4.5 Yıldır Ben

Bence ilk olarak işinde iyi bir psikoloğa git. Zaman'ında ben de İyi bir hayatım varken çok mutsuz hissediyordum kendimi. İşin içinden çıkamıyordum düşünerek. uyku uyuyamaz olmuştum. Psikoloğa gittim, hem de hiç inanmayarak. İlk görüşmede bile çok faydasını gördüm. Ne istediğimi anlamamı sağladı. Netleşti bir şeyler. Sonrasında daha bilerek emin adımlar attım. Uzaktan sadece yazdıklarını okuyarak ayrıl sevgilinden demek doğru gelmiyor bana. Seni neyi Mutlu edeceğini görmen ve emin olman lazım. Bi uzmandan destek almak en iyisi.
 
İşe sevgilinizi postalamakla başlayın.illa cocuk istiyorsanız sperm bankasından alın maddi durumunuz iyimiş.madem güzel ve zengin bi bayansınız kimsenin ağız kokusunu çekmeyin.adam siZe kapağı atıp rahat etmek istemiş.
 
Herkese yazdıklarımı okuduğu ve bana yardımcı olmaya çalıştığı ıcın cok teşekkür ederim. Bir umut olduğunu görmemi sağlıyor tüm bunlar.
 
Neden psikologa giderseniz sizi hemen anlayamayabileceğine inanıyorsunuz ki? Tamam ilk seanslar tanışma seanslarıdır, hem danışan psikologa alışır hem de psikolog danışana; danışanın psikologa gerçekten güvenebilmesi için gereken bir süreçtir yani. Ayrıca eğer bir psikologa gidersen ve gittiğin psikolog ile elektrikleriniz uyuşursa ilk seanstan başlarsın rahatlamaya. Tabii psikologların elinde sihirli değnek yok, anında yola koyulamaz hiçbir şey ama biraz zamanla yapılamayacak şey yok denebilir. Baba meselesinde ülkemizde ne yazık ki büyük bir çoğunluk bu durumda -erkeğin sadakatsizliği. Bu konuda çok yorum yapmak istemiyorum açıkcası çünkü objektif olabileceğimi düşünmüyorum, ben de benzer şeyler yaşadım, ama sonuçta sen çalışıp kazanıyorsun neden elin kadınına paranı yediresin ki? Sevgili konusundaysa sizi itip kakması cidden hoş değil, hiç kimsenin bir başkasına bunu yapmaya hakkı yok. Ha ayrıl diyebilir miyim? Ben kendimde o hakkı görmüyorum, o sizinle sevgiliniz aranızda. Ama itip kakma da bir şiddettir, şimdiden şiddet uyguluyorsa evlendikten sonra ya da sizin kendisini terk edemeyeceğini düşündükten sonra durum daha da ciddileşebilir bence, halledebilmesi gereken bir konu yani.
 
bunca yılda yaşadıklarını ve biriktirdiğin ruhsal sıkıntıları psikolog/psikiyatrist bir anda çözemez tabii ama anlaması yıllar sürer fikrin de doğru değil. yavaş yavaş her şey çözülür Allahın izniyle, sen yeter ki bunu iste. paran da varmış bir saniye daha bekleme. ilk birkaç seansta seni ve sorunlarını anlamaya çalışacak sana bol bol sorular sorup notlarını alacak ve sonrasında sana uygun yöntemle çalışmaya başlayacaksınız. her seferinde bir adım, bir adım daha derken çok daha iyi hisseder hale geleceksin cunku hayatının iplerini eline alacaksın yavaş yavaş.. ama bunların hepsinden önce sevgilinin totosu kocaman bir tekmeyi hakediyor, istersen bununla başla.
 
Baba rolü Nasıl çöker ben bilirim, ben bilirim... Yıllarca evin tek Kızı diye büyü evlendikten sonra bir bakmışsın kapında babana babacığım diyen bir tane daha..
 
