3 yıl ve bitti... bi tuhaf içim...

bişey merak ettimtoplamda 5 senelik bir ilişki.az değil.bitirdiğinizde hiç tepki vermedimi peki sizi geri kazanmak için bir çaba göstermedimi.gerçekten çok merak ettim.

vermez olur mu? bana 1 saat uzaklıkta bir şehirde kendisi neyse hemen geldi ben bi şey yapmadım ben ilgisiz bi adam değilim vb sözler söyledi sonra baktı ki ben kararımı vermişim abartısız bi yarım saat hiç konuşmadan oturdu, gitte diyemiyorum neyse sonra kalktı bu kararı sen verdin dedi mutluluklar diledi ve gitti, bugünde aramış nasıl olduğumu soruyor. hala tam olarak kabullendiğini sanmıyorum
 
yaa şimdi genelde herkes iyi yapmışsın kendini düşün falan demişler ama nedense ben öyle düşünemiyorum.neden diyceksin.bende eşimle evlenmeden önce ikimzde çalışıyorduk onun bazı sorunları falan vardı yani çok üstüme düşemiyodu açıkcası ama sevidiğini biliyordum.bazen inan benide şeytan dürtüyodu bu adam beni sevmiyomu neden daha fazla ilgi göstermiyo diyodum. ama ayrılmak istemedim çok duygusal bi tipde değilim ama ilgiyi kim istemezki haklısın bu konuda. ama bu kumar gibi evlendikten sonra herşey daha süper olabilir yada daha kötü.aslında evlendikten sonra bile bazen çok ilgi bekliyorsun ve o iş stresinde oluğu için bana ilgi gösteremeyebiliyor.mesela evlenmeden önce bizde doğumgünlerimizi öle kutlamalarla geçirmiyorduk ama evlendikten sonra harika süprizler yaptık birbirimize.uzun lafın kısası mutluluğu kaçırıyo olabilirsinde.bu aralar canın sıkkın da acaba acısını nişanlındanmı çıkardın :))))
 
burda okuyorumda sevgilisinden hakaret işitenler, şiddet görenler bile ayrılmak istemiyorlar, ben mi çok yürekliyim yoksa çok mu aptalım...
32 yaşındayım 3 yıldır birlikteydik ve 2yıldırda nişanlıydık temmuzda düğünümüz olacaktı. çok kibirliydi hep en iyi ben olmalıyım (aslan burcu), hiç bi zaman canından bi parça görmedi beni, özel bi sürpriz yapmadı, özel bi hediye almadı, hiç özel hissettirmedi ama hep istedi ve 3 yıl boyunca ben bu duygularımı isteklerimi ona anlattım ama yok gene yapmadı, doğumgünlerimde bile bi telefonla geçiştirdi. ikimizinde işi gücü var istese o kadar çok şey yapabilir ki... neyse baktım hayatım böyle ilgi sevgi bekleyerek geçicek ve ben sevgiye ilgiye aç bi kadın olarak ölücem tüm cesaretimi toplayıp 2 gün önce bitirdim. bu yaştan sonrada birisini tanıyıp ona güvenip evlenebileceğimi hiç sanmıyorum yani kızlar, bir anlamda da tüm hayallerime veda ettim..
onu özlüyorum içim bomboş ama onunla evlenip mutsuz olmaktansa tek kişilik bi mutsuzluk yaşamayı tercih ederim. sizce kararım doğru mu? üstesinden gelebilecek miyim?

İçin ne hissediyor bilmiyorum ama o boşluk hiç geçmiyor canım

Bende ayrılalı bu hafta 1 ay olacak bizde 3.5 senelik bir ilişkiydi.Benim ise sevgiden yana hiç bir sorunum yoktu çok ilgiliydi alakalıydı seviyordu hissettiriyordu özeniyordu

Ama çok büyük ve dönüşü olmayan biir sorun çıkardı ortaya ve bu ilişkimizi bitirdi :43:

Evet belki artık yeniden başlamamız imkansız gibi görünüyor :59:

Ama ben kötüyüm içimde bir boşluk bir özlem ve onsuz zaman sanki geçmiyor Çok üzgünüm :50:
 
