- 10 Şubat 2015
- 2.986
- 1.864
- 133
Aşağıdaki videoyu izleyerek sitemizi ana ekranınıza web uygulaması olarak nasıl kuracağınızı öğrenebilirsiniz.
Not: Bu özellik bazı tarayıcılarda mevcut olmayabilir.
Allah allah?Bu saatten sonra da yapacak bir şeyin yok...
Oyle tabui ben büyük konusmuyorumBuyuk konusmayin, Allah kimseye gostermesin, yasatmasin boyle aci tabi ama yine de buyuk konusmayin yasamadan olmezsiniz cunku.
Bunca yıl kendinize eziyet etmenin hiç bi açıklaması yokHic tanimadiginiz ne durumda oldugunu bilmrdiginiz biri icin nasil kolayca onursuz diye hakarer edebiliyosun.
Simdi sunu cok net anlamadim ama 21 sene onceki yasadiklarinimi unutamiyor yoksa hala devammi ediyor.Oyle tabui ben büyük konusmuyorum
Bunca yıl kendinize eziyet etmenin hiç bi açıklaması yok
Evet öyle ama me ladar doğru hayatını mahvetmek seni döven bi adamın yatağına telrar girmek çoo acı olsa gerek21 yillkk evlisiniz heralde.yani 21 yil oncesi
Simdi sunu cok net anlamadim ama 21 sene onceki yasadiklarinimi unutamiyor yoksa hala devammi ediyor.
21 sene onceki zamanida dusunmek var.simdi bile herturlu eziyete katlanip gidecek yerim yok diye cekenler var.ben onursuzluktsn gurursuzluktan degilde caresizlik cesaret korku var.cocuk bahane kimse istemez hem kendisi hem cocugu huzursuz olsun.cocugum babasiz buyumesin sadece bahane oyle hakli goruyolar gidememeyi.azcik cesaret olsa.
Hikayem çok uzun hanımlar,baştan söyleyeyim.Eşimle tanıştığımda 18 yaşındaydım,cıvıl cıvıl,neşeli,güler yüzlü Bi kızdımİlk görüşte aşık oldum,o da bana.1,5 yıl sonra evlendik.Tabi bu dönemde kıskançlığıyla canımdan bezdirdi ama çok seviyor ya ondan diyordum.Evlendik kıskançlık krizleri dayakla sonuçlandı,hemen hemen her gün dayak yedim.En ağır hakaretlere maruz kaldım.Evliliğimin 40.gecesi beni dövüp sokağa attı,yüzüm gözüm mor.Yalvardım,beni içeri al sabah giderim diye.Aldı,ağlaya ağlaya sızmışım,döverek uyandırdı,defol git dedi.Ailemin yanına gittim,telefon etti anneme.Diana bugün gelmezse kendimi öldürürüm dedi.Annem Bi daha dene,aynı olursa ayrılırsın diye beni geri götürdü.Bi daha ölsem de gelmem dedim anneme.Benden önce niye biriyle çıktın dedi dövdü,kız arkadaşlarınla niye kafeye gittin dedi dövdü,yoldan geçerken sağına soluna niye tekrar bakıyodun orda adam vardı ona mı baktın dedi dövdü.En ağır hakaretlerde cabası.Niye o kadar sabrettim,neden çektim bilmiyorum.Zaten psikolojim bozulmuştu,normal değildim.Zamanla eşim düzelmeye,normalleşmeye başladı.Bu arada iki çocuğumuz oldu.Benim ailemi hiç sevmezdi,her geldiklerinde problem çıkarırdı.Eşimin yaşı ilerledikçe olgunlaştı,yaptıklarından çok pişman oldu.Ben sana bunları nasıl yaptım diye ağladığı zamanlar oldu.