35,den sonra üniversite

Merhaba arkadaşlar, kısaca sorayım. 35'inden sonra üniversiteye gitmekle ilgili ne düşünüyorsunuz? Evliyim, yaklaşık 2 yaşında bir oğlum var ve çalışmak zorundayım. Bu şartlarda önümüzdeki sınavlara kadar hazırlanabilmem mümkün mü?

Bana bu kararı verdiren süreç şöyle gelişti, ailem çok modern görünmesine rağmen kız olduğum için beni okutmadılar ve daha ortaokulda çeyizim düzülmeye başlandı. Ansiklopedi okumayı çok severdim, bilhassa bilim teknik tarzında olanları. Hala daha ilgiliyimdir. Ama ansiklopedi okuyorum ve dantel yapmıyorum diye azarlanan bir kızdım. Kendi çabalarımla aö lisesi okudum. Üniv. denemedim bile. Kendi kendime meslek sahibi oldum, 15 senedir grafikerlik yapıyorum. Diplomam olmadığı için büyük yerlere başvuramıyorum mecburen şimdiye kadar hep küçük yerlerde çalıştım. Küçük yerlerde küçük kalıyorsun mecburen...

Ben artık kabıma sığamıyorum. İçimde sürekli bişeyler yapmam lazım, böyle kalmamam lazım hissi var. Yerimde saymak üzüntü veriyor bana. Ayrıca birlikte iş yaptığımız büyük firmalardaki üniversite mezunu grafikerlerden bile sürekli yardım talep edilen biriyim. Fakat diploma...

Anneme de hırsım sinirim geçmiyor. İçimde gittikçe büyüyen bir kin var. Çünkü kendisi "okumak istemiyom yeaa" diyen kardeşlerimi "hayııır siz okuyacaksınız gerekirse evi arabayı satar okuturum seni yavrıııım" diye yırtınmış biri. Verilen onca dershane okul vb masraflarına rağmen biri üniv kazanamadı diğeri 2 yıllık okulu bitiremedi bile. Şimdi ikisi de evli ama gelip anne beni okut deseler hala gönderir, bilirim. Belki okuyasilirsem onu affedebilirim, içimdeki bu karanlık bulutları dağıtabilirim. Çünkü artık sağlığımdan olmaya başladım.

Eşim tam destek, ne istersen o olsun istersen örgün oku diyor. Uzakta kazanırsan işi bırakır oradan iş bulurum diyor. Artık kan bağına inanmıyorum.

Matematik sıfır eşim çalıştıracak. Türkçe hiç çalışmadan 40 sorudan 30 unu yapabiliyorum. Bir de genel kültürüm iyidir.

Ne diyorsumuz ya, olur mu bu iş?
35 den sonra da 45 den sonrada sen ne zaman istersen o zaman sana uygun olan aslında zararın neresinden dönsen kardır bırak annene kinini bir kenara okumaya bak şükür benim ailem beni okuttu yüksek lisansı kendi istediğimle koca evinde yaptım olabilen şeyler tabi ev sorumluluğu çocuk eş okul biraz yoruyor ama yapılmayacak şeyler değil emin ol yolundan sakın dönme
 
Hem calısan hem sınava hazırlanan biri olarak olur diyorum.ama nacizane fikrim matematiği eşinizden değil bir hocayla öğrenmeniz :) matematik hallolunca üniversite sınavı sizi zorlamaz.
 
Esin de tam destek veriyormuş ne guzel. Hic dusunme bile. Neden olmasin? Ben de 28 yaşından sonra tekrar girip ispanyol dili ve edebiyati okuyacagim zevkine :)
 
Komsum 47 yasinda örgün ilahiyat okuyor ve dersleri sinifindaki kucuk kizlardan kat kat iyi..ben olur diyorum -ki ilahiyat gercekten zor bir bolüm hele arapcasi ölüm gibi ona ragmen okuyor 2 cocuklu
 
Bence siz yaparsınız.. Eşinize de helal olsun diyorum adam gibi adammış.. Burda bunca kötü şey okuduktan sonra size verdiği destek beni çok duygulandırdı gözlerim doldu..
 
Olur olur buradan olacak hissettim ben evvelAllah .esinin destegi varsa zaten gerisi muhim degil.bi abla en az 45 vardir cunku cocuklari lisede unv falan.lisansi bitirdi gecende mulakata girmis gecmiste memur olma yolunda ilerliyor simdilik.ama azimli zeki kendini gelistiren biri idi
 
Eşinizde destekmiş okumanın yaşı yok azminiz ve kararlılığınızla bu işin üstesinden gelirsiniz.
Misal ben 40 yaşındayım ve Tarih okuyorum ikinci öğretim ve çalışıyorum, 10 yaşında oğlum var o bile ama anne sen çok büyüksün kitaplarla okulamı gidiceksin dedi eşim tamam dedi ama neden tamam dedi nasıl olsa kazanamaz gözüyle baktı kazanınca adamın nutku tutuldu:dondurma:tamam dediğine pişman oldu ama iş işten geçmişti :halay:üniversite mezunuyum ama Tarih hep içimde kalmıştı.Biraz zor oluyo ama oluyo kendinize inanın azminizle herşeyi başarırsınız.Başarılar diliyorum
 
