kızlar biliyorum ne söylersem söylim okuyup geçilecek yazıdan ibaret olacak .... bende kiloluyum 76 kiloyla hamile kaldım doğum yaptığımda ne kadardım bilemiyorum ama oğlum 3 aylık olduğunda ben 107 kilodaydım nasıl olsa veririm diyerek her günü erteledim...sihirli bir deynek yok hanımlar... günler çok hızlı geçiyor en güzel yıllarımızı neden sıkıntılarla geçirelim hergün bu azap yaşanırmı alışverişe çıkmak bukadar sıkıntı verebilrmi insana, inanın bana ilk 3 günü 4 günü atlattıktan sonra gerisi geliyor bol su içerek ve akşam hafif bişeyler yedikten sonra mutfağın kapısını bidaha açmamak yeterli oluyor.... lütfen canım durr de kendine dipsiz bir kuyu gibi kilo almak,, battıkca batıyosun sonu YOKKK... diyetteyim deme kendine sağlıklı beslenecem artık de vücudumuza çöp tenekesi gibi davranmayalım artık... porsiyonlarını küçülterek ve yavaş yiyerek de insan doyabiliyormuş inanın bunu göreceksinz .... benim nazarımda diyet yapmak = aç kalmak halsiz, güçsüz kalmak gibiydi gözümde büyürdü korkardım ...hayır değilmiş acıkınca ekmeğe yemeklere saldırmıyorum artık 3 5 kayısıyla geçiştiriyorum bir avuç beyaz leblebi yada nebiliym bir meyve yoğurt bunlarlada insan doyabiliyormuş .....bugüne kadar yedikte ne oldu sonuç hüsrann ......inanın bu moda girdiğinz zaman karnınızdan gelen gurultular bile sizi mutlu edicek başarılı geçen her günün ardından mutlu bişekilde uyanacaksınz bir günü daha başardım diye gurur duyucaksınz kendinizle emin olun BİZ BUNU BAŞARABİLİRİZ.....