Ablam bebeği red mi ediyo?

Minicikfzt

Popüler Üye
Kayıtlı Üye
26 Temmuz 2017
3.706
7.731
30
Ablam 2 hafta önce doğum yaptı sezaryen doğumla. Ondan bir ay önce de ben doğum yaptım ben de sezaryen oldum. Ailem normalde benimle aynı şehirde yaşıyor ablam başka şehirde ve ablamın yanına gittiler yatılı olarak. Ben doğumdan sonra sütüm gelmeyince tamamen süt derdine düşüp ameliyat olduğumu unuttum daha ilk eve geldiğimiz geceden itibaren bebeğime kendim baktım hemen ayaklandım kendimi zorlayıp ama ablam asla öyle olmadı ilk 10 gün yerimden kalkamıyorum dedi çok ağrım var dedi bebeği emzirmek istemedi geceleri sabaha kadar uyudu bebeğe annem mama verdi hala uyuyo hala emzirmiyo gece. Gündüz de yataktan hiç kalkmadan bir iki kez emzirdi altını hiç değiştirmedi hiç uyutmaya çalışmadı vs ki ablaminki çok ağlayan bir bebek annemler çok yoruldu. Bugün annemler de dönüyor ablam ne yapacak hiçbir fikrim yok. Onun sütü benden çok geliyomuş annem öyle diyo ama emzirmeye emzirmeye sütü bitecek diye yine ben korkuyorum. Annemin verdiği mamaya da laf ediyomuş çok verme diye. Kontrolde bebek hiç kilo almadı 2 haftada sarılık oldu vs ablamin sanki hiçbiri umrunda değil gibi bana daha çok dert oluyo gibi geliyo çocuğun hali. Sürekli uyarıyorum emzirmen lazım ten tene temas etmen lazım o şekilde baginiz güçlü olur diye ama yok ağrım var diyip bütün gün yatıyor bebekle ilgisi 0. Ablama nasıl çocuk bakmanın gerçeklerini anlatabilirim? İyice bebekten soğuyacak lohusa depresyonuna girecek diye de korkuyorum ağzımdan çıkanlara dikkat etmeye onu uzmemeye çalışıyorum ama böyle ne kadar devam edecek bilmiyorum. Ruh hali ağrım var demesi dışında iyiymiş nasıl düzelir sizce bu durum? Aranızda ablamın yaşadığı şeyi yaşayan çözüm bulan var mı?
 
Ablam 2 hafta önce doğum yaptı sezaryen doğumla. Ondan bir ay önce de ben doğum yaptım ben de sezaryen oldum. Ailem normalde benimle aynı şehirde yaşıyor ablam başka şehirde ve ablamın yanına gittiler yatılı olarak. Ben doğumdan sonra sütüm gelmeyince tamamen süt derdine düşüp ameliyat olduğumu unuttum daha ilk eve geldiğimiz geceden itibaren bebeğime kendim baktım hemen ayaklandım kendimi zorlayıp ama ablam asla öyle olmadı ilk 10 gün yerimden kalkamıyorum dedi çok ağrım var dedi bebeği emzirmek istemedi geceleri sabaha kadar uyudu bebeğe annem mama verdi hala uyuyo hala emzirmiyo gece. Gündüz de yataktan hiç kalkmadan bir iki kez emzirdi altını hiç değiştirmedi hiç uyutmaya çalışmadı vs ki ablaminki çok ağlayan bir bebek annemler çok yoruldu. Bugün annemler de dönüyor ablam ne yapacak hiçbir fikrim yok. Onun sütü benden çok geliyomuş annem öyle diyo ama emzirmeye emzirmeye sütü bitecek diye yine ben korkuyorum. Annemin verdiği mamaya da laf ediyomuş çok verme diye. Kontrolde bebek hiç kilo almadı 2 haftada sarılık oldu vs ablamin sanki hiçbiri umrunda değil gibi bana daha çok dert oluyo gibi geliyo çocuğun hali. Sürekli uyarıyorum emzirmen lazım ten tene temas etmen lazım o şekilde baginiz güçlü olur diye ama yok ağrım var diyip bütün gün yatıyor bebekle ilgisi 0. Ablama nasıl çocuk bakmanın gerçeklerini anlatabilirim? İyice bebekten soğuyacak lohusa depresyonuna girecek diye de korkuyorum ağzımdan çıkanlara dikkat etmeye onu uzmemeye çalışıyorum ama böyle ne kadar devam edecek bilmiyorum. Ruh hali ağrım var demesi dışında iyiymiş nasıl düzelir sizce bu durum? Aranızda ablamın yaşadığı şeyi yaşayan çözüm bulan var mı?