Diğer sorunlarınıza yorum yapamıyorum.Hem aileniz olduğu için, hemde ailemizi seçemediğimiz için.Ama bence hayatınızdaki insana bu kadar anlam yüklemeyin.Sizi dinleyen size destek olan o adam artık öyle biri değil.Onu sevme sebebiniz artık yeryüzünde yok.Çünkü o artık değişmiş.Ve hayatımızdaki insanı kendimiz seçebiliriz. Ailenize yakın olur musunuz bunu bilemem, ama iyi tercihler yaparak eşinizden ve evliliğinizden beklediğiniz şeyleri yapabilirsiniz.Bu konuda çıkmazda değilsiniz.Sanırım 4,5 yılın vermiş olduğu gerek alışkanlık gerekse sevgi sizin ona bağlı olduğunuzu düşünmenize sebep olmuş.Ama her ciddi ve uzun ilişki evlilikle bitmek zorunda değil.Ki bana kalırsa sizin için daima daha iyi tercihler olacaktır.Hatta belki sizden daha çok kazanan ve bu sayede sizin kazandığınız parayıda dert etmeyen bunun altında ezilmeyen bir adam.Hayatınıza alabiliceğiniz ve çıkarabiliceğiniz insanları kendiniz seçebiliyorken, ve hayatınızda zaten yeterince sorun varken bide bu adamın derdini sırtlanmayın derim ben.
 
sevgilinden ayrıl bence, eğer ayrılınca üzülmeyeceğine toparlanacağına inanıyorsan.

onun dışında ya annenle kız kardeşini yanına al, ya da sen onların yanına git. (aynı evde yaşamak zorunda değilsiniz, aynı şehirde yaşayın sık sık görüşün) bu sana çok iyi gelecek emin ol..

psikoloğa mutlaka git, ne biliyosun yıllar süreceğini? herkes böyle kendine peşin hüküm verecekse psikologlar neden var?

ayrıca sevgilinin dediği gibi aciz bi kadın değilsin sen. sorun çözemeyen biri hiç değilsin. çalışkan, alımlı, iyi para kazanan, güçlü bi kişiliksin.

al anneni, kardeşini yaşadığın şehre. babanla da kesin bi dille konuş, ''benden sana para çıkmaz ilerde muhtaç kalırsan sana bakarım ihtiyaçlarını karşılarım, ama o kadına para yedirdiğini bile bile asla sana para vermem, bak gör sen para yediremeyince o senden ayrılacak zaten'' de. görüş babanla ama para verme. ha belki ayda yılda bir, evlatlık vicdanın rahat bırakmaz da verirsin belki.

zaten maddi sıkıntın yokmuş bu çok iyi. o zaman sevgilin görsün bakalım, sen aciz miymişsin değil miymişsin?

ha bu arada eğer sevgilinden ayrılmayacaksan bile blöf yap. ayrılıcam böyle giderse de.. kendini düzeltirse ne ala, düzeltmezse yol ver, senle evlenmek için can atan çok erkek çıkacaktır karşına.
 
Birinci sorum: Parayi neden babaniza yolluyosunz? Kardesinizemi harclik olsun diyosunz? Kardesinizin elbet bankasi vardir( sahi 23 yasnda bi genc kendi parasini kazanmali aslinda ama, neyse.)
Annenizemi yollucaksiniz? Annezin bankasina atin yada yoksa hesap actirin.
Babaya para lazim demeyin bana, baba bu baba, kocaman adam. Kendi parasini kazanamiyormu??
 
Acil olarak hayatinizdaki erkekleri cikarin. Yani erkek arkadas ve babayi. Ikisiyle de iletisimi kesin. Yola anne ve kiz kardesle devam edin. Ev alma konusu belki ertelenebilir. Herkes de kendi evinde oturmuyor zaten. Onemli olan mutlu ve huzurlu olmak. Erkek arkadasinizla ilgili bir kez bile dusunmeden ayrilin cunku ondan baba da olmaz koca da. Evlenince de size besletir kendini, durum simdiden acik ve net. Sizi mutlu etmeyen insanlari neden tasiyorsunuz ki?
Bu iki insani hayatinizdan cikatirsaniz yani uzerinizdeki yukleri atarsaniz hersey zamanla yoluna girecektir.
 
herkes ne yazdı bilmiyorum okumadım, ççoookk eskiden kendimi kötü hissettiren bir erkek arkadaşım vardı hayatımda, güzeldim akıllıydım ama bunlardan hep şüphe ettim sayesinde, o kaçtıkça kötü davrandıkça elde etmek istiyordum sanki kendimi ispat için bu şarttı. ama yıllar süren bu ilişki bir şekilde bitti. ondan sonra karşıma çıkan hem bana değer veren hem iyi biriydi...mutluluğu onunla buldum. üzüleceksin ilk başta, haftalar sürecek ama kurtul o kişiden, dışarıda milyonlarca seçenek var, onlara şans ver.
 
