Kızlar bir derdim var.Abim 33 yasında suan görüştügü bir kız var onuda kaybedecek.hayatına cok fazla kız girdi cıktı.kimseye adapte olamıyor.herkesi kırıyor.cok agır küfürler ediyor.kafasında sürekli bişeyler kuruyor.bir dış sesi var sürekli kötü konusuyor.bu hayatına suan giren kızı babamla bile tanıştırdı.ciddilerdi baya ancak iki günde bir kavga ediyorlar.kafasnda sürekli aldatılma korkusu.herkes yalancı herkes aldatıyor.oysa kesinlikle böyle birşey yok kendini dolduruşa getirip küfürler ediyor.abartısız söylüyorum tam yarım saat sonra köpek gibi pişman oluyor.sırnaşıyor özürler diliyor kız affediyor.sonra yine devam.pskolga götüremiyoruz.napcaz bilmiyoruz.sadece ona karşı degil annemle bana karşıda öyle.kendisi hiç kin tutmuyor istiyorki karşımdakilere agzıma geleni saysamda bana kinlenmesin alttan alsın idare etsin.hangi kız dayanır buna? Şimdi bana ısrarla bizi barıştır diyor.ama ben kızı o kadar cok seviyorumki kimsenin basını yakmak istemiyorum.gelecekte daha kötü şeylere sebep olurum diye korkuyorum.biri abim diger mevzuda kızın hayatı.onun için cok üzülüyorum ne yapabiliriz.bu durumda olan tanıdıgınız falan var mı nasıl düzelir yaa?? Suan Hüngür hüngür aglıyo ama hakaretler ederken gözü hiç birşey görmüyo
