemin yanına gittim,telefon etti anneme.Diana bugün gelmezse kendimi öldürürüm dedi.Annem Bi daha dene,aynı olursa ayrılırsın diye beni geri götürdü.Bi daha ölsem de gelmem dedim anneme.Benden önce niye biriyle çıktın dedi dövdü,kız arkadaşlarınla niye kafeye gittin dedi dövdü,yoldan geçerken sağına soluna niye tekrar bakıyodun orda adam vardı ona mı baktın dedi dövdü.En ağır hakaretlerde cabası.Niye o kadar sabrettim,neden çektim bilmiyorum.Zaten psikolojim bozulmuştu,normal değildim.Zamanla eşim düzelmeye,normalleşmeye başladı.Bu arada iki çocuğumuz oldu.Benim ailemi hiç sevmezdi,her geldiklerinde problem çıkarırdı.Eşimin yaşı ilerledikçe olgunlaştı,yaptıklarından çok pişman oldu.Ben sana bunları nasıl yaptım diye ağladığı zamanlar oldu.Şimdi kendini dört dörtlük insan zannediyor.Evet çok sakin,mantıklı,güzel konuşuyor.Ama benim içim o kadar dolu ki.Her tartışmamızda geçmişte yaptığı pislikler geliyo aklıma.Tahammülsüz,sinirli Bi insan olup çıktım.En son tartışmamızda bana sen hiç bişeyle ilgilenmiyorsun(çocukların terbiyesiyle ilgili)Ben de sana verdiğim emeklere yazıklar olsun dedim Çünkü ben hayatım boyunca hiç bir şeyle ilgilenmemişim,sıfır yaşamışım,öyle dedi bana.Cevap olarak benim emeklerime yazıklar olsun dedi.Kısacası eşmiş,sevgiymiş,aşkmış,el alem ne demiş hepsi boş.Bir ömrü boşa yaşamışım.Şu an sadece biraz şefkate ihtiyacım var,sadece biraz şefkat.Çok kötüyüm.Burda anlatamadığım çok fazla şey var,kendimi çok iyi ifade edemedim Okuyan herkese teşekkür ederim

Ah ablacığım çok zor şeyler yaşamışsınız.. Keşke o 40. gün gittiğinizde baba evinde kalabilseydiniz ama gençlikte hatalar oluyor işte..

Boşa yaşadım demeyin 2 tane evladınız olmuş, yetişkin olmuşlardır artık, allah bağışlasın onları size.. bunca çektiğinizin armağanı onlar..

Ama bana kalırsa bu kadar dolulukla bu evliliği devam ettirmenin bir anlamı yok.. Her tartışmada aklınıza yaşadığınız kötü şeyler geliyorsa, sizin ona sevginiz kalmadıysa, sinirleriniz harap olduysa artık, yazık verdiğiniz emeklere... biraz daha sakinleştiğinizde tekrar düşünün bence...

"Düzenim bozulur, hayatımın altı üstüne gelir" diye endişe etme. Nereden biliyorsun hayatın altının üstünden daha iyi olmayacağını? ----> Şems-i Tebrizi
 
Sendeki kafadan bende istiyom:KK51:Te allahım ya nasıl bi onursuzluk döven adamla ömür geçirmek pesss
 
Halinize çok üzüldüm.
İşte herşey ailede bitiyor. Aile gerçekten sahip çıksaydı böyle olurmuydun?
Geçmişine yapacak bişey yok ama artık senin de 2 evladın var onlar için güçlü olup, senin yaşadığın şeyleri onların yaşamaması için elinden geleni yapmalısın.
İşe girebiliyosan gir çalış. O kadar iyi gelecektir ki emin ol.
Allah yardımcın olsun.
 
Bir ağır maganda vakası daha... 21 yılda ortalama boyutta bir taştan da dövmeyen koca elde edebilirdiniz; değdi mi gerçekten çektiğinize?