B blueandwhite
anne ve babaniz bosanmis, 23 yasindaki kardesiniz okuyor. siz iyi bir ise sahipsiniz ve ayri bir hayatiniz var. anladigim kadariyla erkek arkadasiniz ile beraber yasiyorsunuz, bu da aile icinde sikinti degil. simdi bu verilerle;

  1. o elemandan ayrilin, cunku ya yasi sizden kucuk ve sizi somuruyor yahut beyni sizden kucuk kendince sizi somurmeye cabaliyor.
  2. 23 yasindaki kardesinize yurt ayarlamissiniz, saniyorum ayri bir sehirde okuyor. bu durumda yurt ucreti ile harcligini verebilirsiniz. o da bunlara tamah ederek adam gibi okur, fazlaya imrenmeden tez vakitte mezun olur. ha olmadi, haziranda notlari dusuk geldi, tavri ortaya koyar, odemeyi kesersiniz gorur gununu, alir dersini.
  3. anneniz icin ayri bir ev masrafi yapacaginiza eger mulayim ve sizin hayatiniza saygi duyacak bir kadin ise yainiza alirsiniz. ev islerinde destek olur, para cebinize kalir.
 
Merhaba Herkese,

Yardımınıza ihtiyacım var ama sizden ricam anlattıklarımı duyunca lütfen acımasız olmayın, zaten acımasız insanlar sardı cevremi. Bu umudum da kırılmasın.

Özet gececeğim herşeyi.
*30 yasında, dünyanın en iyi şirketlerinden birinde çalışan, iyi para kazanan, güzel oldugu söylenen bir kadınım.
*Ailemden küçükken ayrıldım, 15 yasından beri hayatımı kendim kurdum. Hep cok çalıştım, hep aklımla azmimle geldim bir yerlere.
*Kız kardeşim var, 23 yasında. Birazdan anlatacagım aile olayları sonrası ilk defa birşeyler için uğrasan bir kardeş ama benim için dünyada en kıymetli kişi.
*Erkek arkadasım var. 4,5 yıldır. 4.5 yıldır yanımda duruyor, bana destek oluyor diye benim için önemli bir insanken artık beni dinlemek dahi istemiyor. Çocuk istiyorum, çocuk istemiyor, ondan cok kazanıyorum diye şakayla karısık sureklı para muhabbeti yapıyor. Evlenirsek evin kirasını 3/4 ü ben, 1/4 ünü o ödeyecekmıs. Şaka yapıyor sanırım.bir de sinirlenince beni itip kakıyor, küfür ediyor. Sonra evlenelim, sen problemlerini çözünce diyor. Ben mutsuzum evet, hayatımda hiçbirşeye bağlı degılım gerçekten. Günüm geçsin diye deli gibi calısıyorum. Hiçbirşey yok yapmayı istediğim, beni Mutlu eden. Bir çocukları cok seviyorum. Orada da başkalarının çocuğunu sevmekten sıkıldım. Kısacası hayatımdaki tek kişi olan erkek arkadaşımda beni hiçbir sorununu çözemeyen, aciz bir kişi olarak tanımlıyor. Hayatımda Gunduz iş yerindeki krizler, gece erkek arkadaşımla inatlaşma ve kavgalar, gece uykuda kabuslar ile 4.5 yılımı gecırdım.
*Subat 2016, Annem ve babam yeni boşandı.Hayatımın son travması bu oldu. Kasım 2015, Babam benim cebimdeki parayı dahil bir kadına verdi. Kendince sebepleri vardı. Ama biz anlayamadık gerçekleri.Sürekli yalanlar söyledi.250.000 TL para gitti. Annemi yıllarca aldattı. Sonuçta artık elimizdekinden de olacağımızı görünce boşandılar. Bir kardeşim var. Yurt ayarladım ona. Şimdilerde ailede baba kavramını tek savunan ben, babadan sileyi yemiş durumdayım. Baba kavramım çöktü, gitti. Kardesime ve anneme maddi ve manevi destek olmaya çalışır duruma geldim. Ama işin garibi ben de hayatımda ilk defa para kazanıyorum düzgünce.Hiç biri sorun değil de yaslandım resmen bu olanlar yüzünden. Tam ev alacaktım, bu borç olayları yüzünden elimdekinden de oldum. İşin garibi hala kadına para veriyor olabilir babam. Param yok diyip benden para isteyip kadının çocuğunu okul taksidini Ödemiş. Kardeşime harçlık vermemiş. Düşündükçe deliriyorum. Suanda kendisi başka bir şehire taşındı. Dediğim gibi hala kadına para veriyor olabilir ama benim içimden aramak dahi gelmiyor onu. Annem, ben ve kardeşim ayrı sehirlerde yasıyoruz.
*4.5 yıldır hiçbir sorunu çözemiyorum. Bir adım ileri gidemiyorum. Üstüne yeni problemler geliyor. Yasama istegim yok oldu. Psikologa gitsem beni anlayana kadar yıllar gececek. İntahar etsem kendime yakıştıramıyorum ve annem ve kardeşim cok üzülür arkamdan. Bunu istemiyorum. İntahara cesarette edemiyorum. Sinir stres heryerim kaşınıyor, egzama oldu.

