- 16 Ekim 2010
- 46.748
- 84.453
- 798
- Konu Sahibi akideciknane
- #27.041
Onların sevgisi yumuşattı ki beni. Bu kadar geniş yüreğim olduğunu ben bile bilmiyordum. Geçen gün eşim de söylüyordu, 21 kedi, 2 köpek, hepsine ayrı ayrı bağlanmayı nasıl beceriyorsun diye.50 tane de olsalar sevebilirim. Her birisi ayrı bir kişilik. Ama benden ne alırlarsa onu veriyorlar. Eşimden kaçarlar evde. Yaklaşmazlar. Arada iğnelerini o yapıyor, bir de eskiden kedi beslemiş ama benim gibi bağlı değil. Yiyecek vermeyecekse ilgilenmezler onunla. Ben de bazen yorulup saklanıyorum mecburen
Önceki evde daha rahattım. Dubleksti, misafir odam da hep kapalıydı. Gelen olursa oraya alıyordum. Kedilerim de benden başka kimseye yaklaşmadıkları için inmiyorlardı aşağıya. Bu evde de bahçe var. Kapıdan çıkıp çatıya kuruluyorlar, gelmek isteyen olursa yine rahatsız olmayacakları bir düzenim var yani. Salonumun kapısını hiç açmıyorum. Hani sevgi, korku başka, bir de alerjisi, astımı olanlar var. Kimseyi hasta etmek istemem...
ha yani gelirsem korkmama gerek yok yani
ama inan bana ben geleyim o salonun kapısınıda tırmalar içeri gelirler niye bilmiyorum korktuğumu hissediyolarmı ne etrafımda dönüyolar 
ama bir itirafda edeyimmi sana yazdıkça burada dünden beri bu korkum hakkında kendimi daha iyi hissediyorum
