4yas oglumla alakalı

Yorumlarda kullanıcı adlarına çok dikkat etmiyorum.
Sizin ilk yorumunuzda benim yanlış bulduğum husus daha çok ebeveynin 'başka yere gidersen ben üzülürüm' cümlesiydi.
Fark ettiyseniz tüm yorumunuzu değil iki cümlenizi alıntılayarak itiraz ettim.
Demek ki diğer hususlarda bana yanlış gelen bir şey olmamış tam tersine verdiğiniz bir örneği doğru bulmuşum.

Ayrıca psikolojik danışmanlıkta farklı ekoller olduğu gibi çocuk eğitiminde de farklı bakış açıları ve yaklaşım tarzları olabilir.
Bu noktada 'otoriteyim' diye bir iddiam yok.
Sadece aldığım eğitim ve okuduğum güvenilir kaynaklardan edindiğim bilgilere göre bana yanlış gelen kısımlara itiraz ettim.

Size de bu noktada olgun tavrınız için teşekkür ederim.
Sevgiyle kalın.
Kesinlikle özellikle çocuklarda tek bir tavır ya da kural olmuyor çünkü her çocuk kendine özel bu yüzden herkesden bilgi toplamak en iyisi sonuçta her ogretmende ogrenciisne öğrendiği doğruyu öğretiyor :)

Sizde sevgiyle kalın
 
Merakımdan soruyorum "ağlar ağlar susar" dediniz ya bunun yanlış olduğunu söylediniz peki nasıl olacak ?

Ben gidip sarılıyorum , dayanamıyorum göz yaşları akinca.

Öpüyorum, kokluyorum, neden hayır dediğimi bir daha anlatıyorum ve o an başka bir şeye yonlendiriyorum ki yavrularimdan bir tanesi sinir kirizi geçirecek kadar öfkeli.

Sarılırken vuruyor , itekliyor ama ben sabırla devam edince sakinlesiyor.

Belki bu da yanlış ama ağlayıp ağlayıp susması bana göre yanlış.
 
Size bu kitabı tavsiye ediyorum. Anne çocuk arasındaki ayrılma durumları için birebir. Aranızdaki bağı da bağımlı derecesinden olması gereken düzeye çekecek bir çocuk kitabı.
 

Eklentiler

  • 0863A408-CBC3-4E1E-9C9C-7C2D9E250D7F.webp
    0863A408-CBC3-4E1E-9C9C-7C2D9E250D7F.webp
    32,8 KB · Görüntüleme: 25
Ben gidip sarılıyorum , dayanamıyorum göz yaşları akinca.

Öpüyorum, kokluyorum, neden hayır dediğimi bir daha anlatıyorum ve o an başka bir şeye yonlendiriyorum ki yavrularimdan bir tanesi sinir kirizi geçirecek kadar öfkeli.

Sarılırken vuruyor , itekliyor ama ben sabırla devam edince sakinlesiyor.

Belki bu da yanlış ama ağlayıp ağlayıp susması bana göre yanlış.
Tam tersine en doğru yaklaşım bu.
 
Her çocuk farklı, benim oğlum şuan 4,5 yaşında, 3 yaşından beri kreşe gidiyor, hemen hemen onu her kreşe bıraktığımda ağlıyordu, benden hiç ayrılmak istemiyordu, Üzüldüğümü ona belli etmiyordum, onu öğretmenlerine teslim edip el sallayıp hemen çıkıyordum ordan, bu konuda taviz vermedim hiç, öğretmenlerine çok güveniyorum emin ellerde diyip teselli ediyorum kendimi.
Mesela anneannesigilde nerdeyse hiç kalmadı bu mümkün değildi, ortalığı yıkardı. Bende zorlamadım onu, ilerleyen zamanda yavaş yavaş 1 saat 2 saat, denedim Arada nadiren...
daha “düne” kadar bu devam etti sonra bir gün pat diye kendiliğinden ben anneannemlerde kalacağım dedi hemde yatılı 😅 baya şaşırdım ( nasılsa bir saat sonra ararlar dedim, almaya gelin diye 😀 ) ama gayet güzel kaldı çok sevindim....
 
Merhaba arkadaslar, oglum 4 yasına bu ay gırdı. Dogumsonrası depresyon agırdı bende. Ihtıyaclarını hıc aksatmadıgımı dusunuyorum fakat tabı ruhunu ne kadar doyurabıldım bılmıyorum:KK43: oglum genel olarak bana cok baglı bır cocuk. Tabı buna artık baglı degıl bagımlı dıyorum:KK43: . Korona oncesıne kadar anannesınde kalırdı bır kac saat , ayrılırken bız sıkıntı da cıkarmazdı. Bır okul denememız oldu ve artık hazır dıyıp benı okul dısına gonderdıklerı gun cok aglamıs. Bana cok gec haber verdıler. Bu olaydan sonra kronıklestı bızım ayrılma kaygılarımız. Ben ıyılestırme adına suan hep yanımda tutsam da, esım de tam tersı “ ananneye, babanneye bırak bır kac saat dıyor” tamam bu da guzel bır coZum fakat benım oglumun suan bu ufak ayrılıklara dahı tahammulu yok. En son bugun babanne hala amca geldıler , oglanı bıze ver bırlıkte yemege gıdelım dedıler. Daha onlar cumleyı tamamlamadan oglum caresız kıvranır gıbı “ben tokum “ dedı ve gozlerı doldu. Sonra ben “bıraz gezersın amcanla dıyınce , hayır dıye aglamaya basladı. Sakınlestırdım sonra. Sımdı Butun gece uyku arasında kalkıp kalkıp benı kontrol edıyor. Cok uzuluyırum. Bu guvenaız baglanma ıle ılgılı makalelerı okuyup okuyup kahroluyorum. Calıaan anneler ıcın bu zaten asılmıs bır problemdır ama ev hanımı anneler cocuklarınızı ne zaman sıZsız bıryerlere bıraktınız. Bana onerınız var mı
Benim kızım da 5 yaşında bensiz hiç bir yere gitmez cagirdiklarinda annem gelirse gelirim der her kese karşı oyle
 
beyzat beyzat
Cnm çocuğun hem konusabilen hem seni anlayabilen bir yaşta.
Devamlı ona konuş ve anlat. Hikayeler anlat. Hiç bir annenin çocuğunu birakmayacgini kısa süreli uzaklassa bile geri geleceğini anlat.
Ona şu cümleleri kur uyurken ben seni çok seviyorum yanındayım bazen yanından gidebilirim tuvalete ya da su içmeye sonra yine gelirim yanına. Ben seni hiç birakmam.

Eğer bugünlerde esra erol izlendiyse çocuğun yanında o programda anneler çocuklarını bırakıyor ona şahit olduysa etkilenmiş de olabilir. Onun yanında izlediğiniz ya da konustugunuz her konuya dikkat edin farkında olmadan bilinç altı yanlış uyarıları kabul etmiş olabilir. Bunu da düzeltmek size ve eşinize düşüyor.
Konuş konuş konuş. Başka bir seçenek yok.
Psikoloğa da gitseniz size bu tavsiyede bulunacaktır. Iletişim problemlerin aşılmasında en büyük anahtarıdır. Doğru iletişim sayesinde acamayacaginiz kapı yoktur.
Sağlıcakla kalın.
 
Back
X