3yıl aradan sonra barışıp mesaj atsammı?

Çocukluk hiç bir zamam geçmez oda ozluyordur mesaj at....

Gökyüzü gibi bir şey bu çocukluk hiç bir yere gitmiyor ...
 
Çocukluk hiç bir zamam geçmez oda ozluyordur mesaj at....

Gökyüzü gibi bir şey bu çocukluk hiç bir yere gitmiyor ...
Bence değişiyor. En samimi ortaokul ve lise arkadaşlarımla aynı şehire geri döndüğüm halde görüşmüyorum. Ortak paydamız yok artık. Sadece ilkokul arkadaşımla görüşüyorum benzer bir eğitim gördük ve benzer bir hayat kurduk. İnsan karşısında ortak sohbet paydası arıyor. Ben çocukluk arkadaşı değil de ortak görüş, ortak payda, ortak bir dünya bakışı arıyorum mesela.
 
Benimde çok yakın bir dostum evlenmeye karar verince birden benimle iletişimi çok azaltmıştı anlam verememiştim ulaşmaya çalıştım kendisine ama ya açmadı ya geç cevap verdi vs şimdi aynı şehirde yaşıyoruz kendisi birkaç defa adım attı yazdı etti ama o bağ bir kere koptu maalesef eskisi gibi olamayız. İstanbul’da üniversite okuyan birinin sizin seçtiğiniz hayattaki biri ile muhabbeti maalesef yürümez. Yanlış anlamayın yani ortak çevre yok, dersler,sınavlar, hocalar, yeni mekanlar keşfetmek, ortak aktivite hiçbiri olmayınca arkadaşlığınız nasılsın ne yapıyorsun seviyesinden ne kadar ilerleyebilir ki ?
 
Arasına zaman giren hiçbir insan ilişkisi eskisi gibi olmuyor şahsi fikrim.
O geçen zamanda iki kişinin hayatı çok farklı yönlere gitmişse hele. Çocukluk arkadaşım ben üniversite okurken kaçarak evlenmiş, evli çocuklu birisi olsa sadece nezaketen bir araya geldiğimizde kısa sohbet ederim. Her şeyden önce yaşantı farkı çok büyük. Ortak nokta olacağını pek sanmıyorum. Yaşıtım biriyle otursam çocuğundan, ev işlerinden, kocasından, kocasının ailesinden bahsetse bunalırım. Hayata bakış açılarının, hayattan beklentilerinin bu denli farklı olduğu insanların arkadaş olabileceğine inanmıyorum.
 
21 yaşında evlenmek için kaçtınız mı? Ve onu arayıp helalleşmişsiniz. İlginç. Kaçmadan ailenizle de helalleştiniz mi?
17 yaşında kaçmış. Ailesi de baya ilginç insanlar. Konu sahibi sorunlu aile hayatından kaçarken kendinden 10 yaş büyük daha da sorunlu birine tutulmuş maalesef.
 
Belki de neden soğuk yaptığınızı anlayamadı ve çok kırıldı. Madem içiniz de ukte.,geçmişte Ona neden böyle davrandığınızı, aslında bunun çocukça olduğunu bunu geç farkettiğinizi ve onu özlediğinizi yazıp gönderebilirsiniz. En azından bundan sonra ki akıbetinizi öğrenmiş olur ve yolunuza bakarsınız
 
