sizinle birşeyler paylaşmak istiyorum.sizin gibi asker beklıyorum.fakat sevdıgım ınsan askerden sonra uzmanlıgı ıstıyor.aılesının yanında kalmak ıstemyor.
aılesı ıle tanısmadım bıldıgım kadarıyla ön yargılı bır aıle.ben ıstda buyudum.ama onlar konyalı benı bılıyorlar fakat pek olumlu bakıldıgı soylenemez.benım sole bır sorunum varengellıyım ayagımdan bu yuzden protez kullanıyorum.bunu aılesı bılıyor babannesı benı canlı olark gordu.annesıne solemıs.kafam o kadar karısıkkı bazen agır gelıyor herşey.sevgılım unv sınıf arkadasım dı okul bıttıkten 2 yıl sonra başladık.1.5 yıldır konusuyoruz kendı aramızda sorun olmadı bu zamana kdr bana hıc hıssettırmedı.ama yerı gelıyor ben savaş acıyorum ona cunku ben basında soledım aılenle sorun olurmu dedım hyr dedı bana.sizce ne yapmam lazım.3 hafta once onunla konustum.askerden mart sonu gelıcek.bende artık cıddı bırşeyler olsun ıstıyorum cunku uzmanlık ıcın gerı gıdıcek.artık bu kdr belırsızlıkle yapımıyorum..
Nazlı'cım engel insanların kafasının içindedir bence. Sen bu konuyu kesinlikle dert etme. Erkek arkadaşın önemli olan, onun düşüncesi. Eğer ki böyle bir nedenden onlar seni istemezse ki daha ortada zannediyorum böyle bir şey yok ama olursa da aramızdaki engelliler onlar bence. Çünkü hayat bu yarın bugün ne olacağı hiç belli olmaz. Seninde mutlu olmaya, yuva kurmaya sonuna kadar hakkın var. Hiç birimizden farkın yok. Kimsenin bu konuyla ilgili seni üzmesine izin verme. Çünkü sende hepimizden birisin.