Bak şimdi.....çok heyecanlandım senin için!!Güzel haberlerini bekliyorum:KK51:
 
Okumanın yaşı yok
Ama artık acikogretimde de çok güzel bölümler var uzaktan eğitimle de. Onları hem kazanmak hem okumak kolay.
Böylelikle düzeninin de çok bozulmamış olur
 
Merhaba arkadaşlar, kısaca sorayım. 35'inden sonra üniversiteye gitmekle ilgili ne düşünüyorsunuz? Evliyim, yaklaşık 2 yaşında bir oğlum var ve çalışmak zorundayım. Bu şartlarda önümüzdeki sınavlara kadar hazırlanabilmem mümkün mü?

Bana bu kararı verdiren süreç şöyle gelişti, ailem çok modern görünmesine rağmen kız olduğum için beni okutmadılar ve daha ortaokulda çeyizim düzülmeye başlandı. Ansiklopedi okumayı çok severdim, bilhassa bilim teknik tarzında olanları. Hala daha ilgiliyimdir. Ama ansiklopedi okuyorum ve dantel yapmıyorum diye azarlanan bir kızdım. Kendi çabalarımla aö lisesi okudum. Üniv. denemedim bile. Kendi kendime meslek sahibi oldum, 15 senedir grafikerlik yapıyorum. Diplomam olmadığı için büyük yerlere başvuramıyorum mecburen şimdiye kadar hep küçük yerlerde çalıştım. Küçük yerlerde küçük kalıyorsun mecburen...

Ben artık kabıma sığamıyorum. İçimde sürekli bişeyler yapmam lazım, böyle kalmamam lazım hissi var. Yerimde saymak üzüntü veriyor bana. Ayrıca birlikte iş yaptığımız büyük firmalardaki üniversite mezunu grafikerlerden bile sürekli yardım talep edilen biriyim. Fakat diploma...

Anneme de hırsım sinirim geçmiyor. İçimde gittikçe büyüyen bir kin var. Çünkü kendisi "okumak istemiyom yeaa" diyen kardeşlerimi "hayııır siz okuyacaksınız gerekirse evi arabayı satar okuturum seni yavrıııım" diye yırtınmış biri. Verilen onca dershane okul vb masraflarına rağmen biri üniv kazanamadı diğeri 2 yıllık okulu bitiremedi bile. Şimdi ikisi de evli ama gelip anne beni okut deseler hala gönderir, bilirim. Belki okuyasilirsem onu affedebilirim, içimdeki bu karanlık bulutları dağıtabilirim. Çünkü artık sağlığımdan olmaya başladım.

Eşim tam destek, ne istersen o olsun istersen örgün oku diyor. Uzakta kazanırsan işi bırakır oradan iş bulurum diyor. Artık kan bağına inanmıyorum.

Matematik sıfır eşim çalıştıracak. Türkçe hiç çalışmadan 40 sorudan 30 unu yapabiliyorum. Bir de genel kültürüm iyidir.

Ne diyorsumuz ya, olur mu bu iş?
Benimde dedem bırakmadı üni okumamı.. babamda hiç bişi demedi.. ama şimdi bütün kuzenlerimi özel üni gönderiyo.. bende yıllar sonra aöf e girdim.. 2 çocukla üni okuyorum.. bence şansını dene..
 
35 yaşta ne var genceciksin benim gibi:dondurma: bende okuyorum hala:halay:
 
Merhaba arkadaşlar, kısaca sorayım. 35'inden sonra üniversiteye gitmekle ilgili ne düşünüyorsunuz? Evliyim, yaklaşık 2 yaşında bir oğlum var ve çalışmak zorundayım. Bu şartlarda önümüzdeki sınavlara kadar hazırlanabilmem mümkün mü?

Bana bu kararı verdiren süreç şöyle gelişti, ailem çok modern görünmesine rağmen kız olduğum için beni okutmadılar ve daha ortaokulda çeyizim düzülmeye başlandı. Ansiklopedi okumayı çok severdim, bilhassa bilim teknik tarzında olanları. Hala daha ilgiliyimdir. Ama ansiklopedi okuyorum ve dantel yapmıyorum diye azarlanan bir kızdım. Kendi çabalarımla aö lisesi okudum. Üniv. denemedim bile. Kendi kendime meslek sahibi oldum, 15 senedir grafikerlik yapıyorum. Diplomam olmadığı için büyük yerlere başvuramıyorum mecburen şimdiye kadar hep küçük yerlerde çalıştım. Küçük yerlerde küçük kalıyorsun mecburen...

Ben artık kabıma sığamıyorum. İçimde sürekli bişeyler yapmam lazım, böyle kalmamam lazım hissi var. Yerimde saymak üzüntü veriyor bana. Ayrıca birlikte iş yaptığımız büyük firmalardaki üniversite mezunu grafikerlerden bile sürekli yardım talep edilen biriyim. Fakat diploma...