Eşiniz ailenize az yapıyor; esas siz ağzınız yüzünüz yamultulmuşken sizi geri gönderen ailenizi kapıdan koymamalıydınız.
 
Düzeleceği kesin olmadığı halde, devam etmişsiniz
Yaşadıklarınızı yutmuşsunuz.

Emek vermedin demesine mi takıldınız şimdi?

Kendinizi sevmiyorsanız devam edebilirsiniz, zira 19,5 yaşınızdan beri hiç sevmemişsiniz kendinizi
 
bukadar dayağı yedikten sonra anne evine dönüyorsun
sOnra kocan olacak adam görünümünde yaratık,''annene'' gönder yoksa kendimi öldürürüm diyor.
Aileniz ise damadına kıyamadığından kızını gözden çıkardığından gönderiyor iyiymiş !!
Ardından aileniz kendi elleri ile teslim ediyor YAZIK !!!
aLLAH anneliği babalığı hakedecek insanlara nasip etsin

Siz zaten 19,5 yaşında evlenerek o cocuk aklınızla hata yapmışsınız
Ama bunu ne olursa olsun 1 çocuğu geçtim 2 çocukla sonlandırmamınız gerekiyordu !!
Hata üstüne hata ne diyeyim ,siz zaten ayrılamazsınız bu insan görünümlüden
Tek diyeceğim allah yardımcınız olsun eşinize akıl fikir versin
Çocuklarınızada sağlıklı yaşama ortamı nasip etsin
 
arkadaşlar hanımefendinin ne yaşadığını bilmiyoruz sadece okuyoruz daha ılımlı olsak iyi olur.
sadece eşiniz olgunlaşmamış sizde öyle. tahammül edemediğiniz bundan kaynaklı..
ama bu annenizi,eşinizi,el alemi haklı çıkarmıyor asla.. keşke biri yanınızda olsaydı.
bundan sonra sizin ve çocuklarınız için en iyisi olsun inşallah.
 
Neymiş gelmezsen kendımı öldürürümmüş. Gebertseysı de bu kadar şeyı çekmeseydın.
Dayağın mazaretı yok !
 
Ablacım siz bizden daha iyi bilirsiniz ama
madem bunca zaman gecti geriye dönüp bakmaman gerek. Unutman gerek çokta önemli olsaydı ayrılırdın o zaman diye düşünüyorum. Şimdi durup durup bunları düşünüp içini sogutmanın manası yok.
Hem yukarıda da dedim ya biz insanlar bazen bir tartışmada hiç düşünmediğimiz şeyleri sözleri sarf ederiz. Eşinde böyle yapmış olabilir aksi olsa 21 sene evli kalmanız hiç mümkün olmazdı bence.
 
Bu yazını keşke evlenmek üzere olan, "sevgilim beni çok sevdiği için kıskanıyor" diye düşünen bütün düşük zekalı genç kızlarımız okusa....
Sizin durumunuza gelirsek....Artık düzeldiyse eşiniz, geçmişi düşünüp kendinizi daha fazla üzmeyin, olan olmuş...
 
Kaç senedir düzeldi? Bu kez de o düzeldiği senelerin hatırına bu lafları duymazdan geleceksin.

ya da 40 yaşlara merdiven dayadığı bu günlerde çalışıp kendi düzenini kuracaksın..

Çocuklar kaç yaşında daha en iyi ihtimalle üniversite okuyorlardır...

Allah bir kolaylık versin inşallah.
 
O adamla hala tartışacak kadar diyaloğa girecek enerjiyi ve isteği bulabilmen bile mucize bana göre.
Annene de pes doğrusu. Bir anne evladı elin herifinden eziyet gördükçe nasıl tepkisiz kalır aklım almıyor?
Sana zor gününde destek olmayan insanlara o adam neden saygı duysun ki?

Eşin olgunlaşmış gibi görünebilir ama senden gidenlerden sonra bu evlilik devam etse ne olur etmese ne olur? Bence kendi hayatını eline al.
 
Back
X