ay çok güzeldi.gelse de nişanlansak artık herşey takır takır ilerlese
geçen sefer yemin törenine gitmem de iş yüzünden bi sorun olmuştu ya ondada bana sorumsuz demişti anlatmıştım size..o zaman da ertesi güne kadar açamadm telefonlarını ama açtığımda birşey yokmuş gibi davrandı sonra yeminden sonra sahilde yürürken anlattım neden kırıldığımı ama gönlümü alacak hiçbrşey yapmadı bi iki saat tavır yaptım ama düzeltmeye falan çalışmadı sonra kayın babam sorunca neden moralin bozuk kızım die düzelttim kendimi hemen ama o birşey yaptığı için değil...
bi kaç gün konuşmamak iyi gelecek sanırım...:26:
bilmiyorum onca vakit nasıl geçecek böyle beni bu şekilde arayacaksan gelene kadar arama dedim çünkü çok üzüldüm ağır konuştu bana
almıyor canım ya
bilmiyorum onca vakit nasıl geçecek böyle beni bu şekilde arayacaksan gelene kadar arama dedim çünkü çok üzüldüm ağır konuştu bana
inş. en kısa zamnda herşeyi tatlıya bağlarsınız
çok canım sıkkın hiçbir şey yapasım yok
ona uymaya ne dersin tamam kırıldın da o orda yanlız resmen senin sevgine desteğine muhtaç belli ki uzatmak istemiyor sende ona uysan şeymacım hiç bişey o0lmamış gibi yapıyorsa sende öyle davransan en azndan denesen belki o zaman o da toprlar kendini zamanla da normale döner herşey konuşmaman çözüm olmaz bence daha çok hem sen hem sevdiğin gerilir... bi düşün tatlım benim aklıma gelen en mantıklı çözüm bu oldu
Merhaba kızlar,
Arazi eğitimini askerime sordum, bilmiyorum dedi
Buarada TG351, canım, askerliğin başlarında onlar da biz de sudan çıkmış balığa dönüyoruz. Ama özgürlükleri kısıtlanan, emir altında olan, silah gibi nöbet gibi emanetlerin sorumluluğunu alanlar, bir ordu dolusu insanla yaşayanlar da onlar. Yani üzül diye değil ama durumu açmak adına söylüyorum bunu, bizden daha çok sıkıntıdalar. bizim canımız sıkılsa arkadaşlarımızla buluşabiliriz, internete gireriz, en basitinden tvde "istediğimiz" kanalı izleyebiliriz, yürüyüş yaparız, bir çay koyarız...
Askerlerimizin dalgalanan ruh haline karşı anlayışlı olup peşinen her zaman alttan alması gereken tarafın biz olduğumuzu kabul etmemiz gerek. Yoksa, iş hem inada biner, hem de sonrasında tatsızlık olur. İnan bana sonunda sana çok teşekkür edecek ve anlayacak ki durumu yürüten, idare eden, olgunluk gösteren sendin. Askerden geldiklerinde onların gözünde yerimiz daha da özelleşecek ve onları bekleyen kadın biz olacağız. Ama o zamana kadar, onların gözündeki bu statünün tohumlarını ekmeliyiz.
Düzeni oturunca, askerlik rutine bağlayınca, şafağın ortalarına geldikçe iki taraf da daha anlayışlı hale gelir zaten. Ama önemli olan zor zamanlarda kriz yönetimini başarmaktır. Askerlik sevdiklerimizin ruh halini çok ama çok değiştiriyor, onlara anlayışla, şefkatle yaklaşalım, kızsalar da idare etmeye çalışalım, bir anda ağızdan istemeden çıkmış birkaç kelime için olayı büyütmeyelim. belki orada bir arkadaşıyla kavga edecek ona patlayacak, o zaman ceza alacaklar vs vs... birkaç aylığına sevgimizin hatırına alınmamaya çalışalım canım.
Bunu sivil hayat için söylemiyorum. Gelince ben ona sorarım diyelim ama o anda idare edelim diyorum. Zaten terhis olunca bize anlayış gösterebilecek kadar sabırları, tahammülleri illa ki kalacak. Bu imtihanda herkese başarılar yarenler...
Hemde onlarsız...Şimdi biliyorum ne desem ama asker diyeceksiniz ...Burda belki ondan fazla saat sayıyorum...Bu şekilde alttan ala ala duyarlılığımı kaybedeceğim ve maruz kaldığım muameleden dolayı yıpranmış bir vaziyette karşılayacağım onu.Yani eski şeyma olabilecekmiyim diye düşünüyorum.Ne desem tersliyor sürekli bir azarlama halinde herşey o kadar üstüme geliyor ki artık utanmayı falan kaldırdım iş yerinde bile ağlıyorum...Durum bundan ibaret uzun oldu kusura bakmayın:26: seviyorum sizi...Canlarım,
Teşekkür ederim öncelikle...Tamam askerlik evet haklısınız.Benim askerim denizci ve kocaelinde yani sizlerin anlattıklarına bakıyorum birde onun anlattıklarına bakıyorum kendide diyor sizin askerlerinize göre çok çok rahat tatil köyü gibi burası dedi.