Akıllı hatunsun
En azından sana verilen aklı kullanamsını biliyorsun
Bile bile lades dememişsin..
En iyisini yapmışsın
Hem hayat suprizlerle doludur..:34:
 
canım öncelikle verdiğin kararın çok doğru olduğunu belirtmek istiyorum.

eleştireceğim nokta ise, ben burada çok büyük bir yüreklilik görmüyorum. sana evlilik öncesinde bile hiçbir heyecan yaşatmayan bir adam, elbette ki evlendikten sonra sevgi açı gibi ortalarda salınmana sebep olacaktı.

her rasyonel insanın vermesi gereken kararı vermişsin, bu kadar.

hiç unutma, Allah ummadığın zamanda, ummadığın şekilde, sana tüm umut kapılarını açacak çok farklı bir kişi sunabilir.. ve iyi ki o kararı vermişim dersin..
 
oncesinde cok ilgili olup da evlenince degisen insanlar da var ama. hatta buna "kopruyu gecene kadarmis" diyoruz ya.

biz nisanliyken esim beni bedava oldugu halde telefon aramiyordu. msn'e bile ben cagri atip da zorla getirtiyordum. 2-3 gunde bir cani isterse de mesaj atiyordu. ben de bi sure sonra ilgisiz diye kizdim vs ama sorun yapmadim evlenince oyle bisey kalmadi zaten. evet her kisi ayni degildir ama ne bilim iste..
 
burda okuyorumda sevgilisinden hakaret işitenler, şiddet görenler bile ayrılmak istemiyorlar, ben mi çok yürekliyim yoksa çok mu aptalım...
32 yaşındayım 3 yıldır birlikteydik ve 2yıldırda nişanlıydık temmuzda düğünümüz olacaktı. çok kibirliydi hep en iyi ben olmalıyım (aslan burcu), hiç bi zaman canından bi parça görmedi beni, özel bi sürpriz yapmadı, özel bi hediye almadı, hiç özel hissettirmedi ama hep istedi ve 3 yıl boyunca ben bu duygularımı isteklerimi ona anlattım ama yok gene yapmadı, doğumgünlerimde bile bi telefonla geçiştirdi. ikimizinde işi gücü var istese o kadar çok şey yapabilir ki... neyse baktım hayatım böyle ilgi sevgi bekleyerek geçicek ve ben sevgiye ilgiye aç bi kadın olarak ölücem tüm cesaretimi toplayıp 2 gün önce bitirdim. bu yaştan sonrada birisini tanıyıp ona güvenip evlenebileceğimi hiç sanmıyorum yani kızlar, bir anlamda da tüm hayallerime veda ettim..
onu özlüyorum içim bomboş ama onunla evlenip mutsuz olmaktansa tek kişilik bi mutsuzluk yaşamayı tercih ederim. sizce kararım doğru mu? üstesinden gelebilecek miyim?


Cesaretiniz gerçekten takdire değer. 3 yıllık bir birlikteliği hem de son iki yılında aileler isin icine girmişken bitirmek, kendi hayatının daha kıymetli olduğunu bir kez daha gösterdi bana.

Tabiki özlem, boşluk ve yalnızlık olacak. 3 yılın getirdiği bir alışkanlık söz konusu. Ama evlenip bu yalnızlığı boşluğu dört duvar arasında yasamaktansa bu sekilde atlatmak daha mantıklı ve sağlıklı.

Ayrıca daha 32 yasındasınız. Hayatın karsınıza ne cıkaracagı belli olmaz :D
 
Duygusal kadınlar aslan burcu erkeğinden kesinlikle kaçmalı, kesinlikle! :47:
 
herşeyin yeri ayrı. ilgisizlik çok kötü.. bunu kabullenemediyseniz 3 senedir, bundan sonrada mutsuz olcaktınız onunla..
Allah hakknızda hayırlısını versin
 
insan aradabir özel ilgi istiyo işte..
hadi geç arada biri dogum gününde bile yok..
ruhsuz bir adamla 2 yıl yapamamışsın bir ömür nasıl yapacaktın..
en dogrusunu yaptın.
gerçekten cesaretine hayran kaldım.umarım pişman olmazsın.
:71::71::71::71::71::71::71::71::71::71::71::71::71:
 
