burda okuyorumda sevgilisinden hakaret işitenler, şiddet görenler bile ayrılmak istemiyorlar, ben mi çok yürekliyim yoksa çok mu aptalım...
32 yaşındayım 3 yıldır birlikteydik ve 2yıldırda nişanlıydık temmuzda düğünümüz olacaktı. çok kibirliydi hep en iyi ben olmalıyım (aslan burcu), hiç bi zaman canından bi parça görmedi beni, özel bi sürpriz yapmadı, özel bi hediye almadı, hiç özel hissettirmedi ama hep istedi ve 3 yıl boyunca ben bu duygularımı isteklerimi ona anlattım ama yok gene yapmadı, doğumgünlerimde bile bi telefonla geçiştirdi. ikimizinde işi gücü var istese o kadar çok şey yapabilir ki... neyse baktım hayatım böyle ilgi sevgi bekleyerek geçicek ve ben sevgiye ilgiye aç bi kadın olarak ölücem tüm cesaretimi toplayıp 2 gün önce bitirdim. bu yaştan sonrada birisini tanıyıp ona güvenip evlenebileceğimi hiç sanmıyorum yani kızlar, bir anlamda da tüm hayallerime veda ettim..
onu özlüyorum içim bomboş ama onunla evlenip mutsuz olmaktansa tek kişilik bi mutsuzluk yaşamayı tercih ederim. sizce kararım doğru mu? üstesinden gelebilecek miyim?
32 yaşındayım 3 yıldır birlikteydik ve 2yıldırda nişanlıydık temmuzda düğünümüz olacaktı. çok kibirliydi hep en iyi ben olmalıyım (aslan burcu), hiç bi zaman canından bi parça görmedi beni, özel bi sürpriz yapmadı, özel bi hediye almadı, hiç özel hissettirmedi ama hep istedi ve 3 yıl boyunca ben bu duygularımı isteklerimi ona anlattım ama yok gene yapmadı, doğumgünlerimde bile bi telefonla geçiştirdi. ikimizinde işi gücü var istese o kadar çok şey yapabilir ki... neyse baktım hayatım böyle ilgi sevgi bekleyerek geçicek ve ben sevgiye ilgiye aç bi kadın olarak ölücem tüm cesaretimi toplayıp 2 gün önce bitirdim. bu yaştan sonrada birisini tanıyıp ona güvenip evlenebileceğimi hiç sanmıyorum yani kızlar, bir anlamda da tüm hayallerime veda ettim..
onu özlüyorum içim bomboş ama onunla evlenip mutsuz olmaktansa tek kişilik bi mutsuzluk yaşamayı tercih ederim. sizce kararım doğru mu? üstesinden gelebilecek miyim?