27 yaşındayım . Bugüne dek çok ve uzun süreli sevgilim olmadı malesef. Belki kendi fazla duygusal detayci ve seçici karakterimden kaynaklı belki kısmet veya her ikisi sebebi. Kolay kolay birine güvenemiyorum onyargilarim var . Kendimle ilgili psikolojik depresiflik gibi sorunlarm oldu hep aile sorunlarından ileri gelen. Velhasil geldim bu yaşıma. Sevgilim bile yok cinsel ilişkiyi geçtim benim uzun süreli güzel karşılıklı aşık olduğum ilişkim bile olamadı

gerçekten çok üzücü bir durum bu bir genç kız için sevgisizlik yalnızlık...
Son günlerde birkaç kişi ile sohbet ettim . Karşımdaki erkekler bakire olmama çok şaşırıyor nasıl duruyorsun filan diyorlar. Kendimi eksik hissettim. Ben ilkimi özel biriyle yaşamak istiyorum lakin böyle biri çıkmadi. Sağlık açısından da sağlıkli bir durum değil dedi konuştuğum kişi kafama taktım cidden baya bunu. Bende biliyorum insanlar için bu doğal bir ihtiyaç yemek içmek gibi. Din kısmını pek düşünmüyorum eskisi gibi inancım katı değil. Evlenince olsun diye düşüncelerim var bu da evlendigim zaman sorun olamsindan korkmamdan kaynaklı lakin diyorum ben daha sevgili bul et diyene kadar yaş olacak 30 o yaşta hangi adam bakirdir acaba var mıdır öyle kalan yada ne bileyim en azından sakin ilişkiler değil de sevdiği ile filan yaşamış olsun isterim.
Ve son olarak oldu ki özel hissettiğim biri cikmadi 35 yaşında bile hala bakire kalmak da sacma değil.mi cinselliği yaşamamak ? Konuştuğum kişi mutsuzluğunun depresyonunun bir nedeni de bu emin ol hormonlar ihtiyaçlar vs dedi. Bu doğru mu ?
Ve aranızda benim gibi olan var mı ? Bu yasa kadar bakire kalıp evlenen kocası nasıl karşıladı bu durumu daha önce yapmadiginiza pişman oldunuz mu mesela ?