Ablamin lafina cok kirildim :(

SenEsittirBen

Limon cicekleri
Kayıtlı Üye
19 Ağustos 2009
481
5
96
- Yurtdışı
Merhaba arkadaslar,
bir arkadasin actigi konuda birazcik birseyler anlatmistim. Simdiye kadar hic kendi hayatimi yasamadim, hep ailemin istedigi hayati yasadim.
Hep aman onlar kirilmasin, aman onlar üzülmesin diye hep onlarin dedigini yaptim. Ben 23 yasinda evli bir bayanim. Ablamlarla beraber kiyafet alisverise falan gitmeyi hic sevmem, cünkü ben nezaman kendime güzel bir elbise sececek olsam, hemen "yok bu olmaz, bu cok kadinsi, yasina uygun degil" vesayre gibi seyler söyler bana o istedigim elbiseyi aldirtmazlar. Giderler bana sanki cocukmusum gibi cicekli böcekli elbiseler secerler.
Gelelim asil konuya: Gecen gün bir komsuya ziyarete gittik ailecek. Komsumuz bana dediki: "duygulu gelinligin gercekten muhtesemdi". Daha ben cevap veremeden ablam cevap verdi ve aynen sunu dedi: "eeee kim secti o gelinligi? Karari duyguluya biraksaydik kimbilir nasil birsey secerdi kendine, allahtan yaninda biz vardikta güzel birsey sectik". Bu lafina cok sinirlendim. Bütün kararlari benim yerime hep onlar vermek istiyor, bende kirilmasinlar diye ses cikarmiyorum ama artik gercekten yoruldum ya.
Baska bir konu daha: Telefonda ablamla konusuyoruz, aramizda böyle bir konusma gecti:
Ablam: Ben sana bisey diyeyimmi, siz varya sakin cocuk falan düsünmeyin
Ben: Zaten suanda okuyorum daha abla, öyle bir düsüncem yok.
Ablam: Bilmem artik, sürekli coluk cocuktan bahsediyorsun, ben söyliyeyimde.
Ben: ELbetteki ilerde cocugum olsun istiyorum, o yüzden bahs ediyorum, hemen simdi demedim ya.
Ablam: Bence sen ilerde´de cocuk düsünme, hatta hic düsünme bence
Ben: O nedenmis?
Ablam; Siz ilerde o cocuga ne verebilirsinizki? Senin esinden nasil bir baba olmasini bekliyorsunki?

Iste bu lafina cok kirildim. Esim üniversite falan okumadi. Her konuda pek bilgili´de degildir,hatta ailemin görüsüyle cahildir, ama cok pratiktir, eli her ise yatkindir.
Bende mesela üniversite okuyorum, ama hic pratik degilimdir.

Aman kirilmasinlar diye elimden geleni yaptim, ne dedilerse tamam dedim, evimin dekoruna karistilar tamam olsun dedim, gelinligime karistilar hay hay dedim. Iyide cocuk dogurup dogurmayacagima´da karismalari biraz fazla degilmi ama ya? Ben kirilmasinlar diye susuyorum ama onlar beni nekadar kirdiklarinin farkinda bile degiller. Ne yapmaliyim sizce? Güzel bir dille karismamalarini´mi söylesem? Yoksa herseye heee heee deyip, kendi bildigimi´mi okusam?
 
canım öncelikle allah yardımcın olsun, ablanın sana karsı bu tutumunu anlayamadım gercekten, kıskanıyo desem, olmuycak veya kendi yapamadığı seyleri sana diretiyo yapman için, bilmiyorum yorum yapamıyorm. Ama bak canım ailenin sana bu kadar karışmasına izin verme artık. Sonuçta sende bi ailesin artık yok kocan nasıl baba olacak, yok sen nasıl anne olucan, çocuk yapmayın, valla iyi sabır varmış canım sende. tamam iyi niyetlisin kimseyi kırmak istemiyosun, ama bak seni nasıl kırıyorlar, yazık değilmi sana. bide büyüğün olacak yol gösterecek seni ezme küçük görme çabası niye, sen çok taviz vermissin bundan sonra restini çek. benim ailem benim hayatım diye. eşinede laf söyletme birgün kulağına gider oda çok kırılır bukezde arada kalırsın. lütfen bndan sonra neolursa olsun birileri kırılacak diye kendini yıratma ezdirme, kim olursa olsun. bak ablan düşünüyomu kardeşim üzülürmü kırılırmı diye senin bu çaban niye, iyi niyetli değilki, ablan, senin üzerinden egosunu tatmin ediyor, lütfen izin verme.:20:
 