Ablaniz lohusa depresyonunda zaten?
Gebeligi stresli miydi?
Surpriz bir gebelik miydi? Esi ne durumda? O bebege bakabilecek mi?


Her konuda boyle dikkatleri ustune toplamayi seven biri midir? Aileniz niye size degilde ona yardima gitmeyi tercih etti?
 
Abla cocugu isteyerek mi yapti yoksa baski yada kaza vs mi oldu? Siz de aileniz de uzerinize duseni yapmissiniz. Bence kendi cocugunuza kanalize olun. Kari - koca ogrensinler ebeveyn olmayi. 30 yas ustu insanlar sonucta. Eniste ilgilebmiyor mu?
 
Abla cocugu isteyerek mi yapti yoksa baski yada kaza vs mi oldu? Siz de aileniz de uzerinize duseni yapmissiniz. Bence kendi cocugunuza kanalize olun. Kari - koca ogrensinler ebeveyn olmayi. 30 yas ustu insanlar sonucta. Eniste ilgilebmiyor mu?
Eniştem ilk bir hafta gece anneme yardımcı olmak için kalkmış ama sonra ise başlayınca o da uyumaya başlamış. Çocuğu isteyerek yaptı sanırım ben şaşırmıştım hamilelik haberiyle bizim isteğimiz belli bir şeydi çünkü ama onlarınki hiç konusulmuyodu ablam genel olarak çok konuşmaz zaten bu konuları. Üzülüyorum elimde değil aynı şeyi ben de yaşıyorum onunla ona nasıl yardım edebilirim bilmiyorum sürekli bebeğin güzellemesini yapıyorum aynı sana benziyor diyorum hava almaya çık bana çok iyi geliyodu diyorum oram ağrıyo dediğinde benim de çok ağrıyordu ama geçti seninki de geçecek diyorum
 
Karışmayın kendi kendine bas edecek..
Amacım karışmak değil yardımcı olmak ama nasıl yapabilirim bilmiyorum şimdi yalnız da kalacak aklım kalıyo eniştemin ailesi orda normalde arası iyiydi ama doğumdan sonra onları da istemedi emzirme baskısı yapiyolar bana diyip eve gelmesinler dedi şimdi mecbur gelecekler yardıma iyi mi olacak daha mı kötü diye düşünüp duruyorum
 
Ablaniz lohusa depresyonunda zaten?
Gebeligi stresli miydi?
Surpriz bir gebelik miydi? Esi ne durumda? O bebege bakabilecek mi?


Her konuda boyle dikkatleri ustune toplamayi seven biri midir? Aileniz niye size degilde ona yardima gitmeyi tercih etti?
Hayır hiç stresli değildi çok sorunsuz bir hamilelik yaşadı sürpriz miydi inan bilmiyorum bana sürpriz oldu ama sorunca zaten istiyoduk demişti. Eşi iyi bir insan bebekle de ilgilendi başta ama şimdi çalıştığı için o da öyle çok ilgilenemiyo başta gece annemle eşi bakıyodu ablama eşi bakıyodu. Dikkatleri üstüne çekmeyi sever ama bu sefer öyle bir durum yok ki bebek yani bütün ilgi onda olmak zorunda benim bebeğim ondan uslu olmasına rağmen benim tüm vaktimi alıyo inanın tuvalete bile zor gidiyorum onunki gibi 15 günlükken 1 saat uyku uyuyodum anca. Ailem başta burda benimle ilgilendi ama onun doğumu olunca ona gitmesi gerekti en baştan beri öyle konuşulmuştu
 
Baya baya depresyona girmiş ablanız üzüldüm bebeğe inşallah tek başına baş edebilir. Bizde sezeryan olduk ki canım normalde çok tatlıdır. Ama bebeğe bakıcam diye 1 günde ayaklandım. Yürümesse iyileşemez bol bol yürümesi lazım.
Geceleri 2 saatte bi emzirmesi lazım düşünmeyip uyuyorsa anneler gidince o çocuk ne olacak baya merak içerisindeyim🤦🏼‍♀️
İnşallah o depresyondan çıkar ve bebeğine bakar
 
