34 haftalık gebeyim ve psikolojim bitmek üzere...

Çok az kalmış ben de sürekli kaygı hissediyordum elime alınca bebegimi geçti hepsi. Allah sağ salim kucağınıza almayı nasip etsin zor günler geçmiş
 
çoğu gitmiş azı kalmış sabret
doğduktan sonra korkuların azalır diye düşünüyorum
Rabbim sağlıkla kucağına almayı nasip etsin..
 
Ben doğurduktan sonra da bu şekilde korkarmıyım asıl onu dert ediyorum. Kaybetme korkusuyla ömür geçermi kuşum. Bu arada hayırlı olsun. Rabbim sağlık versin ikinizede
anneliğin doğaası bu bence.. kızım 5 yaşında hala nefesini dinlerim geceleri ;) o korku tüm annelerde var cnm
 
riskli dönemler geçmiş ama. bu saatten sonra doğsa bile artık sıkıntı olmaz prematüre bebekler normal zamanda doğmuş gibi yaşayıp normal hayatlarına devam ediyorlar. şükret bugünlere geldiğine ve sıkıntını bırak çnkü sen stres oldukça bebeğin hisseder. anne karnındaki bebekler, anne üzüldüğünde uykuya geçermiş ve anneyi rahatsız etmezlermiş. ama doğduktan sonra huysuz huzursuz olurlar çünkü bütün üzüntüyü hissediyor aslında o. senden ona bir hortum bağlı düşünsene salgıladığın bütün hormonlar ona gidiyor şu anda. ona yapacağın en büyük iyilik mutlu olmak
 
Merhaba arkadaşlar. Ben 6 senedir evliyim ve 5 senedir hamile kalmak için uğraşıyordum. Eşimde sperm sorunu bende de pcos vardı. Tüp bebek için para toplamaya başlamış iken Rabbim oğlumu hediye etti.
Lakin 17. Haftada rahim ağzı yetmezliği tanısı nedeni ile acil olarak serklaj yapıldı. O günden bu yana ne çalışıyorum ne de aktif şekilde bir hayat sürdürüyorum.
Bin şükür çok şükür bebeğim hala benimle ancak her an kaybetme korkusu var bende.
Psikolojim inanın alt üst oldu. Sırf kalbini dinleyeyeim diye el doppleri aldım yahu. Eşimi de paniklettirmeye başladım. Sürprizimiz mucizemiz o bizim.
Nolur bana akıl verin. 34. Haftamda bu kadar korku bu kadar stres ne yapacağım bilmiyorum....
Rahat olunca her şey daha yolunda gidiyor sanki. İçini ferah tut Rabbim bebisini sana bagislasin:)
 
Merhaba arkadaşlar. Ben 6 senedir evliyim ve 5 senedir hamile kalmak için uğraşıyordum. Eşimde sperm sorunu bende de pcos vardı. Tüp bebek için para toplamaya başlamış iken Rabbim oğlumu hediye etti.
Lakin 17. Haftada rahim ağzı yetmezliği tanısı nedeni ile acil olarak serklaj yapıldı. O günden bu yana ne çalışıyorum ne de aktif şekilde bir hayat sürdürüyorum.
Bin şükür çok şükür bebeğim hala benimle ancak her an kaybetme korkusu var bende.
Psikolojim inanın alt üst oldu. Sırf kalbini dinleyeyeim diye el doppleri aldım yahu. Eşimi de paniklettirmeye başladım. Sürprizimiz mucizemiz o bizim.
Nolur bana akıl verin. 34. Haftamda bu kadar korku bu kadar stres ne yapacağım bilmiyorum....
Canım üzülme bu kadar, bak şimdiye kadar gelmişsiniz, bebeğin hala sağlıklı, gelişimi devam ediyor. Artık en tehlikeli zamanları geçmiş. Şimdiden sonra bugün bile doğsa küvezde beslerler onu iyi olur üzülme.
 
Ne kadar korkarsan kork eğer bebeğin gidecekse yapabilecek bir şeyin yok. O yüzden bebeğin şu an seninle inşallah hep de seninle olacak o yüzden bu mutluluğun tadını çıkarmaya bak.
Bu şekilde endişeli bir ruh hali bebeğine de zarar veriyor. Senin duygularını birebir hissediyor. Bu kadar endişe o ufacık beden için fazla ağır olsa gerek.
 
Seni iyi anliyorum cunku benimde butun hamileligim kaybetme korkusuyla gecti ama lohusaliginda mutlaka psikolojik destek al
 
Back
X