Bazen birakinda kendim karar vereyim birseye deyince´de beni nankörlükle sucluyorlar. Sana iyilik yaramiyor diyorlar, konusma artik bizle diyorlar vs.
Bu sefer celiskide kaliyorum, hakliyimiyim yoksa hakikaten nankörlükmü yapiyorum diye. Ama cevremdekilere bakiyorumda herkes kendi kararlarini kendi aliyor, kimse kimseye fikir begendirmek icin caba göstermiyor ve cok mutlular. Ben ise bir karar alinca 7 cihana begendirmek zorunda kaliyorum, begenilmiyor, iyi hadi madem onlarin dedigi olsun diyorum, ama sonradan cok pisman oluyorum. Insan kendi kararlarini uygulamaya korkuyor, en ufak yalnisim olsa direk suclanmaya baslanacagim, iste biz demistik, bizi dinlemedin vs., biliyorum. Ama sürekli baskasinin isteklerine göre yasamakta psikolojimi bozuyor iyice artik.
 
Bazen birakinda kendim karar vereyim birseye deyince´de beni nankörlükle sucluyorlar. Sana iyilik yaramiyor diyorlar, konusma artik bizle diyorlar vs.
Bu sefer celiskide kaliyorum, hakliyimiyim yoksa hakikaten nankörlükmü yapiyorum diye. Ama cevremdekilere bakiyorumda herkes kendi kararlarini kendi aliyor, kimse kimseye fikir begendirmek icin caba göstermiyor ve cok mutlular. Ben ise bir karar alinca 7 cihana begendirmek zorunda kaliyorum, begenilmiyor, iyi hadi madem onlarin dedigi olsun diyorum, ama sonradan cok pisman oluyorum. Insan kendi kararlarini uygulamaya korkuyor, en ufak yalnisim olsa direk suclanmaya baslanacagim, iste biz demistik, bizi dinlemedin vs., biliyorum. Ama sürekli baskasinin isteklerine göre yasamakta psikolojimi bozuyor iyice artik.

Kisa ve net herkese evet de ve kendi bildigini yap.
Muhakkak senin iyiligini istiyor ailen ama neyin senin icin iyi olduguna ve sana iyi gelecegine senden iyi yine kimse karar veremez.
O sebeple sessiz kalmakta fayda var.. Ne kirilip gucensinler sana onlara cikistigin icin, ne aranizda bi surtusme olsun ..
Bi sure sonra senin bi yetiskin oldugunu ve kararlarini kendi ailen icinde aldigini gorunce keserler muhtemelen..
Uzulme olur aile icinde boyle seyler..
 
Sen herşeye onların kırılmaması için olur diyorsun ya işte sonuçları.Sen yetişkin bir bireysin evin ayrı. Bundan sonra ne kocanla,ne de evinle ve kendinle ilgili kararlar vermelerine müsaade etme Tamam de kendi bildiğinden doğrulardan şaşma nezaketen arada da sor
 
Ablandan önce evlendiysen bu yüzden olabilir. Ama kırılmasın diye taviz verme. Yani git kendi istediğin elbiseyi al ben bunu sevdim bu hoşuma gitti deyip al. Ne kadar olumsuz şeyler söylerse söylesin sen adım attıkça cesaretin gelecektir. Tabi ortalığı kır dök demiyorum yanlış anlama. Ama kardeş bile olsanız farklı karakterlerdesiniz, belki ablan daha fazla ön planda olmak övgü duymaktan hoşlanan biridir. Baskın olmayı seviyordur. Bunlara sinirini bozma. Bir süre sonra onların dediklerine inanmaya başlarsın işte o zaman tehlike çanları çalar. Özellikle eşinle ilgili mevzular açılınca konuşmaktan sakın mevzuyu değiştir. Sonra eşinle tartışma anında ailenin söylediklerini kendi düşüncen gibi söyleverirsin kızgınlıkla kötü olur. Çok fazla özelini anlatma derim muhakkak eleştirecek bir şey bulabilecek biri gibi geldi ablan.
 
kendi kararlarini kendin ver canim eskiden bende senin gibiydim simdi gecen zamana aciyorum
 
Canım merhaba,
üzme kendini.:70:
Benimde ailem böyledi
ama araya mesafe koyarak aştım çok şükür.
Mesela eşinle ilgili bir şey dediklerinde "o benim eşim lütfen konuşmaların dikkat edermisin
ne iyi ne kötü ben karar veririm sen değil!" gibi sert ve kararlı tavrını ortaya koyarsan bir şey diyemezler.
Evine karıştırma kıyafet almaya beraber gitme biliyorum çünkü
onların dilinden olursan anlarlar ancak
diyelim ki kıyafet mi aldın laf mı söyledi.
De ki, örnek; bu kıyafetin senden daha iyi duracağı kesin ben güzelim gibi arada sırada kendini öv,
çünkü eminim yapı ve yetiştirilmeye dayalı kötü niyetli olmadan yapıyordur
 
Ablan mutsuz,hayatından memnun değil.
Kendi hayatını örnek gösteriyor olabilir ama örnek bir hayatı olmadığından adım gibi eminim.
Evliyse,eşi ile sorunları vardır.Ya eşiyle iletişimi yoktur,sözünü geçiremiyordur ya da takdir görmüyordur.
Kendi ailesi (sizin aileniz) dışında takdir görmüyorsa,aile içinde baskın olup,gücünü arttırmaya çalışıyordur.