Son düzenleme:
çok bencil biriymiş... evlenseniz manzara ne olcak biliyor musun ablacım? yataktan başka bir paylaşımınız olmayacak rutin bir evliliğe dönüşecek... sen ilgi şevkat beklerken seni kollarına alıp teselli edip öpmeyecek televizyon karşısında maç izleyecek... sen onu pohpohlıcaksın ve sevgi görmeyeceksin sonuç ne o olacak? yıpranmış bir kadın olacaksın.. hayran kaldım en güzelini yapmışsın..
zamanla öyle bir geçerki içindeki boşluk ve bence bu kadar karamsar da olma allah öyle şeyler çıkartıyorki insanın karşısına hayat süprizlerle dolu... Neler gördüm neler ben 30 yaşındasın allah aşkına çok mu yaşlısın çalışanda bi kadınsın ohh ne ala ilacın sadece zaman:3::3:
 
çok bencil biriymiş... evlenseniz manzara ne olcak biliyor musun ablacım? yataktan başka bir paylaşımınız olmayacak rutin bir evliliğe dönüşecek... sen ilgi şevkat beklerken seni kollarına alıp teselli edip öpmeyecek televizyon karşısında maç izleyecek... sen onu pohpohlıcaksın ve sevgi görmeyeceksin sonuç ne o olacak? yıpranmış bir kadın olacaksın.. hayran kaldım en güzelini yapmışsın..
zamanla öyle bir geçerki içindeki boşluk ve bence bu kadar karamsar da olma allah öyle şeyler çıkartıyorki insanın karşısına hayat süprizlerle dolu... Neler gördüm neler ben 30 yaşındasın allah aşkına çok mu yaşlısın çalışanda bi kadınsın ohh ne ala ilacın sadece zaman:3::3:

bu yoruma en yüksek puanı veriyorum
 
canım ben de en iyisini yapmışsın demek isterdim lakin diyemiyorum, benzer şeyleri yaşadım ben de aslan burcu biriyle benimki 1-2 aylık bir şeydi fakat dediklerinin aynısıydı, arama sorma yok müthiş bir özgüven, hiç bir güzel söz iltifat yok... ben de bu kadar yeter diyip bitirdim. sonrasında ise bana prensesler gibi davranan birini tanıdım, iltifatlar, sürprizler, hediyeler. arama sorma... ama malesef ısınamadım olmadı önceki gibi hissedemedim... biz kadınlar ilgiyi seviyoruz ama ilgi bulunca da soğuyoruz malesef
 
ben de yeni ayrıldım
bugün onun sesini duymayalı, onu görmeyeli 12 gün oldu.
içim yanıyo ama benim sevgimi sadakatimi haketmiyordu.

ilk hafta kendimi aynalarla konuşurken buldum
sonra farketdim, dua ediyodum; "Allahım hakkımda hayırlı olanı gönlüme razı eyle." diye...
 
bence en doğrusunu yapmışsın canım, duygularına yenilmeyip aklını kullanmışsın. Evlilik iki kişilik birşey, tek senin çabanla yürümezdi zaten. Sen seveceksin pohpohlayacaksın peki bir kadın olarak senin duyguların ne olacak, kendini mutlu etmek için yine sen uğraşacaksın. Hayat böyle geçecek kadar uzun değil. Günümüzde pek çok bayan evlenmiş olmak için bile evlenebiliyor. Gerçekten cesurmuşsun, aman evleniyimde bi de çocuk yaparım yaşar gideriz dememişsin. Kendi değerinin, öneminin farkındasın ne güzel.
Bende zamanında böylekibirli burnu havada bir aslan burcuyla evliliğin kıyısından döndüm. 4 yılımı vermiştim. Yaşımda küçüktü ve acayip aşıktım ona. Pervane gibiydim etrafında...ama birgün birşey oldu gözüm açıldı napıyorum yaa ben oldum, birden soğudum. Ben kendimi geri çektikten sonra o etrafımda pervane oldu ama neye yarar benim aşkım bitti, tükendi. Hatta onla daha ayrılmadan eşimle tanıştım. Bana taparcasına davranan insanla (ki o bile evlilikte rutine dönüyor yıllar gerçtikçe). Şimdi evliliğin zorluğunu gördükçe, ilgi biraz azaldığında bile mutsuz olduğumda diğeriyle evlensem nasıl bir çıkmazda olacağımı düşünmüyor değilim. İyiki diyorum dönmüşüm kıyısından.
İnşallah seninde karşına sevgi dolu, hayat dolu bir insan çıkar. Şansın bol olsun canım
 
