elimde klavye kimsecikler yok içimdekileri anlatmanın bu acıyı atlatmanın tam zamanı. artık sen yoksun içimde annem tadı damağımda kalan seviçlerim var sadece. birde 6. defa yüreğimden kayıp giden o minik kalbinin özlemi
acaba bende anne olabilecekmiyim o duyguyu yaşayabilecekmiyim. 5,5 senelik evliyim ilk hamilelik haberinde havalara uçmuştuk eşim sülalenin son kalan oğlu ondan başka hiç erkek yok neslini yürütecek üzerimde büyük yük var ama elden ne gelir dostlar illk düşüğümde normaldir dedik pek üzülmedim sonra hemen hamile kaldım ve oda düştü 3.sü 4.sü 5.si derken katlanan bi hüzünle başa çıkmaya çalışıyordum.ve şuan zaman kaybı yaşatan doktorlara avazım çıktığı kadar bağırasım var hiçmi anlayan biri çıkmaz neden kaynaklanıyor diye düşünürken neyseki bigün eşimin işlerinden ötürü memleketten ayrılıp ist taşındık bende hamile kalma fobisi oluşmuştu ozamanlar , kayıp giden 5 düşüğün ardından kimsesiz gurbet ellerde yapayanlız kaldım üzüntülerim çaresizliklerim endişelerim hepsinin yanında yere göğe koyamadığım hayallerim vardı. eşimle baş başa kaldık kimsecikler yoktu yanımızda ama birgün zilim çaldı gelen komşumun kızıydı yeni taşındğım için tanışmaya çağırdı bende gittim laf lafı açtı bende anlattım ... komşumun kızı hemşireymiş tuuttu beni iyi bildiği bi dr la tanıştırdı 2 ayda sorun çözüldü rahimim kalp şeklindeymiş <3 ameliyat oldum kanım pıhtılıymış vs vs derken dr artık korkma inşallah kalp atışlarını duyacağız dedi zaten en çok istediğimde buydy ya benim bebişimin kalbinin atışını görmek o duyguyu yaşamak onun için heycanlanmak biz bunlara hazırlanırken uzun bir zaman geçti ve malesef memleketten haber geldi evimiz yanmış diye gelin olduğum evim yanmış kiraya vermiştik yangın çıkmış sonra taşınma kararı aldık aniden mecburi olarak o günü hiç unutmuyorum eşim aradı böyleyken böyle taşınıyoruz dedi oysa ben doktorumu nasıl bırakırdım bütün gece ağladım bütün gece. benim derdimi anlayan doktorumu bırakıp gitmek bu davadan vazgeçmek gibiydi ağladım ama ne çare geldik yerleştik derken bi gün test yaptım koşturmacadan günler nasıl geçmişti anlayamadım test yaptım demiştim uzun bi aradan sonra biraz tekrar sevindim hamileydim elim karnımda ilk defa o gün gülerken ağladım karmakarışık duygularımla en yakın doktorun yolunu tuttuk. canım yavrum işte bundan sonrasını sana yazıyorum keseyi gördükten sonra senin kalbibin atışına dr gün kesmişti 3 gün sonra diye günlerdende pazartesiydi saat 9 zaten gece uyumamıştım ki sana kıyamadığımız için 500 metreye taksi çağırdı baban taksici amca kızsada umrumda değildi hastaneye vardığımızda hemen odaya girdik doktor muayene etti benim gözlerim kocaman olmuş kalbini ilk ben görmüştüm doktora dedim o atan kalbimi diye , oda evet gözün aydın dedi bak kalbi atıyor dedi sevincimden ağladım kalbim kabardı mutluluktan allahıma şükrettim içimde artık atan kalbinle sen vardın bebgeğim bababın pabucunu o gün damaa attım çünkü artııık sana bebeğim diyordum seni hissetmesemde okşayarak seviyordum telefonlarımız hiç susmadı atan minnacık kalbin herkese mutluluk vermişti hamile arkadaşlarım bile şuan senin bebişinin kalbinin attığına kendiminki kadar çok sevindim diyorlardı hamilelri sayarlarken benide sayıyolardı. ciddi düşük tehlikem varmıştı hiç aklımdan çıkmıyordu hep sol tarafıma yatıyordum kıprdamaya korkar olmuştum hapşuruklarımı hemen sabote ediyordum hapşurmak demek benim için korkunç bişeydi sağ tarafıma yatmak lükstü çok sevmeme rağmen telefondaki oyunları silmiştim sürekli elimde olmasın diye radyasyon zararlıya işte bütün bunlar senin içindi sana zarar gelmesin diye bi gün k.rengi lekem geldi annem. eyvah dedik hastaneye gittik kalbin atıyodu ama tehlike büyümüştü o gece hastanede kaldık çıktık sabahleyin . sonraki 3 gece hep acile gittik ısrarla durumum ciddi dedim yatırmadılar canım yavrum gittikçe artan kanamama son gecemde sancıda ekleşmişti ayağa kalktığımda koktuğum başıma gelmişti 3 -5 saniyelik bi şok yaşadım cesaret edemedim bakmaya ama baktım artık sen içiimde değil ellerimdeydin.miniğim elinlee ayağınla daha açılmamış minnnnnnacık gözlerinle.ben anlamıştım ama bi umut dr koştuk olan olmuştu artık sen kopmuştun içimden şuan ne yapacağımı bilmiyorum acaba bende anne olabilecekmiyim şuanki gibi uzun sessiz zamanlarımı uyanmasıyla bölen bi bebeğim olacakmı acaba. çok istiyorum Allahım hayırlısıyla banada bu kutsal duyguyu tattır tek tesellim eşimin şefkatli sözleri ' sen her defasında üzülüp yıkıldın eğer sen üzüleceksen yapmayalım çünkü bana sen lazımsın aşkım' onu çok seviyorum böyle mutluyuz ama bir bebişimiz olursa çok çok çok çoooookkkk daha mutlu olmazmıyız acabaaa~~~~