Halbuki dünyayı gezmek, beni deli gibi seven, bana kraliçe gibi davranan, güzelliğimi ve aklımı takdir eden bir sevgiliye sahip olmak ve aileme yakın olmak isterdim.

Ben çıkmaza girdim. Lütfen bana yardım edin.

Sevgili blueandwhite,
Öncelikle iyi akşamlar dilerim. Yazını sabah okudum ama malum çalışma temposu ancak vakit bulabildim. Umarım şimdi daha iyisindir. Şimdi senden bir ricada da ben bulunayım. Öncelikle gözlerini kapat ve derin bir nefes al. Yani yaşadığını hisset ve mümkünse yazdıklarımı yalnız başına, sakin halde ve birkaç defa oku.

Şimdi başlayalım. İlk once seni tebrik etmek isterim. Gayet akıllı, becerikli, azimli, evcimen, değer sahibi birisin. 15 yaşından beri bu acımasız ve zor dünyada savaş veriyorsun. Ve yenilmek bir yana daha güçlü bir şekilde ayaktasin ve belkide annen ve kardeşinin ayakta kalma sebebisin. Şimdi anlayamadığım noktaya geleyim. Sen bu kadar donanımlı ve güçlüyken bu kadar mutsuz ve ümitsiz olman bana pek de olası gelmedi. Yanlış anlama yaşadıklarını asla kucumsemiyorum ama halledemeyecegin şeyler değiller. Tabii hepimizin bir tükenmişlik sn si oluyor ama ordan çıkmak önemli olan.

Hayatın son bulmadıysa halen ümit var demektir. Neye inanıyorsun bilmiyorum ama eğer benim gibi yaratıcıya inanıyorsan her yeni gün sana verilen bir hazinedir. Benim inancıma göre Allah seni en güzel, en güçlü biçimde yarattı. Tüm hayatını bilmiyorum ama şu birkaç satır yazından anladığım kadarıyla sen de neler neler aştın, ne kadar çok şey başardın. Lütfen öncelikle kendi değerinin farkına var. Ne kadar çok şey başardığını hatırla ve kendinle grur duy. Ve kendini sev. Kimseden bekleme. Sen sev ve kalan ömrünün ilk dakikalarına gülümse :KK16:

Hayatına bence büyük bir temizlikle başla. Tabiki benimki bir öneri ama değer yargılarıma göre baban olacak o kişiyi hayatından çıkar. Mümkünse görüşme ve lütfen bir daha baban dolayısıyla o .... kadına para yedirme.

Kardeşine destek ol ve insanoğlu olarak bizim yaralarimiz yaralı birini tedavi ettiğimizde daha çabuk iyileşir. İlginç değil mi. Mesela kanserle boğuşan çocuklara aktif evre bittikten sonra idame zamanında, bebek kardeşleri varsa bakımında aktif rol alın veya bir bitki yetiştirin, yaralı bir hayvana bakın vs gibi önerilerde bulunurum ve hastalarımın hızla iyileştiğini görürüm. Siz de onu yetiştirdikçe veya en azından destek oldukça iyileseceksiniz. Ve mutlu olacaksınız.

