- Konu Sahibi akideciknane
- #27.021
Bende bunu anlamadım .benim yaşım 39 du hiç çocuk yok.araştırmaları daha emin davranmalar i gerekiyormuydu. Jinekolog vitamini bile siz bilirsiniz diyerek yanıtladı. Hiç bir destek vermedi.bırak coraspirini
-
-
Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
Popüler Konu 40 yasından sonra anne olmaya cabalayanlar
- Konu Sahibi akideciknane
- Başlangıç Tarihi
-
- Etiketler
- 40 yaş sonrası hamilelik ileri yaş hamilelik
- Konu Sahibi akideciknane
- #27.022
Biliyorumda işte arada yuklenmedende edemiyorum. Ama zanorkun da bana dediği gibi hatta facebok sayfamda paylaştım bugün o sözü. Rabbim bana kendini gösterdi. Umutlu olmam kendimi toparlamam için. Önceden hasa hamilelik konusunda rabbime hiç inancim yoktu.vermicek vermez bana diyodum.ama buda belki hep olumsuzluklara maruz kaldığım içindi. Ama yanlismi s O isterse dağları yerinden oynatirmis. Şimdi kaybı büyük olsada hayata daha bir sıkı tutunacagim. Umutlu olacağım
her zaman bu hamileliği bana kısa da olsa yaşattığı için rabbime sukrederim. Dahası iyi dusunecegim insanlar adına hayat adina
- Konu Sahibi akideciknane
- #27.023
Seni cok iyi anliyorum canim, bende burada gebelik yasadigimda, Türkiye'den alip kullandigim folic asit onu bile doktor biraktirmisti. Burada biliyorsun dogal haline birakiyorlar, ilk 3 ayda gelisebilecek bir sorunda cok müdahale etmiyorlar.
bana doktorum, ayni kadinin 3 hamilelikten biri düserse 3. ayda normal demisti. arastirmaya bile gerek duymuyorlar, halbuki bizim yaslarda gebelik icin zaten cok ugrasiyoruz. onun icin düsükten sonra cok detayli, pihtilasma genetik ne gerekiyorsa bakilmasi gerekiyor diye düsünüyorum.
- Konu Sahibi akideciknane
- #27.024
Bende bunu diyorum işte.ben ilk defa bunlarla bu şekilde muhattap oluyorum.tüp lari mi bile türkiyede yaptırdım. Ama gerçekten sacmalik.evet banada dediler 3 aya kadar müdahale etmiyoruz. Bilmiyorlarmi. Gözlerimiz deki caresizligi anlamiyorlarmi. Ama saten toplum olarak çocuğa sıcak bakan bir millette değiller. İsteyerek çocuk yapmiyorlar. Ayak bağı olmasın diye.nesilleri tükendi
- Konu Sahibi akideciknane
- #27.025
Biz yinede bebeklerimizi kucagimiza alana kadar yilmayalim. önce kendi sagligimiz iyi olsun. ruh ve beden bunlar yerindeyse neden ugrasmayalim toparla kendini bebeklerimize hazirlayalim kendimizi.
- Konu Sahibi akideciknane
- #27.026
canım hayırlısı olsun, Adnan Bey i bende tanıyorum inşallah bi faydasını görürsün..
- 19 Haziran 2011
- 1.170
- 1.290
- 208
- Konu Sahibi akideciknane
- #27.027
evvet iste bu ayynen boyle olaliimBiz yinede bebeklerimizi kucagimiza alana kadar yilmayalim. önce kendi sagligimiz iyi olsun. ruh ve beden bunlar yerindeyse neden ugrasmayalim toparla kendini bebeklerimize hazirlayalim kendimizi.