Anneme de hırsım sinirim geçmiyor. İçimde gittikçe büyüyen bir kin var. Çünkü kendisi "okumak istemiyom yeaa" diyen kardeşlerimi "hayııır siz okuyacaksınız gerekirse evi arabayı satar okuturum seni yavrıııım" diye yırtınmış biri. Verilen onca dershane okul vb masraflarına rağmen biri üniv kazanamadı diğeri 2 yıllık okulu bitiremedi bile. Şimdi ikisi de evli ama gelip anne beni okut deseler hala gönderir, bilirim. Belki okuyasilirsem onu affedebilirim, içimdeki bu karanlık bulutları dağıtabilirim. Çünkü artık sağlığımdan olmaya başladım.

Eşim tam destek, ne istersen o olsun istersen örgün oku diyor. Uzakta kazanırsan işi bırakır oradan iş bulurum diyor. Artık kan bağına inanmıyorum.

Matematik sıfır eşim çalıştıracak. Türkçe hiç çalışmadan 40 sorudan 30 unu yapabiliyorum. Bir de genel kültürüm iyidir.

Ne diyorsumuz ya, olur mu bu iş?
Esin arkanda daha ne isterdin yap gitsin!:)
 
Süpersiniz harika bir karar vermişsiniz eşiniz de yanınızda ve size destek daha ne olsun . Sevindim adiniza:)
 
Gerçekten o tanıdığınızla tanışmak konuşmak isterdim.. Tam da aklımda bu aralar bu yaştan sonra tekrar sınava girsem tıp okusam yapabilirmiyim düşünceleri vardı ki bu konu çıktı karşıma bugün.. 37 yaşındayım mali müşavirim.. ama çocukluk hayalim olan tıp okumayı gerçekten çok istiyorum.. bilmem nasıl olur ama gerçekten bu sıralar kafam bu konuyla çok meşgul :işsiz:

benim çevremde öyle çılgın çok, 2 mühendislik bitirip sadece hobi olsun diye hukuk okuyan var.. kuzenim 50 sine merdiven dayadı, iktisat-radyo tv- hukuk diye gitti.. işin özü heves çok önemli evet ama para da önemli.. yani 55 yaşında tıp okuyan tanıdığımda para bol mesela, ne kendisi ne ailesi sıkıntı çekmiyor o hobisini gerçekleştirirken.. ben 35 yaşındayım, bu yıl sınava gireceğim, çünkü psikoloji okumayı çok istiyorum ama kazanırsam açık öğretim sosyoloji okumak zorundayım çünkü işimi bırakamam.. eğer işiniz ara vermenize uygunsa kesinlikle hayalinizi gerçekleştirin..
 
Kesinlikle olur hemde çok güzel olur mis gibi mesleğinizde yukselirsiniz bile yeter ki kendinize inanın:KK73:
 
okumanın yaşı yok, sadece sınıfınızda ergen arkadaşlarınız çok olabilir:)
 
uni'de masterimi yaparken siniflarimizda 40 yasinda insanda vardi, hamilede vardi, eminim cocuklularda varmistir.
neden olmasin. uni zaten full ders veren bir kurum degil. onemli olan tek sey; yeterince disiplinli misiniz? ve onumuzdeki birkac sene boyunca bircok ozgurlugunuzden feragat edeceksiniz, bunun farkinda misiniz?

esinizi kutluyorum ayrica, aman masallah! boyle erkeklerle gelin bize yaa! :))
 
benim çevremde öyle çılgın çok, 2 mühendislik bitirip sadece hobi olsun diye hukuk okuyan var.. kuzenim 50 sine merdiven dayadı, iktisat-radyo tv- hukuk diye gitti.. işin özü heves çok önemli evet ama para da önemli.. yani 55 yaşında tıp okuyan tanıdığımda para bol mesela, ne kendisi ne ailesi sıkıntı çekmiyor o hobisini gerçekleştirirken.. ben 35 yaşındayım, bu yıl sınava gireceğim, çünkü psikoloji okumayı çok istiyorum ama kazanırsam açık öğretim sosyoloji okumak zorundayım çünkü işimi bırakamam.. eğer işiniz ara vermenize uygunsa kesinlikle hayalinizi gerçekleştirin..
Ben de galiba bu yıl sınava girip bi kendimi deniycem.. ama tıp konusunda bişeylerin kolay olucağını sanmıyorum çünkü iş evlilik ve okul hayatını tıp okurken birlikte yürütebileceğimi sanmıyorum özellikle iş mevzusu.. Ama 2. üniversite hep aklımda sanırım açıköğretim için lisans mezunları sınava girmeden de kayıt yaptırabiliyomuş isteren konuyu sen de bi araştır canım bi ara fotoğrafçılık bölümüne kaydolmayı düşünmüştüm o sırada edinmiştim bu bilgiyi de belki sınava girmen gerekmeyebilir ;)
 
Harika bir karar..Kesinlikle yaşa bağlı değil eğitim..Gelebildiğiniz noktaya kadar mutlaka okuyun, kendinizi geliştirin..Eşinizin size destek olması bir o kadar da önemli...Başarılar dilerim şimdiden.
 
Back
X