Arkadaşlar cümleten merhaba, aradan 2 ay geçti.
2 ay önce tesellileri duymayan ben artık kendi yolumu çizmeye başladım.
Mune
ablanın bir sözü vardı, " yara gider izi kalır" demiştim " doğru merhemi bulursan izi de kalmaz" demişti :)
Eski (!) eşime karşı zerre duygum kalmadı, bakın duygu diyorum keza nefret de bir duygu :)
Mesajlarına cevap veresim, telefonlarını açasım yok.
çünkü unuttum, çünkü doğru merhemi buldum. Her acı unutuluyor, insan ölüme bile alışıyor

Henüz boşanmadık ama bir an önce kurtulmak istiyorum, 2 ay önce dakikalar geçmiyordu şimdi de geçmiyor

acaba ne zaman kurtulacağım diye bekliyorum.
Demem o ki değmezmiş, emeklerime sevgime verdiğim değere değmezmiş :)