- 23 Nisan 2014
- 1.417
- 818
- 178
- Konu Sahibi akideciknane
- #27.028
Ben de hiç bir sorun yoktu kızlar pıhtılaşma vs gibi...burdaki dr um tedbir amaçlı vermişti benim mide cok hassas oldugu için içmek istemediğimi söyledim tamam demişti...standrt tüm hastalarına folbiol ve coeaspin yazdığını klinik olarak tam kanıtlanan bi durum olmadığını almanın embriyoya bir zararı olnadığını ve tedbir için verdiğini söylemişti
- Konu Sahibi akideciknane
- #27.029
Hayirlisi olsun diyelim. Allahtan ben biraz soğukkanlı insanım. Gerçi değilim de çocuk konusunda çok takıntılı değilim. Olmazsa olmazim da değil. Tabi olsa olsaydı çok ama çok mutlu olurdum.belki onu kucağıma aldigimda hayatımın anlamı bu diycektim.
Ne güzel varmış oleleri demek
- Konu Sahibi akideciknane
- #27.030
arkadaşım çok üzüldüm, umarım kısa sürede tekrar bebeğine kavuşursun..ama lütfen sakin olmaya çalış, aklında bu kadar soru varken ordaki dr.lardanda memnun değilken hafta sonu türkiyede bi hastaneye gelmen belkide daha iyi olur..
- Konu Sahibi akideciknane
- #27.031
Üzüldüm canım,ne yazıcamıda bilemedim seçemedim,dilerim bir daha yaşamassın,geçmiş olsun.
- Konu Sahibi akideciknane
- #27.032
O kadar lüksüm yokki arkadaşım. Maddi olarak değil ama eşim ınatci biraz.artık zamana bırakacağız. Gerçi bana kalsa 5 ay denerim yeni bir hamilelik için olmadı tupe yonelirim. Ama eşim bu saatten sonra tupe pek sıcak bakmiyacak soyluyorda saten.kendiliginden olur diyor.bende yorgunum zaten belli bir zaman akışına birakirim
- Konu Sahibi akideciknane
- #27.033
Sağolasın. Bende üzüldüm bir ağlamak istiyorum sonra diyorum evlatları ni 18 _20 yaşında toprağa verenler var onların açısının yanında benimki neki.ama durup bazan kendime de aciyorum
- 14 Eylül 2010
- 5.771
- 4.993
- 448
- Konu Sahibi akideciknane
- #27.034
Aşık oldum birisine
Hani şu kıyamet kopacak denen tarihten bir gün önce yavru bir kedi gördüm. Hava soğuk, kedicik belli ki aç ve yalnız, üşümüş... Yanımda köpeğim vardı, onu görünce kaçtı bıcırık. Ertesi gün yine köpeği çıkardığımda karşılaştık. Köpeği, zincirini bile çıkarmadan eve bıraktım, döndüm kedinin yanına. Gel dedim, gözleri gülerek geldi minnoşum. (Biliyorum, bana öyle geldi) Bahara kadar bakar salarım, kışı atlatsın, köpekle bir arada yapamazlar diyordum, eve girer girmez kanka oldular. O yıl bahara kadar sık sık başbaşa bırakmak zorunda kaldık ikisini. Baharda saldım dışarı. 3 gün sonra, yağmurdan ıslanmış ve aç bir şekilde geldi yine. Kıyamadım, aldım tekrar. Gündüzleri dışarıda, geceleri evde yaşadık bir süre de. Sonra hamile kaldı, elimize doğurdu. O kadar çok şey öğrendim ki ondan. Evdeki herkesin gönlünü alırdı. Şakalar yapardı. Ben neredeysem peşimden gelir, ne yapıyorsam izlerdi. Bazen taklit etmeye çalışırdı. Bebeklerini sevdiğimde gururlanırdı. Kaynana gibi dırdırı vardı, sürekli mırıldanırdı... Farkına bile varmadan o kadar içime işledi ki... Nisan ayında kaybettik onu. Yavruları kaldı yadigar. Şimdi torunları da oldu... İçlerine karıştıkça, aslında ne kadar masum ve narin olduklarını gördüm. Sürü halinde yaşamasalar da, bana bağlılıkları nedeniyle bir arada kaldıklarını gördüm. Sırf benim hatırım için kardeşinin bebeklerine annelik yapabildiklerini gördüm. En önemlisi, sevgileriyle iyileştim. Köpeğim can dostum. İlk gözağrımız. Yeri ayrı. Ama kediler de kendilerine has. Şimdi kedisiz geçen yılları hatırlamıyorum. Neyle zaman geçirmişim diyorum. Hayatım aslında ne kadar boşmuş...
