- 2 Eylül 2012
- 130
- 2
- 68
Merhabalar ablalarım... Buraya tüm yaşadıklarımı uzun uzun yazmak, içimi dökmek istiyorum fakat biliyorum ki kelimeler yetmez anlatmaya.. Yıllardır içim kan ağlarken yüzüm gülüyor, neden? İnsanlar anlamasın diye. Yıllardır kimseye hiç bir şey anlatmadım, neden? Rezil olmayalım diye. Yıllardır bu acıyla ablam ve annemle birlikte baş etmeye çalışıyoruz ama son safhasında şuan. Babam çok garip.. Bunu buraya daha önce de yazmıştım, şimdi de yazıyorum. Birine anlatmaya o kadar ihtiyacım var ki...
Ben şuan 16 yaşındayım. Bu olay başladığında ise 11 yaşındaydım.
Babam... Canım babam. Her şeyden çok sevdiğim babam. Kıyamadığım babam. Ona bir şey olursa ölebileceğim babam. Ben küçükken hastalandığımda annem yerine başımda sabahlara kadar ekleyen babam.. Kısacası BENİM YAŞAMA SEBEBİM. Şimdi ablam ve beni evden kovuyor. Gerekçesi ise başkalarıyla iş birliği yapıp yuvayı dağıtmak istememizmiş. Ablama 5 yıldır yapıyor ama bana henüz 1 ay önce yaptı. Yani ablam üniversiteyi kazanınca onu yerleştirmeye giderken. Kendisi gelmedi çünkü ablamdan nefret ediyor. Üstelik ablam hiç bir şey yapmadı. Ama onu ihanetle suçluyor. Şimdi o gidince sıra bana geldi. Anneme beni tekrar eve getirmemesini söyledi. tüm bunları yazarken öyle ağlıyorum ki çünkü benim eskiden kahramanım olan adam şimdi beni düşman yaptı. Önceden ben onun asla kıyamadığı küçük kızıydım. Şimdi ise evden kovduğu düşman kızı. Evde ufak tatsızlık çıksa hemen başkaları yaptırdı diyor. Evimizi huzursuz etmek için. En küçük kavgada bile böyle yapıyor. Teyzemlerin evimize gelmesini yasakladı. Çünkü onlarda bize ihanet ediyormuş. Ama hiç bir suçları yok. Teyzemler gelmek isteyince annem bi yalan söyleyin gelmesinler diyor. Ne yapacağımızı bilmiyoruz. Hayat zindan oldu. Şuan ben teyzemlerdeyim. Ve kendi evime nasıl geri dönücem bilmiyorum. Hiç olmayan şeyleri görüyo. Bizi takip ediyolar diyo. Ama kimse takip etmiyo. Anneme asla el kaldırmazdı ama geçenlerde annem bizi savunuyodu yine ağlıyodu anneme vurdu. İLK KEZ. Ben 1. sınıfa giderken de babam yine böyle bi kriz geçirmişti. Anneme üst komşunun kocasıyla ilişkin var demiş. Halbuki annem benim hayatımda gördüğüm en namuslu kadındır. Şimdi annem önceden kendisine böyle şeyler dediğini hatırlatınca babam da öyle bi şey yoktu, ben biliyorum seni sen öyle bişey yapmazsın sadece konuştun dedim diyo. O zaman böyle olunca hocaya götürmüşler dedemlerle, hoca okumuş geçmişti. Düzelmişti çok iyidik o zaman. Ama şimdi hiç bi yere gitmiyo. Durumu çok kötü. İnternette biraz okudum, kötü huylu cin girmesi içine -şizofreni falan yazıyo. Ama ne yapacağım. Ne olur yardım edin. Çok çaresizim. Ailem bu kez dağılacak. Ben ne yapacağım ne olur yardım edin. Doktora asla gitmez. Hocay da gitmez. Çok çaresizim ablalarım ne olur bi fikir verin. Bi şeyler yapmazsam biteriz hepimiz. evden çıkarken babama Allah belanı verin dedim. Şimdi çok pişmanım. Çünkü kimse hasta olmak istemez ki. O bilerek hasta olmadı. Biliyorum, farkındayım. Elimden hiç bişey gelmiyo. Yalvarırım yardım edin bana ne olur.