Anneniz anladığım kadarıyla çok acı çekmiş. Onu bu saatten sonra güldürecek, ona yaşama sevincini tekrar kazandıracak olan sensin. O sana ve kardeşine bakınca ben böyle kötü bir duruma düşmüş olsam bile harikulade kızlarım var, ve evlendigimden pişman değilim diyecek. Ne kadar ihtiyacı var onun sana ve kardeşine. Be sana önerim bunları asla yük yada mecburiyet olarak görme. İnan yazdıklarına bakınca senin daha çok ihtiyacın var birilerini iyileştirmeye, iyilestiriken iyileşmeye :-) Bunlar asla kayıp değil bilakis sana sunulmuş altın fırsatlar.

Gelelim asıl temizliğin büyüğüne. Evet o sevgilin olacak rezilden bahsediyorum. Hayatından çıkar at ve bir ohh çek. Senin yazdıklarını okurken ben dayanamadım. Sen nasıl dayaniyorsun. Materyalist, ağzıbozuk, saygısız, fiziksel olarak seni itip kakacak kadar sevgisiz, sana iyi günde kötü günde destek olacağına iyi günler gelirse görüşürüz evliliği o zaman düşünürüz diyebilecek kadar yüzsüz, ben iki satır yazınızla bile size hayran kalırken bilakis sizi yeren, başardıklarını bilerek ( bence aşağılık komplexi nedeniyle) görmezden gelen, size cesaret verecek yerde acizleştiren, ve işin kötüsü buna sizi inandıran, daha iyisini bulamazsam burası iyi diyen kişiliksizin önde gideni. Siz şaka sanırım demişsiniz ama şakaların bile sınırları vardır. Ve bunu dile getirilebilecek kişiliksizlikteyse at gitsin hayatın kurtulsun diyorum. Ve size küfür, fiziksel tartaklanma. Yazacak kelime dahi bulamıyorum. Lütfen kendi değerinin ve bu terbiye yoksunu kişinin farkına var ve bu hastalıklı durumu tedavi etmek için neşteri eline al. Kimse kolay olacak demiyor. Elbetteki İlk başta acıyacak ama sonra yeniden bir hayata doğacaksın. Doğum acılıdır ama arkasında yeni ve mucizevi bir hayat vardır. Gayet akıllı başarılı bir kızsın ve bunu rahatlıkla yapabilirsin. Dışarıda bir yerde seni gercekten sevecek, sana değer verecek, çocuğunun ona benzemesini onun huyunda olmasını isteyeceğin, kardeşini gerçek abisi gibi kollayacak, annene hürmet gösterecek, senden bir yavrusu olsun isteyecek, sana saygı duyacak, her sıkıntıda elini tutacak, acini alamasa bile saçını okşayıp seni cesaretlendirecek ve sana aşkla bakacak biri var. Ve bu oksijen israfı kişiyle onu bulma ihtimalini yok ediyorsun. Lütfen daha iyisini hakettiğinin farkına var.

Son olarak algını değiştirmen gerekiyor. Öncelikle hayattan beklentilerini suyun üstündeki serap olarak değil yerin dibindeki temellere çaktığın çelik ve betonla inşa et. Son paragrafına istinaden bunu yazıyorum. Seni deli gibi değil, seni anlayan, seni kaybetmekten korkan, sana hakettiğin saygıyı ve değeri verecek olan akıllı biri gibi sevsin. Ve sana kraliçe gibi neden davranılsın ki. Ayrıca kraliçe gibi davranıştan ne kastediyorsun. Sen alıngan bir haleti ruhiyede olduğun için kendimden örnek veriyorum. Bana ben gibi davransın eşim. Aşık olduğu kadın olduğumu hissettirsin. Ama emir erim gibi durmasın yanımda. Kocam gibi dursun. Hayatı iki dudağımın arasindaymis gibi bakmasın bana. Bana benim dengim, hayat arkadaşım gibi baksın. Korkuyla değil aşkla baksın. O zaman zaten hakettiğin ve seni mutlu edecek muameleyi görürsün. Ve daha azını haketmiyorsun.

Işinle ilgili çözüm önerilerim yok. Mesleğinin ne olduğunu bilmiyorum. Ama hayat sınavında güzellikler diliyorum.

Çok uzun oldu. Hakkını helal et. Son söz olarak sevdiğim kitaplardan biri olan Rüzgar gibi Geçti'den alıntı yapayım. ''Yarın yeni bir gündür"
 
Back
X