- 3 Eylül 2016
- 4
- 0
- 1
- Konu Sahibi kristalvazo
- #1
öncelikle imla kurallarına dikkat etmeden yazacağım için özür dilerim. 38 yaşımda evlendim. ilk evliliğim onun ikinci. evleneli 9 ay oldu her gün neredeyse kavga ediyoruz, bir müsait olayım hepsini yazarım, Ama artık konuşamıyoruz çünkü çok bağırıyor. ona göre her söylediğim yanlış, hatalı, isteklerim yanlış, onunkiler doğru ve kati. benim yapmam gerekenler var onun yapması gerkenler yok. hatalı benim bu evliliği buraya ben sürükledim ve benim düzeltmem gerekiyor.
Gurur diye bir şeyim kalmadı. onurum çok kırıldı. romantiklik hediye süprizleri geçtim kavgasız bir gün geçirince şükür edip yatıyorum. evlenmeden önce böyle değildi. beni bu hale sen getirdin diyor.
eski kafalı köy ağaları gibi davranıyor. mühendis güzel bir yerde çalışıyor. ama beni çarafa sokacak kadar sıkıyor kendisi ise ben yapmam o tarklarda bezim olmaz diyerek her istemediğim şeyi yapıyor.
Örneğin benim sosyal hesaplarımda kan bağım olmayan kimse yok, onun tüm iş arkadaşları üniversite arkadaşları yabancı kim varsa ekli ekleyemediğini takip et demiş.
İş yeri servislerle yemeğe götürmüş kilyosda bir plaja. Rüzgar varmış denize grememişler. Ben gereksiz kıskanlık yapıyormuşum. Bana etik gelmiyor diye iş yemeğine herkes giderken o geride duramazmış.
Çocuk konusuna hiç girmeyelim ilk başta beraber bir iki sene evliliğin tadını çıkaralım diye istemedi şimdi bu kavga ortamına bir çocuk dünyaya getirilmez diyor ben de düşünemiyorum açıkçası.
Ancak yaşım geçiyor.
Boşanıp anlayışlı çocuk isteyen biriyle evlenmek güzel fikir diyenler çıkacaktır. Ama ben daha duygusalım, düzelsin bir çocuğumuz olsun yüzümüzden gülücükler eksik olmasın istiyorum. Maalesef psikoloğa paramız yetmedi. daha doğrusu ebnim param yetmedi. işten ayrıldığım için o da paramız yok dediği için, bütün yaz evde oturduğumuz için ondan da isteyemiyorum. 16 çeyrek altınım var. onları bozup yine de psikoloğa gidip kurtarmaya çalışacağım. aileme bir şey diyemiyorum babam hasta zaten yaşlılar kızlarının mürüvvetini görüp sevinsinler diye rol yapıyorum. ama çok zor durumdayım. bir kız kardeşime anlatıyorum. onun beni doldurduğunu söylüyor. bir de burada yazdım.
Gurur diye bir şeyim kalmadı. onurum çok kırıldı. romantiklik hediye süprizleri geçtim kavgasız bir gün geçirince şükür edip yatıyorum. evlenmeden önce böyle değildi. beni bu hale sen getirdin diyor.
eski kafalı köy ağaları gibi davranıyor. mühendis güzel bir yerde çalışıyor. ama beni çarafa sokacak kadar sıkıyor kendisi ise ben yapmam o tarklarda bezim olmaz diyerek her istemediğim şeyi yapıyor.
Örneğin benim sosyal hesaplarımda kan bağım olmayan kimse yok, onun tüm iş arkadaşları üniversite arkadaşları yabancı kim varsa ekli ekleyemediğini takip et demiş.
İş yeri servislerle yemeğe götürmüş kilyosda bir plaja. Rüzgar varmış denize grememişler. Ben gereksiz kıskanlık yapıyormuşum. Bana etik gelmiyor diye iş yemeğine herkes giderken o geride duramazmış.
Çocuk konusuna hiç girmeyelim ilk başta beraber bir iki sene evliliğin tadını çıkaralım diye istemedi şimdi bu kavga ortamına bir çocuk dünyaya getirilmez diyor ben de düşünemiyorum açıkçası.
Ancak yaşım geçiyor.
Boşanıp anlayışlı çocuk isteyen biriyle evlenmek güzel fikir diyenler çıkacaktır. Ama ben daha duygusalım, düzelsin bir çocuğumuz olsun yüzümüzden gülücükler eksik olmasın istiyorum. Maalesef psikoloğa paramız yetmedi. daha doğrusu ebnim param yetmedi. işten ayrıldığım için o da paramız yok dediği için, bütün yaz evde oturduğumuz için ondan da isteyemiyorum. 16 çeyrek altınım var. onları bozup yine de psikoloğa gidip kurtarmaya çalışacağım. aileme bir şey diyemiyorum babam hasta zaten yaşlılar kızlarının mürüvvetini görüp sevinsinler diye rol yapıyorum. ama çok zor durumdayım. bir kız kardeşime anlatıyorum. onun beni doldurduğunu söylüyor. bir de burada yazdım.
