Sizin yerinizde olmak için, evlenmemiş olmak için neler vermezdim? Neleri feda etmezdim. O kadar şanslısınız ki benim gözümde. En son açtığım konuta bir bakın ne demek istediğimi anlarsınız. Keşke hiç evlenmeseydim-Sende yok mu bişey?
-Bul artık birini, evlen artık?
-Herşey zamanında güzel, elini çabuk tut.
-Yaşın geçiyor bak biraz daha evlenmezsen çocuğunda olmaz.
-Treni kaçırmak üzresin şimdi bulamazsan birdaha hiç bulamazsın... vb...
Bu lafları duymaktan okadar çok bıktım ki... insanlar neden bukadar cahil ve patavatsız? Konuşurken gülerek söylediği bir sözün karşısındaki inciteceğini hatta günlerce ağlatabileceğini neden hiç düşünmez? Bu işler siparişle olmuyor, ne yapayım sokağa çıkıp koca mı arayayım? Hayatıma birilerini almaya çalıştığımda oldu hep alkol kullanıyormusun, birgün gel bize içelim ben evililik düşünmüyorum ama takılabiliriz diyen ciddiyetsiz kişiler karşıma çıktı. Karşıma ciddi doğru düzgün biri çıkmadıysa bunun suçlusu benmiyim, neden eksik kusurlu sorunlu biriymişim gibi muamele görüyorum?
En son sosyal medya üzerinden liseden uzun zamandır görüşmediğim bir arkadaşım yazdı art niyet aramadım cevap verdim kendisi erkek ve görmeyeli evlendiğini çocukları olduğunu söyledi bende tebrik ettim Allah bağışlasın dedim... Sen evlenmiyormusun? diye sordu ve elini çabuk tutmazsan çocuğun olmaz dedi ne yapabilirim dedim eşini çok sevdiğini boşanmak istemediğini ama benide sahiplenebileceğini, imam nikahı kıyıp ev tutabileceğini söyledi. Şoka girdim.. dedim ne saçmalıyorsun sen? Sonra şaka yaptım diye kıvırdı. Ondan öncede eski bir işyerinden babam yaşında abi dediğim boşanmış bir herif bir gece yazdı imam nikahı kıyalım. Bu şekilde konuşma cesaretini verecek kadar dahi muatap olmadığım insanlar ama yazıyorlar bekar olanlar bu nasıl olsa bu yaşa kadar evlenmediyse hertürlü gider diye düşünür evli olanlar bu nasıl olsa evde kaldı diyip kendine metres yapmak ister 31 yaşında bekar olmak bukadar içler acısı bir durum mu? Artık tiksiniyorum herşeyden...
İnsanların sürekli evlenemediğim için kendimi değersiz hissettirmesinden bıktım... En son 33 yaşında evlenmek için evlenen yeni evli bir bayan arkadaşımla konuştum nikahta keramet varmıymış ısınabildin mi diye sordum Hayır dedi hiç mutlu değil hala ısınamamış çocuğa.. ne yapayım sırf birileri evlendi desin diye yaşım geçmeden çocuğum olsun diye bende mi onun gibi yapayım? Bu işler neden kimine göre bukadar zor? Kimini hiçbir çaba göstermeden evinde bulur. Kimi aramadığı mecra bırakmasada, onlarca kişi ile görüşsede sonuç hüsran olur. Hayat ne garip...
Son açtığınız konu görünmüyor profiliniz gizli. Şimdi böyle söylüyorsunuz evet ama boşansanız ikinci bir evliliğin hayalini kuracaksınız gibi geliyor çünkü boşanan hiç bir bayanın birdaha asla evlenmem dediğini duymadım oyüzden bu kişi ile evlenmemiş olmak için feda ederdiniz ne varsa ama yaşanmadan bilinmiyor tabiki.Sizin yerinizde olmak için, evlenmemiş olmak için neler vermezdim? Neleri feda etmezdim. O kadar şanslısınız ki benim gözümde. En son açtığım konuta bir bakın ne demek istediğimi anlarsınız. Keşke hiç evlenmeseydim
Evlilik gec olsun hayırlısı olsun hic kafana takma.ben erken yaşta anne-baba-üvey anneucgenindeki rezillikler sebep evlenip düzenli hayatım olsun istedim isteyen çok vardı kriterim aile olabileceğim biri olmasaydı para yı umursamadim herkes uyardı beni dinlemedim ailem olsun istedim cok guzel isim vardi onun isi daha alt seviyedeydi problem oldu zorla isten cikardi ailem bunu secmistim bedeli olucak dedim tapu vs aileme devretmiştim sonuçta beni ben olduğum için seviyordu ya bütün yaralarını soracaktı öyle soz vermişti guvenmistim ama hergünhakaret hor görme yaşadım boşanmaya calistimda engel oldu çocuklarla tehdit etti bana miras kaldı bu sefer paranın peşine düştü onu bana ver sen yoluna git ben yoluma yavruları rızkını ona vermemek için yok hakkım dedim hep maddi manevi ona muhtaç etmeye çalıştı koruma uzaklaştırma takındığını sahada artırdı pes ettim o anda boşanmayı kabul etti şartı bi sure daha çocuklarla birarada kalayım dedi inatlasirsam rahat vermez dedim kabul ettim başıma ikinci belayı aldım neyseki aile büyüğünün konuşması etki etti hayirlisiyla 15-20 güne kadar tamamen hayatımdan cikacak (dua edin bana) suan maddi olarak sıkıntılarım var sukur ediyorum x kisidennkurtuluyorum 30yil daha bunu yasaydim diye . Diycegim o evlilik kararini cok iyi dusunup karar verin milleti bosverin hayatiniz ziyan olur bekarlik guzel sey ☺-Sende yok mu bişey?