Şimdi kendini dört dörtlük insan zannediyor.Evet çok sakin,mantıklı,güzel konuşuyor.Ama benim içim o kadar dolu ki.Her tartışmamızda geçmişte yaptığı pislikler geliyo aklıma.Tahammülsüz,sinirli Bi insan olup çıktım.En son tartışmamızda bana sen hiç bişeyle ilgilenmiyorsun(çocukların terbiyesiyle ilgili)Ben de sana verdiğim emeklere yazıklar olsun dedim Çünkü ben hayatım boyunca hiç bir şeyle ilgilenmemişim,sıfır yaşamışım,öyle dedi bana.Cevap olarak benim emeklerime yazıklar olsun dedi.Kısacası eşmiş,sevgiymiş,aşkmış,el alem ne demiş hepsi boş.Bir ömrü boşa yaşamışım.Şu an sadece biraz şefkate ihtiyacım var,sadece biraz şefkat.Çok kötüyüm.Burda anlatamadığım çok fazla şey var,kendimi çok iyi ifade edemedim Okuyan herkese teşekkür ederim
Zor bazilarina kadin olmak cok zor.Evet öyle ama me ladar doğru hayatını mahvetmek seni döven bi adamın yatağına telrar girmek çoo acı olsa gerek
Hikayem çok uzun hanımlar,baştan söyleyeyim.Eşimle tanıştığımda 18 yaşındaydım,cıvıl cıvıl,neşeli,güler yüzlü Bi kızdımİlk görüşte aşık oldum,o da bana.1,5 yıl sonra evlendik.Tabi bu dönemde kıskançlığıyla canımdan bezdirdi ama çok seviyor ya ondan diyordum.Evlendik kıskançlık krizleri dayakla sonuçlandı,hemen hemen her gün dayak yedim.En ağır hakaretlere maruz kaldım.Evliliğimin 40.gecesi beni dövüp sokağa attı,yüzüm gözüm mor.Yalvardım,beni içeri al sabah giderim diye.Aldı,ağlaya ağlaya sızmışım,döverek uyandırdı,defol git dedi.Ailemin yanına gittim,telefon etti anneme.Diana bugün gelmezse kendimi öldürürüm dedi.Annem Bi daha dene,aynı olursa ayrılırsın diye beni geri götürdü.Bi daha ölsem de gelmem dedim anneme.Benden önce niye biriyle çıktın dedi dövdü,kız arkadaşlarınla niye kafeye gittin dedi dövdü,yoldan geçerken sağına soluna niye tekrar bakıyodun orda adam vardı ona mı baktın dedi dövdü.En ağır hakaretlerde cabası.Niye o kadar sabrettim,neden çektim bilmiyorum.Zaten psikolojim bozulmuştu,normal değildim.Zamanla eşim düzelmeye,normalleşmeye başladı.Bu arada iki çocuğumuz oldu.Benim ailemi hiç sevmezdi,her geldiklerinde problem çıkarırdı.Eşimin yaşı ilerledikçe olgunlaştı,yaptıklarından çok pişman oldu.Ben sana bunları nasıl yaptım diye ağladığı zamanlar oldu.Şimdi kendini dört dörtlük insan zannediyor.Evet çok sakin,mantıklı,güzel konuşuyor.Ama benim içim o kadar dolu ki.Her tartışmamızda geçmişte yaptığı pislikler geliyo aklıma.Tahammülsüz,sinirli Bi insan olup çıktım.En son tartışmamızda bana sen hiç bişeyle ilgilenmiyorsun(çocukların terbiyesiyle ilgili)Ben de sana verdiğim emeklere yazıklar olsun dedim Çünkü ben hayatım boyunca hiç bir şeyle ilgilenmemişim,sıfır yaşamışım,öyle dedi bana.Cevap olarak benim emeklerime yazıklar olsun dedi.Kısacası eşmiş,sevgiymiş,aşkmış,el alem ne demiş hepsi boş.Bir ömrü boşa yaşamışım.Şu an sadece biraz şefkate ihtiyacım var,sadece biraz şefkat.Çok kötüyüm.Burda anlatamadığım çok fazla şey var,kendimi çok iyi ifade edemedim Okuyan herkese teşekkür ederim
Düzeleceği kesin olmadığı halde, devam etmişsiniz
Yaşadıklarınızı yutmuşsunuz.
Emek vermedin demesine mi takıldınız şimdi?
Kendinizi sevmiyorsanız devam edebilirsiniz, zira 19,5 yaşınızdan beri hiç sevmemişsiniz kendinizi