Baya baya depresyona girmiş ablanız üzüldüm bebeğe inşallah tek başına baş edebilir. Bizde sezeryan olduk ki canım normalde çok tatlıdır. Ama bebeğe bakıcam diye 1 günde ayaklandım. Yürümesse iyileşemez bol bol yürümesi lazım.
Geceleri 2 saatte bi emzirmesi lazım düşünmeyip uyuyorsa anneler gidince o çocuk ne olacak baya merak içerisindeyim🤦🏼‍♀️
İnşallah o depresyondan çıkar ve bebeğine bakar
Ben de çok üzülüyorum hem bebeğe hem onun durumuna normal değil bu hali. Ben de dediğiniz gibi bir günde ayaklandım psikolojik olarak yıpransam da yapacak bir şeyim yoktu ama o yataktan kalkmıyor hastanede hemşireler hep demiş yürümezsen olmaz diye ama orda da hiç yürümemiş evde de hiç yürümüyomuş sadece yatıyomuş tuvaletini bile beze yapıyomuş kanama için takılan beze. Gece emzir diyorum her gece tamam diyo bak aynı saatte kalkalım konuşuruz sıkılmazsın ben de emzircem nasılsa bana da iyi olur diyorum ama aramıyo anneme soruyorum annem ayakta ablan uyuyo diyo uyandırmaya korkuyorum çok ağrım var diyip yattı yine diyo bu gece kim verecek o çocuğa mama emzirmese bile bilmiyorum inşallah kalkar duş alman lazım yaran mikrop kapmasın diye her gün diyorum duş da almıyo. Hani ben şu an bebek uyumadı vaktim olmadı vs diyip alamıyorum her gün ama onun öyle derdi yok ki o tamamen ağrım çok psikolojisi yüzünden alamıyo
 
Hayır hiç stresli değildi çok sorunsuz bir hamilelik yaşadı sürpriz miydi inan bilmiyorum bana sürpriz oldu ama sorunca zaten istiyoduk demişti. Eşi iyi bir insan bebekle de ilgilendi başta ama şimdi çalıştığı için o da öyle çok ilgilenemiyo başta gece annemle eşi bakıyodu ablama eşi bakıyodu. Dikkatleri üstüne çekmeyi sever ama bu sefer öyle bir durum yok ki bebek yani bütün ilgi onda olmak zorunda benim bebeğim ondan uslu olmasına rağmen benim tüm vaktimi alıyo inanın tuvalete bile zor gidiyorum onunki gibi 15 günlükken 1 saat uyku uyuyodum anca. Ailem başta burda benimle ilgilendi ama onun doğumu olunca ona gitmesi gerekti en baştan beri öyle konuşulmuştu


Ha tamam ben hic size gelinmeden direkt ablaya gidildi diye dusundum. Hani her ailenin her zaman favori bir cocugu vardir ya, ablaniz favori oldugu icin mi acaba bebek gelince depresiflesti diyecektim.

Uzman yardimi almasi gerekiyor.
 
Ben de çok üzülüyorum hem bebeğe hem onun durumuna normal değil bu hali. Ben de dediğiniz gibi bir günde ayaklandım psikolojik olarak yıpransam da yapacak bir şeyim yoktu ama o yataktan kalkmıyor hastanede hemşireler hep demiş yürümezsen olmaz diye ama orda da hiç yürümemiş evde de hiç yürümüyomuş sadece yatıyomuş tuvaletini bile beze yapıyomuş kanama için takılan beze. Gece emzir diyorum her gece tamam diyo bak aynı saatte kalkalım konuşuruz sıkılmazsın ben de emzircem nasılsa bana da iyi olur diyorum ama aramıyo anneme soruyorum annem ayakta ablan uyuyo diyo uyandırmaya korkuyorum çok ağrım var diyip yattı yine diyo bu gece kim verecek o çocuğa mama emzirmese bile bilmiyorum inşallah kalkar duş alman lazım yaran mikrop kapmasın diye her gün diyorum duş da almıyo. Hani ben şu an bebek uyumadı vaktim olmadı vs diyip alamıyorum her gün ama onun öyle derdi yok ki o tamamen ağrım çok psikolojisi yüzünden alamıyo
Nasıl bir ağrı bu yaaaa çok abartıyorrrr yaaşamasam yok artık dicem yani..

Keyfine düşkün resmen şımarıklık bu. Ayy yanlış anlama ama ablana acayip uyuz oldum. Tuvaletini bile beze yapıyorsa sıkıntı ve 2 hafta geçmiş aradan. Gerçekden mikrop kapıcaklar çok büyük sıkıntı bu böyle.

