- 9 Temmuz 2017
- 260
- 141
- 33
- 35
- Konu Sahibi beutyandbeast
- #1
Üniversiteyi ailemden uzak bir şehide okudum, mezun olur olmaz o zaman ki sevgilimle evlendim. Çok kötü ve yıpratıcı bir deneyimdi benim için. Kısa sürede boşandım, ve ailemin desteği ile yepyeni bir şehre tek başıma taşındım. Toparlanarak ve iyileşerek ayaklarımın üzerinde durabilecek güce sahip olduğumda, bu şehirde 1 yılı devirmiştim.
Ardından bir işe girdim. 1 yıl çalıştım, çok başarılı oldum, arkadaşlar edindim, burayı çok sevdim mutluyum düzene girdim artık iyiyim derken, annemin kanser olduğu haberini aldım. Yıkıldım. Yine zorluklar, korkular huzursuzluklar peşimi bırakmadı. Annemin 1 yıllık tedavisi boyunca hafta içleri çalışıp her haftasonu annemin yanına, ailemin bulunduğu şehre gittim geldim. Çok zorlandım, çok yoruldum.. Bu süreçte burada ki çevremden uzaklaştım, . Annemin tedavisi bitti, o iyileşti. Ve ben normal düzenime dönmeye çalıştım tekrar. Tekrar başarılı ve çalışkan biri olmaya ve yeni insanlar biriktirmeye çalıştım. Ama olmadı çoktan kopmuştum, bir türlü motive olamadım.
Bu sefer ise Master yapmaya karar verdim. Önümüzdeki eylül İspanya'da bir master programına başlayacağım, ve hatta başarabilirsem hayatımın devamını orada geçirmek istiyorum.
Ama çok korkuyorum. Yeterince güçlü hissetmiyorum kendimi.
Burada da çok yalnızım çok çok yalnızım ama orada yine yalnız olursam, ya ayak uyduramazsam?
Burada ki evimi kapatıp gideceğim, orada yapamaz dönmek istersem, ya da mecburen dönmem gerekirse tekrar ailemin yanına yerleşemem, onlar iç anadoluda, ben oradan çoktan koptum daha 18 yaşındayken hemde, yeni bir ev yeni bir şehir alternatifi ise; bilirsiniz bir yere adaptasyon süreci vardır güzeldir merak uyandırıcıdır ama yorucudurda bir o kadar. İşte ben kendimi yorulmuş hissediyorum. Geldiğiniz yerde insanlar doğduğundan beri oradadır tanıdıkları alıştıkları abileri ablaları arkadaşları ortamları vardır, sizinse tüm tanıdıklarınız dağılmış bir orda bir burda, bağlar sıkılaşmadan uzaklaşılmış birbirinden. Geleceğimi geçmişimi düşündükçe sürekli başım ağrıyor
Korkuyorum, yine yeniden baştan başlamak için çok geç mi?
Ardından bir işe girdim. 1 yıl çalıştım, çok başarılı oldum, arkadaşlar edindim, burayı çok sevdim mutluyum düzene girdim artık iyiyim derken, annemin kanser olduğu haberini aldım. Yıkıldım. Yine zorluklar, korkular huzursuzluklar peşimi bırakmadı. Annemin 1 yıllık tedavisi boyunca hafta içleri çalışıp her haftasonu annemin yanına, ailemin bulunduğu şehre gittim geldim. Çok zorlandım, çok yoruldum.. Bu süreçte burada ki çevremden uzaklaştım, . Annemin tedavisi bitti, o iyileşti. Ve ben normal düzenime dönmeye çalıştım tekrar. Tekrar başarılı ve çalışkan biri olmaya ve yeni insanlar biriktirmeye çalıştım. Ama olmadı çoktan kopmuştum, bir türlü motive olamadım.
Bu sefer ise Master yapmaya karar verdim. Önümüzdeki eylül İspanya'da bir master programına başlayacağım, ve hatta başarabilirsem hayatımın devamını orada geçirmek istiyorum.
Ama çok korkuyorum. Yeterince güçlü hissetmiyorum kendimi.
Burada da çok yalnızım çok çok yalnızım ama orada yine yalnız olursam, ya ayak uyduramazsam?
Burada ki evimi kapatıp gideceğim, orada yapamaz dönmek istersem, ya da mecburen dönmem gerekirse tekrar ailemin yanına yerleşemem, onlar iç anadoluda, ben oradan çoktan koptum daha 18 yaşındayken hemde, yeni bir ev yeni bir şehir alternatifi ise; bilirsiniz bir yere adaptasyon süreci vardır güzeldir merak uyandırıcıdır ama yorucudurda bir o kadar. İşte ben kendimi yorulmuş hissediyorum. Geldiğiniz yerde insanlar doğduğundan beri oradadır tanıdıkları alıştıkları abileri ablaları arkadaşları ortamları vardır, sizinse tüm tanıdıklarınız dağılmış bir orda bir burda, bağlar sıkılaşmadan uzaklaşılmış birbirinden. Geleceğimi geçmişimi düşündükçe sürekli başım ağrıyor
Korkuyorum, yine yeniden baştan başlamak için çok geç mi?
