- Konu Sahibi bebeklerimveben
- #1
Öncelikle herkese merhaba.Siteyi uzun zamandır takip ediyordum.Ne derdim olsa acaba çare var mıdır diye baktığım bir site benim için.Son zamanlarda o kadar çok bunalmaya başladım ki artık çare bulamaz oldum.Kendime yetemez oldum.Bu yüzden sizlerden yardım almak istedim.Şöyle anlatim;ben yalnız bir çocukluk geçirdim.Mutluluğu eşimde tattım.Erken yaşta sevdim onu,erken yaşta evlendim,erken yaşta anne oldum.Bebeğime,eşime tapar oldum.Sorun bu değil tabi sorun şu kaynanam da bebeği benden kıskanır gibi hareketler edinir oldu.Bu durum canımı sıkıyor artık.Belki de ben ondan kıskanıyorum bilmiyorum.Şu an ikinci çocuğuma hamileyim.Büyüğü benimle yatacak diyor kabul etmiyorum.O ayrı odada yatarsa ben meraktan uyuyamam.Üstü mü açıldı ne oldu bilmeden yatamam.Sonra ne bilim onu uyutmaya çalıştığımda biraz sonra odaya dalıp uyumuyor mu alim diyor çocuk da alıştı bekliyor gelsin alsın diye uyumuyor bu halimle iyice perişan oluyorum.Annecim uyu hadi diyorum tükürüyor bana öpüyorum tükürüyor.Benden iyice uzaklaştı.Bu durumdan nefret ediyorum.Ne yapsam bilemedim.Yorumlarınıza çok ihtiyacım var.
