27 yasimda ugrastigim seye bak!

helloeverybody .!.:

Bende bir yuvam olsun istiyorum, bir esim bir cocugum olsun istiyorum. Sevmek sevilmeye ihtoyacim var fakat ben sorunlarimi henuz atlatamamisken bu psikolojide baskasiyla nasil anlasablirim onu da bilemiyorum, bildigim tek sey deli gibi bir kacis kurtulus yolu aradigim

Genişletmek için tıkla...

helloeverybody .!.:

Her anlasmazlikta evden gidip bizi terketmeyle tehdit eden bir anne
Calismayan evde 7/24 evde oturan bir baba,
Konustuklarinda surekli kavgali kanli bicakli polislik olan annem ve babam( ciddi ciddi ayrilmayi dusunyorlar) (Ayrilmak icin gerekli prosedurleri dil bilmedikleri icin yine ben yapmak zorundayim, onlara ev bulmak dahil)
27 yasinda isinde gucunde ama asosyal olan bir kiz yani BEN
Ve hic bir seyle alakasi olmayan kiz kardes,
Evin kagit kurek isinden tut ekonomik olarak her yuk benim uzerimde bunuda belirteyim.

Biz yurtdisinda yasiyoruz, akrabalarimiz yok tanidik es dostlada iliskimiz yok tamamen izole bir hayat yasamaktayiz. Ve ben bu sekilde yasamaya zorlanmakyim, malesefki gitgide icime kapanmaya basladim ve ailemin istedigi asosyallige ulastim. Simdi size sorum, ben bunlarin kahriini derdiniz cekmek zorundamiyim?

Hergun dua ediyorum Allaha bir hayirli kismet ciksada bir an önce evlenip ayrilayim ama o kadar asosyalimki tanidigim hic kimsem yok. Dolayisiyla kismet de yok.

Bir cikmazin icindeyim ne yapacagimi sasirdim, turkiyeye tasinmak istiyorum yani orada gelip asgari ucrete bile calismaya raziyim, burda param varda ne oluyor? Psikolojim bozuldu gercekten inthar falan dusunur hale geldim.

Ben ne yapmaliyim? Su genc yasimda bunlarla ugrasmak zorunda miyim?

Genişletmek için tıkla...