burda okuyorumda sevgilisinden hakaret işitenler, şiddet görenler bile ayrılmak istemiyorlar, ben mi çok yürekliyim yoksa çok mu aptalım...
32 yaşındayım 3 yıldır birlikteydik ve 2yıldırda nişanlıydık temmuzda düğünümüz olacaktı. çok kibirliydi hep en iyi ben olmalıyım (aslan burcu), hiç bi zaman canından bi parça görmedi beni, özel bi sürpriz yapmadı, özel bi hediye almadı, hiç özel hissettirmedi ama hep istedi ve 3 yıl boyunca ben bu duygularımı isteklerimi ona anlattım ama yok gene yapmadı, doğumgünlerimde bile bi telefonla geçiştirdi. ikimizinde işi gücü var istese o kadar çok şey yapabilir ki... neyse baktım hayatım böyle ilgi sevgi bekleyerek geçicek ve ben sevgiye ilgiye aç bi kadın olarak ölücem tüm cesaretimi toplayıp 2 gün önce bitirdim. bu yaştan sonrada birisini tanıyıp ona güvenip evlenebileceğimi hiç sanmıyorum yani kızlar, bir anlamda da tüm hayallerime veda ettim..
onu özlüyorum içim bomboş ama onunla evlenip mutsuz olmaktansa tek kişilik bi mutsuzluk yaşamayı tercih ederim. sizce kararım doğru mu? üstesinden gelebilecek miyim?

Bir an kendimi okuyorum sandım. Ben de 30 yaşındayım 1 yıllık sevgilimden ayrıldım. Son 6 aydır da nişanlıydık. Aynen anlattığın gibi sürekli ilgi bekleme, söylediğim en küçük sözden kırılıp gücenme, kıskanma kısıtlama huylarından bunalttı beni. O Amerikada ben İstanbulda 1 yılım telefonda geçti. Doğumgününde iş yerine Amerikadan en sevdiği cheesecake restoranından sipariş vererek pasta yolladım, sevgililer gününde ta İstanbuldan Amerikaya kutu hazırladım içini hediyelerle doldurdum, el yazımla mektup yazdım yolladım. Onunla konuşucam diye sabahlara kadar uykusuz kaldım uyumadan işe gittim. Arkadaşlarımla görüşmeyi kestim, bütün h.sonlarım evde geçti sırf onunla konuşmak için. Ama o 1 yıl boyunca beni mutlu edicek tek özel bir şey yapmadı. Sürekli arar sorar sürekli seni seviyorum der ama sadece laf. Somut olarak yaptığı tek şey 1.yıldönümümüzde çiçek yollamaktı. Onu da son zamanlarda çiçek konusunda sırf gıcıklığına üstüne gittiğim için sesimi kesmek maksadıyla yaptığına eminim. Gönderdiği kartta da "iyi varsın aşkım" yazıyordu. Oraya bir "seni çok seviyorum" yazmamış olması bile içime oturmuştu. Bunu da ilk defa buraya yazıyorum. Çok dokunmuştu içime. Ama ona söyleseydim eminim ki "hiçbir şeyi beğenmeyen, içten gelip yapılan her şeye kusur bulan doyumsuz" olucaktım. Böyle anlatınca beni sevmiyormuş ilgilenmiyormuş gibi görünüyor ama tam tersi. Sanırım ilgi göstermek ve sevmekten farklı şeyleri anlıyorduk.
Ayrılalı 1,5 ay oldu ama alışamadım hala. Bu yaştan sonra kimi tanıyıp, sevip güvenicem duygusu bende de var maalesef. zaten zor beğenen bi insanım. Etrafımda da bekar hiçkimse kalmadı. Bütün arkadaşlarımın çocukları bile var hatta 2.yi bekleyenler var :49: Ev hanımı da değiller hemen hepsi iş güç sahibi doktor, bankacı vs. Durum böyle olunca umutsuzluğa düşmek, kendini mutsuz etmek çok kolay.

Bir şey sormak istiyorum, 30 yaşında nişanlanıp 2 sene nişanlı kalmışsınız. Neden bu kadar uzun sürdü nişanlılık?
 
Back
X