Bence arkadaşlığını ozlemediniz ama şu an mutsuz olduğunuz için geçmişte mutlu anlarınızı daha çok düşünüyorsunuz ve o günlerde hayatınızda bu kız vardı. Yani geçmişe olan ozleminizi bu kızın üzerinden anlıyorsunuz
Ama bulussaniz da sizden bir şey olmaz bence. Hayatlarımız bambaşka taraflara gitmiş.
O ailesinin dizinin dibinden ayrılmis, büyük şehire gitmiş, güzel bir bölüm kazanmış, idealleri var, erkek- kız arkadaşlarıyla İstanbul'u yaşadığı özgür bir hayatı var. Hayatın daha en başında , önünde binlerce seçenek olan bir kadın.
Sizse örgün eğitimi bırakmış, 17 yaşında kocaya kaçan, hemen peşisira çocuk doğuran, ağır sorumlulukları olan bir kadinsiniz.
Yani hala yaşitsiniz ama o kadar da yaşıt sayılmazsınız.
Tekrar konussaniz bile bir yerde tikanirsiniz.
Ben 30 yaşındayım, ben bile evli çocuklu arkadaşlarımlayken bir yerde içim bayılıyor...
Bence attığı resimlere like atmanın ötesine gitme. Özel mesaj olarak değil de, storisine cevap olarak bir şey yazarsin konuşmak istersen. Ya da ortak akraba düğünü bekleyebilirsin ... Ama yine de çok ümitli olma, derim ben. O köprünün üstünden çok sular akmış. Kardeş gibiydik demissin ama öz kardesler bile bir yerden sonra iki yabancı oluyorlar bazen
 
17 yaşında kaçmış. Ailesi de baya ilginç insanlar. Konu sahibi sorunlu aile hayatından kaçarken kendinden 10 yaş büyük daha da sorunlu birine tutulmuş maalesef.
Üzüldüm. Belki yalnız ve bu yüzden eski arkadaşıyla iletişime geçmek istedi.. Konuşacak dertleşecek biri olsun diye. :/
 
Bu arada benim de 3-4 yıl küs kaldığım bir arkadaşım vardı. Lisede çok çok yakındık. Ben iletişime geçtim, barıştık. Bir süre merhaba merhaba gitti sohbetlerimiz, aynı şehirde oldukça buluştuk. Her buluştuğumuzda da sanki hiç ayrı kalmamış gibiydik.

Ancak bizim hayatlarımız çok paralel. Ben Eskişehir’de okudum, o da Çanakkale’de. Üstelik bölümlerimiz bağlantılı, ben İngilizce öğretmenliğini bitirdim, o İngiliz Dili ve Edebiyatı okudu. 3 saat oturduysak sırf bir saatini dil ve edebiyat üzerinden konuşarak geçirdik.

İki büyük fark vardı aramızda, benim 6 yıllık bir ilişkim var, onun şu an sevgilisi yok ve o çalışıyor ben henüz çalışmıyorum. O bana sıfırdan yeni biriyle tanışıp iletişimi ilerletmenin ne kadar zor olduğunu anlattı, yeni flörtlerle neler yaşadıklarını anlattı ben de ona uzun bir ilişkide çoğu şeyi nasıl oturttuk, başta nasıldı şimdi nasıl vs anlattım.

Evli olmadığım halde uzun ilişkisi olmayan insanlara yetişmekte zorlanıyorum. Çoğu her buluştuğumuzda farklı bir erkek anlatıyor bana 😅. O şu kişi miydi bu kişi miydi derken takip edemiyorum.
 
O geçen zamanda iki kişinin hayatı çok farklı yönlere gitmişse hele. Çocukluk arkadaşım ben üniversite okurken kaçarak evlenmiş, evli çocuklu birisi olsa sadece nezaketen bir araya geldiğimizde kısa sohbet ederim. Her şeyden önce yaşantı farkı çok büyük. Ortak nokta olacağını pek sanmıyorum. Yaşıtım biriyle otursam çocuğundan, ev işlerinden, kocasından, kocasının ailesinden bahsetse bunalırım. Hayata bakış açılarının, hayattan beklentilerinin bu denli farklı olduğu insanların arkadaş olabileceğine inanmıyorum.
Kesinlikle. Çünkü zaman , hayat ve çevre insanı yontup değiştiriyor. Arkadaşlarımın birçoğu çok farklı yollara saptı iyi ya da kötü. Evet seviyorum onları ama eskisi gibi değil. Arada oturup konuşurken iyi değişiklik oluyor ama uzun vade de sıkılıyorum.
 
X