Acemilikteki yeri gerçekten sıkıntıydı ama burası çok rahat...Buna rağmen neden bu kadar agresiflik anlamıyorum...Bana gelince tasarımcıyım ve çok sıkıntılı bir işim var bazen aynı anda 5 firmanın işi ile uğraşıyorum ve hepsi acil inanılmaz insan tipleri ile karşılaşıp çileden çıkıyorum...Hayatımın bir askerden farkı yok sabah işe geliyorum full çalış akşam eve gitmeye 8 oluyor yemek bile yemeden yatıyorum bu arada kendi ailemle ilgilenmek zorundayım kardeşim ilgi bekliyor babam gelin olcaksın zaten ayrılacağız diye ilgi bekliyor aynı zamanda onların gönlünü hoş tutmam gerekiyor.Babam disiplinli bir adam..Prensiplerine düşkündür geçinmek kolay değildir yani despot da değil ama bilmiyorum farklı işte.Bundan hariç her hafta ankaraya derse gidiyorum 10 saat yol ediyor 24 saat içinde.Dersleri işi ailemi idare etmek zorundayım.Ayrıca nişanlımın ailesi ile de ilgilenip arayı soğutmamak durumundayım...Tek başıma o olmadan düğün hazırlığı yapmak zorundayım.Gezemiyorum kafamı dağıtmak için daha 1 kez bile arkadaşlarla buluşmadım çünkü hepsi ankarada kaldı.Kayseride hiçbirisi yok.Tek yapabildiğim iş okul ev başka birşeye vaktim yok.İşi bırakamam çünkü para biriktirmek zorundayım...Ve askerimi idare etmek zorundayım.Zayıftım iyice zayıfladım ağzımda falan yaralar çıktı inanın.yemek bile yiyemez oldum...Yani size teminat verebilirim en iyi ihtimalle askerimle aynı şartları yaşıyorum.Gerçekten burda bunca şeyin altından kalkmak da küçümsenecek birşey değil
ona uymaya ne dersin tamam kırıldın da o orda yanlız resmen senin sevgine desteğine muhtaç belli ki uzatmak istemiyor sende ona uysan şeymacım hiç bişey o0lmamış gibi yapıyorsa sende öyle davransan en azndan denesen belki o zaman o da toprlar kendini zamanla da normale döner herşey konuşmaman çözüm olmaz bence daha çok hem sen hem sevdiğin gerilir... bi düşün tatlım benim aklıma gelen en mantıklı çözüm bu oldu
Merhaba kızlar,
Arazi eğitimini askerime sordum, bilmiyorum dedi
Buarada TG351, canım, askerliğin başlarında onlar da biz de sudan çıkmış balığa dönüyoruz. Ama özgürlükleri kısıtlanan, emir altında olan, silah gibi nöbet gibi emanetlerin sorumluluğunu alanlar, bir ordu dolusu insanla yaşayanlar da onlar. Yani üzül diye değil ama durumu açmak adına söylüyorum bunu, bizden daha çok sıkıntıdalar. bizim canımız sıkılsa arkadaşlarımızla buluşabiliriz, internete gireriz, en basitinden tvde "istediğimiz" kanalı izleyebiliriz, yürüyüş yaparız, bir çay koyarız...
Askerlerimizin dalgalanan ruh haline karşı anlayışlı olup peşinen her zaman alttan alması gereken tarafın biz olduğumuzu kabul etmemiz gerek. Yoksa, iş hem inada biner, hem de sonrasında tatsızlık olur. İnan bana sonunda sana çok teşekkür edecek ve anlayacak ki durumu yürüten, idare eden, olgunluk gösteren sendin. Askerden geldiklerinde onların gözünde yerimiz daha da özelleşecek ve onları bekleyen kadın biz olacağız. Ama o zamana kadar, onların gözündeki bu statünün tohumlarını ekmeliyiz.
Düzeni oturunca, askerlik rutine bağlayınca, şafağın ortalarına geldikçe iki taraf da daha anlayışlı hale gelir zaten. Ama önemli olan zor zamanlarda kriz yönetimini başarmaktır. Askerlik sevdiklerimizin ruh halini çok ama çok değiştiriyor, onlara anlayışla, şefkatle yaklaşalım, kızsalar da idare etmeye çalışalım, bir anda ağızdan istemeden çıkmış birkaç kelime için olayı büyütmeyelim. belki orada bir arkadaşıyla kavga edecek ona patlayacak, o zaman ceza alacaklar vs vs... birkaç aylığına sevgimizin hatırına alınmamaya çalışalım canım.
Bunu sivil hayat için söylemiyorum. Gelince ben ona sorarım diyelim ama o anda idare edelim diyorum. Zaten terhis olunca bize anlayış gösterebilecek kadar sabırları, tahammülleri illa ki kalacak. Bu imtihanda herkese başarılar yarenler...
güçlü olamıyorum
canım sakın öyle düşünme emin ol hepimiz aynı durumdayız :) nişanli ve evli olunca işin icine aile faktörü felanda giriyor yük dahada ağirlaşiyordur elbet. bazen diyorum iyiki nişan felan olmadan gitti bide evlilik hazırligi fazla gelirdi bünyeme kendini suclama sakın gececek bu günler eski günlere dönecegiz yineİnşallah kızlar siz bu kadar sabırlı olabildiğinize göre bende bir sorun var demekki
İnşallah kızlar siz bu kadar sabırlı olabildiğinize göre bende bir sorun var demekki
