Merhaba kizlar. Yapi itibariyle derdimi icimde yasayan biriyim, en yakinima bile cogu seyi anlatamam. Ama artik patlayacak gibiyim. Sizinle dertlesmek istedim ne olur beni kinamayin ve yorumlarinizi esirgemeyin. Oncelikle kendimi tanitayim. 27 yasindayim. Ozel sektorde cok iyi bir isim var. Ben diyeyim saf siz diyin salak bir kizim. Yedi aydir guzel giden bir ilişkim var. Hatta sozlendik. Cok yakin bir zamanda evlilik istiyoruz cokta seviyorum ama ters giden seyler var. Ask yonunden oldum olasi sanssiz bir kizimdir. Terk edilen taraf hep ben olmusumdur. Sozlumle tanistigim icin cok mutluyum fakat benim gecmisile ilgili sordugu sorulardan bikkinlik gecirdim. Erkek arkadaslarim oldugunu biliyor ama boyutunu anlatmadim daha dogrusu anlatamadım. Bana kimseyle opusup opusmedigimi sordu. Hayir dedim ama vicdanim sizlayarak dedim bunu. Cinsel birlikteligim olmadi kimsyle ama maalesef opustum. Cok pismanm ama yasadim ne yazikki. Sozlum cok kiskanc biridir. Is yerindeki erkeklerle selamlasmam bile tartisma konusu oldu cogu zaman. Facemdeki butun erkekleri sildirdi. Kendisinin izin vermedigi kimseyle konusmami istemedi tamam dedim ses etmedim. Hicbir saygisizlik yapmadim bu zamana kadar Allah sahit. Bana ssürekli gecmisimle igili yeminler ettiriyor ne yapacagimi sasirdm. Manen cok rahatsizim. Bu arada kendisinin bircok cinsel birlikteligi olmus anlattigina gore. Ama ben erkegim bazi ihtiyaclarim var kadinlarin daha dikkatli olması gerekir diyor. Psikolojim cok bozuk. Anlatacağım baska seyler varda uzun oldu yazim galiba. Ettigim yeminler beni huzursuz ediyor. Ve bunu durup durup tekrarliyor. Tovbe ettim, sadaka verdimama sorulari ve israrlari bitmek bilmiyor. Akil verin kizlar yalvaririm