- Konu Sahibi akideciknane
- #27.035
Ayy şimdi ağladım. Kendimi dışarda dolanan o ıslak kedicik gibi hissettimAşık oldum birisine
Hani şu kıyamet kopacak denen tarihten bir gün önce yavru bir kedi gördüm. Hava soğuk, kedicik belli ki aç ve yalnız, üşümüş... Yanımda köpeğim vardı, onu görünce kaçtı bıcırık. Ertesi gün yine köpeği çıkardığımda karşılaştık. Köpeği, zincirini bile çıkarmadan eve bıraktım, döndüm kedinin yanına. Gel dedim, gözleri gülerek geldi minnoşum. (Biliyorum, bana öyle geldi) Bahara kadar bakar salarım, kışı atlatsın, köpekle bir arada yapamazlar diyordum, eve girer girmez kanka oldular. O yıl bahara kadar sık sık başbaşa bırakmak zorunda kaldık ikisini. Baharda saldım dışarı. 3 gün sonra, yağmurdan ıslanmış ve aç bir şekilde geldi yine. Kıyamadım, aldım tekrar. Gündüzleri dışarıda, geceleri evde yaşadık bir süre de. Sonra hamile kaldı, elimize doğurdu. O kadar çok şey öğrendim ki ondan. Evdeki herkesin gönlünü alırdı. Şakalar yapardı. Ben neredeysem peşimden gelir, ne yapıyorsam izlerdi. Bazen taklit etmeye çalışırdı. Bebeklerini sevdiğimde gururlanırdı. Kaynana gibi dırdırı vardı, sürekli mırıldanırdı... Farkına bile varmadan o kadar içime işledi ki... Nisan ayında kaybettik onu. Yavruları kaldı yadigar. Şimdi torunları da oldu... İçlerine karıştıkça, aslında ne kadar masum ve narin olduklarını gördüm. Sürü halinde yaşamasalar da, bana bağlılıkları nedeniyle bir arada kaldıklarını gördüm. Sırf benim hatırım için kardeşinin bebeklerine annelik yapabildiklerini gördüm. En önemlisi, sevgileriyle iyileştim. Köpeğim can dostum. İlk gözağrımız. Yeri ayrı. Ama kediler de kendilerine has. Şimdi kedisiz geçen yılları hatırlamıyorum. Neyle zaman geçirmişim diyorum. Hayatım aslında ne kadar boşmuş...