-Bul artık birini, evlen artık?
-Herşey zamanında güzel, elini çabuk tut.
-Yaşın geçiyor bak biraz daha evlenmezsen çocuğunda olmaz.
-Treni kaçırmak üzresin şimdi bulamazsan birdaha hiç bulamazsın... vb...
Bu lafları duymaktan okadar çok bıktım ki... insanlar neden bukadar cahil ve patavatsız? Konuşurken gülerek söylediği bir sözün karşısındaki inciteceğini hatta günlerce ağlatabileceğini neden hiç düşünmez? Bu işler siparişle olmuyor, ne yapayım sokağa çıkıp koca mı arayayım? Hayatıma birilerini almaya çalıştığımda oldu hep alkol kullanıyormusun, birgün gel bize içelim ben evililik düşünmüyorum ama takılabiliriz diyen ciddiyetsiz kişiler karşıma çıktı. Karşıma ciddi doğru düzgün biri çıkmadıysa bunun suçlusu benmiyim, neden eksik kusurlu sorunlu biriymişim gibi muamele görüyorum?
En son sosyal medya üzerinden liseden uzun zamandır görüşmediğim bir arkadaşım yazdı art niyet aramadım cevap verdim kendisi erkek ve görmeyeli evlendiğini çocukları olduğunu söyledi bende tebrik ettim Allah bağışlasın dedim... Sen evlenmiyormusun? diye sordu ve elini çabuk tutmazsan çocuğun olmaz dedi ne yapabilirim dedim eşini çok sevdiğini boşanmak istemediğini ama benide sahiplenebileceğini, imam nikahı kıyıp ev tutabileceğini söyledi. Şoka girdim.. dedim ne saçmalıyorsun sen? Sonra şaka yaptım diye kıvırdı. Ondan öncede eski bir işyerinden babam yaşında abi dediğim boşanmış bir herif bir gece yazdı imam nikahı kıyalım. Bu şekilde konuşma cesaretini verecek kadar dahi muatap olmadığım insanlar ama yazıyorlar bekar olanlar bu nasıl olsa bu yaşa kadar evlenmediyse hertürlü gider diye düşünür evli olanlar bu nasıl olsa evde kaldı diyip kendine metres yapmak ister 31 yaşında bekar olmak bukadar içler acısı bir durum mu? Artık tiksiniyorum herşeyden...
İnsanların sürekli evlenemediğim için kendimi değersiz hissettirmesinden bıktım... En son 33 yaşında evlenmek için evlenen yeni evli bir bayan arkadaşımla konuştum nikahta keramet varmıymış ısınabildin mi diye sordum Hayır dedi hiç mutlu değil hala ısınamamış çocuğa.. ne yapayım sırf birileri evlendi desin diye yaşım geçmeden çocuğum olsun diye bende mi onun gibi yapayım? Bu işler neden kimine göre bukadar zor? Kimini hiçbir çaba göstermeden evinde bulur. Kimi aramadığı mecra bırakmasada, onlarca kişi ile görüşsede sonuç hüsran olur. Hayat ne garip...
Neden öyle bir izlenim bıraktım bilmiyorum ki. Çok ağır aldatıldım. İşin özeti. Ve Şu an boşanma aşamasındayım. Tekrar evlenmeyi geçtim, erkek yüzü görmek istemiyorum. Benim etrafımda boşananlar da evliliğe tövbemiz boşanan herkes evlenmek isteyecek diye bir şey diyemeyizSon açtığınız konu görünmüyor profiliniz gizli. Şimdi böyle söylüyorsunuz evet ama boşansanız ikinci bir evliliğin hayalini kuracaksınız gibi geliyor çünkü boşanan hiç bir bayanın birdaha asla evlenmem dediğini duymadım oyüzden bu kişi ile evlenmemiş olmak için feda ederdiniz ne varsa ama yaşanmadan bilinmiyor tabiki.
Teyzem boşandı.Son açtığınız konu görünmüyor profiliniz gizli. Şimdi böyle söylüyorsunuz evet ama boşansanız ikinci bir evliliğin hayalini kuracaksınız gibi geliyor çünkü boşanan hiç bir bayanın birdaha asla evlenmem dediğini duymadım oyüzden bu kişi ile evlenmemiş olmak için feda ederdiniz ne varsa ama yaşanmadan bilinmiyor tabiki.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?