Kızlar ben geldim,
Keşke gelmeseydim kalsaydım 65 gün daha orda. Yanımda olmasaydı görmeseydim ama aynı şehirde nefes alıp verdiğimizi bilseydim.
Hani burdan giderken diyordum ya hiç heyecan yok diye uçağa binince saniyeler geçmedi. Hava alanında karşımda görünce dünyalar benimdi. Çok kilo vermiş şok oldum. Orda olduğum süre su gibi geçti. Çok ihtiyacım varmış buna, benim son zamanlarda ruh halim değişmişti sürekli görüştüğüm insanları çekemez görüşmek istemez olmuştum. Birlikte bol bol yemek yedik. Gezdik. Bana hayatımdaki en güzel 2. hafta sonuydu dedi duraksadım 1. si neydiki dedim evlendiğimiz hafta sonuydu dedi. Pazar günü teslim olmaya giderken sen gelme dedi. Gidemem gelirsen dedi. O zaman aşağı inince bana el salla dedim. El sallarken ben başladım ağlamaya, oda ağlamış. Pazartesi İstanbul'a dönmeden görmeye gittim. 1 saat anca görebildim. Biz ordan çıktık yola doğru giderken bir tane pencere var telli merdivene çıkıp pencereden seslendi o an onu öyle gördüm ya sanki hapishane de gibi geldi. Yeter askerde bu kadar kaldığın gel gidelim dedi gülümsedi. İstanbul'a dönerken uçağa hareket etti ya içimden birşey koptu. Şimdiden çok özledim.
İlk gün gece uyurken öksürdü bir sıçradım, yalnız uyuyorum ya 90 küsür gündür eşimden korktum onun yanımda olduğunu hatırlayamadım bir anda.
Adana'da 01 plakasını görmeye alıştı gözlerim. Haritada da görmek hepimize nasip olsun.
Hoşgeldin canımmm...