- 16 Ekim 2010
- 46.748
- 84.453
- 798
- Konu Sahibi akideciknane
- #27.036
Aşık oldum birisine
Hani şu kıyamet kopacak denen tarihten bir gün önce yavru bir kedi gördüm. Hava soğuk, kedicik belli ki aç ve yalnız, üşümüş... Yanımda köpeğim vardı, onu görünce kaçtı bıcırık. Ertesi gün yine köpeği çıkardığımda karşılaştık. Köpeği, zincirini bile çıkarmadan eve bıraktım, döndüm kedinin yanına. Gel dedim, gözleri gülerek geldi minnoşum. (Biliyorum, bana öyle geldi) Bahara kadar bakar salarım, kışı atlatsın, köpekle bir arada yapamazlar diyordum, eve girer girmez kanka oldular. O yıl bahara kadar sık sık başbaşa bırakmak zorunda kaldık ikisini. Baharda saldım dışarı. 3 gün sonra, yağmurdan ıslanmış ve aç bir şekilde geldi yine. Kıyamadım, aldım tekrar. Gündüzleri dışarıda, geceleri evde yaşadık bir süre de. Sonra hamile kaldı, elimize doğurdu. O kadar çok şey öğrendim ki ondan. Evdeki herkesin gönlünü alırdı. Şakalar yapardı. Ben neredeysem peşimden gelir, ne yapıyorsam izlerdi. Bazen taklit etmeye çalışırdı. Bebeklerini sevdiğimde gururlanırdı. Kaynana gibi dırdırı vardı, sürekli mırıldanırdı... Farkına bile varmadan o kadar içime işledi ki... Nisan ayında kaybettik onu. Yavruları kaldı yadigar. Şimdi torunları da oldu... İçlerine karıştıkça, aslında ne kadar masum ve narin olduklarını gördüm. Sürü halinde yaşamasalar da, bana bağlılıkları nedeniyle bir arada kaldıklarını gördüm. Sırf benim hatırım için kardeşinin bebeklerine annelik yapabildiklerini gördüm. En önemlisi, sevgileriyle iyileştim. Köpeğim can dostum. İlk gözağrımız. Yeri ayrı. Ama kediler de kendilerine has. Şimdi kedisiz geçen yılları hatırlamıyorum. Neyle zaman geçirmişim diyorum. Hayatım aslında ne kadar boşmuş...
sen kocaman yüreği olan ve o yüreği sevgi dolu olan birisin inşallah mükafatını içniden geçen neyse onunla alırsın
ben bişey itiraf edeyimmi hiç bir hayvana dokunamam ben düşüncesi bile korkutuyor beni yazarken bile irkildim desem inanırmısın ama yinede hiçbiri zarar görsün istemem mesela köpeklerden korkmam kedilerden korktuğum kadar kaynanamda kedi ne yapar insana seni sevdikleri için geliyolar yanına diyor ama sen onu bana sor elimde değilki seninle tanışıp görüşme imkanımız olsa ben senin evine gelmem mesela çünkü gelsem kafayı yerim biliyorum senin tüm arkadaşlarında kedi severlermi size geldiklerinde sorun olmuyomu
- 14 Eylül 2010
- 5.771
- 4.993
- 448
- Konu Sahibi akideciknane
- #27.037
O kedicik çok mutlu bir kedicikti. Biraz sıkıntı çekmiş baştan. Arkadaşımın oğlu pikniğe gittiğinde kedicik acıktığı için yanlarına gitmiş. Sırnaşık ta bir şeydi, sevdirmiş kendini. O da evde bakarım diye sokmuş koynuna getirmiş ama annesi kediden korkuyor. Eve alamamışlar. Benim kısmetimdeymiş demek ki. Vesile olmuşlar sadece. 2,5 aylık kadardı bize geldiğinde. İçimi öyle ısıttı ki, ruhumuh üşüdüğünü farketmemiştim bile o zamana kadar...
