Sevgılı Fred
Oncelıkle cok gecmıs olsun bebegınıze acıl sıfalar sıze de guc kuvvet ve sabırlar dılıyorum, bebegınızle ılgılı yazdıklarınızı gelısmelırınızı takıp edıyorum cok uzgun oldugumu soylemek ıstedım, dılıyorum kı bebegınızın rahatsızlıgı ılacları ve tedavısıyle ve sızın sevgınızle olumlu sonuclar dogurur ıyılesır ve hersey cok guzel olur moralınızı ınancınızı umudunuzu yuksek tutun lutfen emınım buyudugu zaman cok saglıklı ve akıllı bır cocuk olucak belkı uzun bır zaman ve surec gerektırıyor tedavısı ve ıyılesmesı ama bu konuda Danımarkanın saglık sıstemı mutlaka bızımkısınden yuksektır dıe dusunuyorum,bı sure danımarkada yasadım kucucuk bır cocugun ufacık bır parmak kesıgınde hastanenın doktorların nasıl ayaklandıgına sahıt oldum.
Tekrar acil şifalar dılıyorum, dualarımız sızınle...
iyimser dilekleriniz icin cok tesekkur ediyorum, Allahim hic kimseyi yavrusu ile denemesin, imtihan etmesin, caresiz birakmasin, dermansiz dert vermesin.
Bu oyle birseymis ki; cevremde duyardim, ya da ne bileyim aniden bir haber ya da tv programinda denk gelip,
'ahh yavrum benim, ins Allahim sifasini verir, evladini hergun o hallerde gormek, nasil acitiyordur annesinin icini, nasil yakiyordur canini ' derdim.
Yani boyle soylerdim ama, birgun benim de basima gelecegini nerden bilebilirdim?
Ben bugun disarida yagan lapa lapa karI seyrederken, gozyaslarim da o kara karisip disariyi eritti.
Cunku gecen sene yine bu vakitler, yeni yilin yeni baslangiclari icinde hayaller kurarken, babamiz hergun yepyeni bir kiyafetle eve gelirken, tosunuma cok yakisacagini diusundum, onu bunlarin icinde hayal ettim, su gunler bir gecse de gelse artik dedigi anlari gozumun onune getirdigimde, birsuru kilotlucorap aldigimi farkettigim, nasil olsa emeklerken bol bol yirtacak alayim yedeklerini dursun derken hatta, simdi ki durumumuza baktim uzun uzun......
Yine 6 Ocak yaklasiyor, bebegim 1 yasina girecek, herkes bebeginin bu ozel gununu unutulmaz kilmak icin, plan proje icine girer.
Ben ise gecen her gunu durdurmak istiyorum, gecmesin gunler istiyorum, 10 bucuk aylik oldu oglum, 6 Ocak Dogumgunu.
Ama hala yerinden kalkamiyor, bunu da gectim, gozlerimin icine bile bakmiyor, kafasini bile tutamiyor, oyle canim yaniyor ki, bazen nefes alamiyorum tikanip kaliyorum.
Bunlari acitasyon olsun diye yazmiyorum asla, ama bugun gercekten bir duygu serenati icindeyim.
Danimarka icin soylediklerinize gelince;
evet gercekten de oyle inanilmaz yogun bir ilgi alaka vardir, teknoloji, uzman doktorlar proflar bulunmaz nimettir cogu zaman.
Ama gel gor ki sistem cokk yavas, ayni gun icinde herhangi bir islem yapmiyorlar, hep presodure gore ilerleyip, gunler sonrasina randevu veriyorlar.
Bu da sinir bozucu bir durum malesef.
Neyse, ilginiz icin tesekkur ederim arkadasim...