Hadi annen söylüyodu şimdi söylemezde veriyorum emziriyorum der geçer yalan söyler🤦🏼‍♀️🤦🏼‍♀️
Acil destek almalı yoksa sıkıntı
 
Ha tamam ben hic size gelinmeden direkt ablaya gidildi diye dusundum. Hani her ailenin her zaman favori bir cocugu vardir ya, ablaniz favori oldugu icin mi acaba bebek gelince depresiflesti diyecektim.

Uzman yardimi almasi gerekiyor.
Biz zaten aynı şehirdeyiz ailemle bizde kalmalı gelme olmadı hiç. Ben istemedim ama açıkçası annem hasta çünkü sonrasında ablama da gideceği orda 24 saat çocuk bakacağı için benden yorgun gitsin istemedim. Ne biliyim ben biraz her şeyi ben yaparım benim canım önemli değil kafasındayım galiba o yüzden ablama bu kadar hayret ediyorum bebeğe üzülüyorum. Eşime çok dedim ben de gidiyim annem çok zorlanıyo diye eşim saçmalama iki bebeğe birden mi bakacaksın dedi. Favori çocuk diye bir şey yok bence ama kendini öyle görüyor mu bilmiyorum tabi benim kendimi favori görmediğim kesin. Söylüyorum uzman yardımı alması gerektiğini de ama beni annemi dinlemiyo eniştem de ben halletcem diyo inşallah o halleder tek umudum o en iyi onun sözünü dinliyo bana tamam diyo bakıyo ikinci kez aynı şeyi söylüyorum telefonu kapatiyo ya da mesaja görüldü atıyo oluyo bitiyo onun için
 
Biz zaten aynı şehirdeyiz ailemle bizde kalmalı gelme olmadı hiç. Ben istemedim ama açıkçası annem hasta çünkü sonrasında ablama da gideceği orda 24 saat çocuk bakacağı için benden yorgun gitsin istemedim. Ne biliyim ben biraz her şeyi ben yaparım benim canım önemli değil kafasındayım galiba o yüzden ablama bu kadar hayret ediyorum bebeğe üzülüyorum. Eşime çok dedim ben de gidiyim annem çok zorlanıyo diye eşim saçmalama iki bebeğe birden mi bakacaksın dedi. Favori çocuk diye bir şey yok bence ama kendini öyle görüyor mu bilmiyorum tabi benim kendimi favori görmediğim kesin. Söylüyorum uzman yardımı alması gerektiğini de ama beni annemi dinlemiyo eniştem de ben halletcem diyo inşallah o halleder tek umudum o en iyi onun sözünü dinliyo bana tamam diyo bakıyo ikinci kez aynı şeyi söylüyorum telefonu kapatiyo ya da mesaja görüldü atıyo oluyo bitiyo onun için

O zaman eniste umarim halledebilir bebecik sorun yasamadan :KK43: 😞
 
Ablam 2 hafta önce doğum yaptı sezaryen doğumla. Ondan bir ay önce de ben doğum yaptım ben de sezaryen oldum. Ailem normalde benimle aynı şehirde yaşıyor ablam başka şehirde ve ablamın yanına gittiler yatılı olarak. Ben doğumdan sonra sütüm gelmeyince tamamen süt derdine düşüp ameliyat olduğumu unuttum daha ilk eve geldiğimiz geceden itibaren bebeğime kendim baktım hemen ayaklandım kendimi zorlayıp ama ablam asla öyle olmadı ilk 10 gün yerimden kalkamıyorum dedi çok ağrım var dedi bebeği emzirmek istemedi geceleri sabaha kadar uyudu bebeğe annem mama verdi hala uyuyo hala emzirmiyo gece. Gündüz de yataktan hiç kalkmadan bir iki kez emzirdi altını hiç değiştirmedi hiç uyutmaya çalışmadı vs ki ablaminki çok ağlayan bir bebek annemler çok yoruldu. Bugün annemler de dönüyor ablam ne yapacak hiçbir fikrim yok. Onun sütü benden çok geliyomuş annem öyle diyo ama emzirmeye emzirmeye sütü bitecek diye yine ben korkuyorum. Annemin verdiği mamaya da laf ediyomuş çok verme diye. Kontrolde bebek hiç kilo almadı 2 haftada sarılık oldu vs ablamin sanki hiçbiri umrunda değil gibi bana daha çok dert oluyo gibi geliyo çocuğun hali. Sürekli uyarıyorum emzirmen lazım ten tene temas etmen lazım o şekilde baginiz güçlü olur diye ama yok ağrım var diyip bütün gün yatıyor bebekle ilgisi 0. Ablama nasıl çocuk bakmanın gerçeklerini anlatabilirim? İyice bebekten soğuyacak lohusa depresyonuna girecek diye de korkuyorum ağzımdan çıkanlara dikkat etmeye onu uzmemeye çalışıyorum ama böyle ne kadar devam edecek bilmiyorum. Ruh hali ağrım var demesi dışında iyiymiş nasıl düzelir sizce bu durum? Aranızda ablamın yaşadığı şeyi yaşayan çözüm bulan var mı?