- Konu Sahibi akideciknane
- #27.038
Aşık oldum birisine
Hani şu kıyamet kopacak denen tarihten bir gün önce yavru bir kedi gördüm. Hava soğuk, kedicik belli ki aç ve yalnız, üşümüş... Yanımda köpeğim vardı, onu görünce kaçtı bıcırık. Ertesi gün yine köpeği çıkardığımda karşılaştık. Köpeği, zincirini bile çıkarmadan eve bıraktım, döndüm kedinin yanına. Gel dedim, gözleri gülerek geldi minnoşum. (Biliyorum, bana öyle geldi) Bahara kadar bakar salarım, kışı atlatsın, köpekle bir arada yapamazlar diyordum, eve girer girmez kanka oldular. O yıl bahara kadar sık sık başbaşa bırakmak zorunda kaldık ikisini. Baharda saldım dışarı. 3 gün sonra, yağmurdan ıslanmış ve aç bir şekilde geldi yine. Kıyamadım, aldım tekrar. Gündüzleri dışarıda, geceleri evde yaşadık bir süre de. Sonra hamile kaldı, elimize doğurdu. O kadar çok şey öğrendim ki ondan. Evdeki herkesin gönlünü alırdı. Şakalar yapardı. Ben neredeysem peşimden gelir, ne yapıyorsam izlerdi. Bazen taklit etmeye çalışırdı. Bebeklerini sevdiğimde gururlanırdı. Kaynana gibi dırdırı vardı, sürekli mırıldanırdı... Farkına bile varmadan o kadar içime işledi ki... Nisan ayında kaybettik onu. Yavruları kaldı yadigar. Şimdi torunları da oldu... İçlerine karıştıkça, aslında ne kadar masum ve narin olduklarını gördüm. Sürü halinde yaşamasalar da, bana bağlılıkları nedeniyle bir arada kaldıklarını gördüm. Sırf benim hatırım için kardeşinin bebeklerine annelik yapabildiklerini gördüm. En önemlisi, sevgileriyle iyileştim. Köpeğim can dostum. İlk gözağrımız. Yeri ayrı. Ama kediler de kendilerine has. Şimdi kedisiz geçen yılları hatırlamıyorum. Neyle zaman geçirmişim diyorum. Hayatım aslında ne kadar boşmuş...
Simdi benide aglatin zonak senin sayende kedi
Ve köpekleri dahada sever oldum aglatin ya beni yarin güzel bir kahvaltiyla herseyi unutuveririm
- 14 Eylül 2010
- 5.771
- 4.993
- 448
- Konu Sahibi akideciknane
- #27.039
Onların sevgisi yumuşattı ki beni. Bu kadar geniş yüreğim olduğunu ben bile bilmiyordum. Geçen gün eşim de söylüyordu, 21 kedi, 2 köpek, hepsine ayrı ayrı bağlanmayı nasıl beceriyorsun diye.
50 tane de olsalar sevebilirim. Her birisi ayrı bir kişilik. Ama benden ne alırlarsa onu veriyorlar. Eşimden kaçarlar evde. Yaklaşmazlar. Arada iğnelerini o yapıyor, bir de eskiden kedi beslemiş ama benim gibi bağlı değil. Yiyecek vermeyecekse ilgilenmezler onunla. Ben de bazen yorulup saklanıyorum mecburen 
Önceki evde daha rahattım. Dubleksti, misafir odam da hep kapalıydı. Gelen olursa oraya alıyordum. Kedilerim de benden başka kimseye yaklaşmadıkları için inmiyorlardı aşağıya. Bu evde de bahçe var. Kapıdan çıkıp çatıya kuruluyorlar, gelmek isteyen olursa yine rahatsız olmayacakları bir düzenim var yani. Salonumun kapısını hiç açmıyorum. Hani sevgi, korku başka, bir de alerjisi, astımı olanlar var. Kimseyi hasta etmek istemem...
- 14 Eylül 2010
- 5.771
- 4.993
- 448
- Konu Sahibi akideciknane
- #27.040
Mesaj alınmıştır arkadaşım
Hayvanların dünyası çok farklı. Mantıksız, düşüncesiz olduklarını sanıyoruz ama her şeye rağmen hayata sımsıkı tutunuyorlar. Birbirlerini kabul etmeleri bazen zaman alsa da (köpeğim bebek kedilere yaklaşamıyor mesela) inanılmaz şekilde sahipleniyorlar. Hayvanlar hakkında doğru bildiğimiz o kadar çok yanlışımız var ki. Her gün yeni bir hayranlık duyuyorum onlara. Ve Rabbime şükrediyorum. Bu saf sevgiyi yaşamama izin verdiği için.
Sevgi konusunda çok fakir kalmıştım ben. Asla öğrenemem diyordum. Kimse beni sevmez diyordum. Onlarla gerçekten aşk yaşıyorum. Başka adı yok bunun...