Dualarınızı da eksik etmeyin ailemden...Herkese teşekkürler..
Ben şuan 16 yaşındayım. Bu olay başladığında ise 11 yaşındaydım.
Babam... Canım babam. Her şeyden çok sevdiğim babam. Kıyamadığım babam. Ona bir şey olursa ölebileceğim babam. Ben küçükken hastalandığımda annem yerine başımda sabahlara kadar ekleyen babam.. Kısacası BENİM YAŞAMA SEBEBİM. Şimdi ablam ve beni evden kovuyor. Gerekçesi ise başkalarıyla iş birliği yapıp yuvayı dağıtmak istememizmiş. Ablama 5 yıldır yapıyor ama bana henüz 1 ay önce yaptı. Yani ablam üniversiteyi kazanınca onu yerleştirmeye giderken. Kendisi gelmedi çünkü ablamdan nefret ediyor. Üstelik ablam hiç bir şey yapmadı. Ama onu ihanetle suçluyor. Şimdi o gidince sıra bana geldi. Anneme beni tekrar eve getirmemesini söyledi. tüm bunları yazarken öyle ağlıyorum ki çünkü benim eskiden kahramanım olan adam şimdi beni düşman yaptı. Önceden ben onun asla kıyamadığı küçük kızıydım. Şimdi ise evden kovduğu düşman kızı. Evde ufak tatsızlık çıksa hemen başkaları yaptırdı diyor. Evimizi huzursuz etmek için. En küçük kavgada bile böyle yapıyor. Teyzemlerin evimize gelmesini yasakladı. Çünkü onlarda bize ihanet ediyormuş. Ama hiç bir suçları yok. Teyzemler gelmek isteyince annem bi yalan söyleyin gelmesinler diyor. Ne yapacağımızı bilmiyoruz. Hayat zindan oldu. Şuan ben teyzemlerdeyim. Ve kendi evime nasıl geri dönücem bilmiyorum. Hiç olmayan şeyleri görüyo. Bizi takip ediyolar diyo. Ama kimse takip etmiyo. Anneme asla el kaldırmazdı ama geçenlerde annem bizi savunuyodu yine ağlıyodu anneme vurdu. İLK KEZ. Ben 1. sınıfa giderken de babam yine böyle bi kriz geçirmişti. Anneme üst komşunun kocasıyla ilişkin var demiş. Halbuki annem benim hayatımda gördüğüm en namuslu kadındır. Şimdi annem önceden kendisine böyle şeyler dediğini hatırlatınca babam da öyle bi şey yoktu, ben biliyorum seni sen öyle bişey yapmazsın sadece konuştun dedim diyo. O zaman böyle olunca hocaya götürmüşler dedemlerle, hoca okumuş geçmişti. Düzelmişti çok iyidik o zaman. Ama şimdi hiç bi yere gitmiyo. Durumu çok kötü. İnternette biraz okudum, kötü huylu cin girmesi içine -şizofreni falan yazıyo. Ama ne yapacağım. Ne olur yardım edin. Çok çaresizim. Ailem bu kez dağılacak. Ben ne yapacağım ne olur yardım edin. Doktora asla gitmez. Hocay da gitmez. Çok çaresizim ablalarım ne olur bi fikir verin. Bi şeyler yapmazsam biteriz hepimiz. evden çıkarken babama Allah belanı verin dedim. Şimdi çok pişmanım. Çünkü kimse hasta olmak istemez ki. O bilerek hasta olmadı. Biliyorum, farkındayım. Elimden hiç bişey gelmiyo. Yalvarırım yardım edin bana ne olur.
Dualarınızı da eksik etmeyin ailemden...Herkese teşekkürler..