Ablanın işine karışmayarak.
Çocuğunu ondan çok düşünemessin.
 
Ben kullandığın dilden neden bilmiyorum rahatsız oldum. Sürekli ablanla kendini kıyaslamışsın. Ailen de böyle mi yapıyor acaba? Herkesin annelik süreci farklıdır. Bebek doğunca öyle havai fişekler patlayıp yeni bir farkındalığa girileceğini bekler herkes. Oysa bu her kadın için farklı bir süreçtir. Bebek dış dünyaya alışmaya çalıştığı gibi, ablan da anneliğe alışmaya çalışıyor. Belki güvendiği annesinin desteği ile daha rahat davrandı, dinlenmeye ihtiyacı vardı, duygularını yönetmeye ihtiyacı vardı. Şimdi annenin gidişi ile, mecburen toparlanacaktır.

Sen bence kendi anneliğine odaklan. Annene de ablanı kınama.
 
Ablam 2 hafta önce doğum yaptı sezaryen doğumla. Ondan bir ay önce de ben doğum yaptım ben de sezaryen oldum. Ailem normalde benimle aynı şehirde yaşıyor ablam başka şehirde ve ablamın yanına gittiler yatılı olarak. Ben doğumdan sonra sütüm gelmeyince tamamen süt derdine düşüp ameliyat olduğumu unuttum daha ilk eve geldiğimiz geceden itibaren bebeğime kendim baktım hemen ayaklandım kendimi zorlayıp ama ablam asla öyle olmadı ilk 10 gün yerimden kalkamıyorum dedi çok ağrım var dedi bebeği emzirmek istemedi geceleri sabaha kadar uyudu bebeğe annem mama verdi hala uyuyo hala emzirmiyo gece. Gündüz de yataktan hiç kalkmadan bir iki kez emzirdi altını hiç değiştirmedi hiç uyutmaya çalışmadı vs ki ablaminki çok ağlayan bir bebek annemler çok yoruldu. Bugün annemler de dönüyor ablam ne yapacak hiçbir fikrim yok. Onun sütü benden çok geliyomuş annem öyle diyo ama emzirmeye emzirmeye sütü bitecek diye yine ben korkuyorum. Annemin verdiği mamaya da laf ediyomuş çok verme diye. Kontrolde bebek hiç kilo almadı 2 haftada sarılık oldu vs ablamin sanki hiçbiri umrunda değil gibi bana daha çok dert oluyo gibi geliyo çocuğun hali. Sürekli uyarıyorum emzirmen lazım ten tene temas etmen lazım o şekilde baginiz güçlü olur diye ama yok ağrım var diyip bütün gün yatıyor bebekle ilgisi 0. Ablama nasıl çocuk bakmanın gerçeklerini anlatabilirim? İyice bebekten soğuyacak lohusa depresyonuna girecek diye de korkuyorum ağzımdan çıkanlara dikkat etmeye onu uzmemeye çalışıyorum ama böyle ne kadar devam edecek bilmiyorum. Ruh hali ağrım var demesi dışında iyiymiş nasıl düzelir sizce bu durum? Aranızda ablamın yaşadığı şeyi yaşayan çözüm bulan var mı?
Bence anneniz o bebekle baş başa birakmasin ablanizin durumu düzelene kadar bebege yazik ac kalicak altini acmicak pişicek.cok üzüldüm ya
 
2 saatte bi alarm kurup o cocugu gece bpyu emzircek anneniz ablanizi bu duruma alistirmadan lutfen dönmesin sizin suan yapqcagiz ilk sey annemizle konusmak olsun ablanizin suan düzeni yok bunu asla kendi olusturamaz
 
X