Kısacası,bastırılmış ve ezilmiş duygularının acısını senden çıkarıyor.
Buna izin verme.Mümkün olduğu kadar,elini üzerinden çekmesini sağlamaya çalış.
En basitinden alışverişe birlikte gitmeyin.Eşini daha fazla önplana alman lazım.
Eşin hakkında laf söyletme.Bazı kararları eşinle al ve "eşimle biz böyle uygun gördük,eşim böyle istedi,biz böyle beğeniyoruz" diyerek herkesin yerini bildir.

Çok fazla eleştiri oluyorsa,sen de onlarda beğenmediklerini eleştir.Ama misilleme olarak,tartışma halinde değil.
Farklı zamanlarda,"ben olsam şöyle yapardım ama tabii zevk meselesi" gibi sözlerle,herkesin farklı olabileceğini belirt.
Küçük kız-küçük kardeş modundan kurtulman lazım.
Sen artık evli bir kadınsın.Evin ayrı barkın ayrı.Hayatında kocan var.Bu şekilde devam edersen asla kurtulamazsın.
 
Merhaba arkadaslar,
bir arkadasin actigi konuda birazcik birseyler anlatmistim. Simdiye kadar hic kendi hayatimi yasamadim, hep ailemin istedigi hayati yasadim.
Hep aman onlar kirilmasin, aman onlar üzülmesin diye hep onlarin dedigini yaptim. Ben 23 yasinda evli bir bayanim. Ablamlarla beraber kiyafet alisverise falan gitmeyi hic sevmem, cünkü ben nezaman kendime güzel bir elbise sececek olsam, hemen "yok bu olmaz, bu cok kadinsi, yasina uygun degil" vesayre gibi seyler söyler bana o istedigim elbiseyi aldirtmazlar. Giderler bana sanki cocukmusum gibi cicekli böcekli elbiseler secerler.
Gelelim asil konuya: Gecen gün bir komsuya ziyarete gittik ailecek. Komsumuz bana dediki: "duygulu gelinligin gercekten muhtesemdi". Daha ben cevap veremeden ablam cevap verdi ve aynen sunu dedi: "eeee kim secti o gelinligi? Karari duyguluya biraksaydik kimbilir nasil birsey secerdi kendine, allahtan yaninda biz vardikta güzel birsey sectik". Bu lafina cok sinirlendim. Bütün kararlari benim yerime hep onlar vermek istiyor, bende kirilmasinlar diye ses cikarmiyorum ama artik gercekten yoruldum ya.
Baska bir konu daha: Telefonda ablamla konusuyoruz, aramizda böyle bir konusma gecti:
Ablam: Ben sana bisey diyeyimmi, siz varya sakin cocuk falan düsünmeyin
Ben: Zaten suanda okuyorum daha abla, öyle bir düsüncem yok.
Ablam: Bilmem artik, sürekli coluk cocuktan bahsediyorsun, ben söyliyeyimde.
Ben: ELbetteki ilerde cocugum olsun istiyorum, o yüzden bahs ediyorum, hemen simdi demedim ya.
Ablam: Bence sen ilerde´de cocuk düsünme, hatta hic düsünme bence
Ben: O nedenmis?
Ablam; Siz ilerde o cocuga ne verebilirsinizki? Senin esinden nasil bir baba olmasini bekliyorsunki?

Iste bu lafina cok kirildim. Esim üniversite falan okumadi. Her konuda pek bilgili´de degildir,hatta ailemin görüsüyle cahildir, ama cok pratiktir, eli her ise yatkindir.
Bende mesela üniversite okuyorum, ama hic pratik degilimdir.

Aman kirilmasinlar diye elimden geleni yaptim, ne dedilerse tamam dedim, evimin dekoruna karistilar tamam olsun dedim, gelinligime karistilar hay hay dedim. Iyide cocuk dogurup dogurmayacagima´da karismalari biraz fazla degilmi ama ya? Ben kirilmasinlar diye susuyorum ama onlar beni nekadar kirdiklarinin farkinda bile degiller. Ne yapmaliyim sizce? Güzel bir dille karismamalarini´mi söylesem? Yoksa herseye heee heee deyip, kendi bildigimi´mi okusam?

benım ablamda bazen bana karısır.bende 22 yasındayım evlıyım.ama ablam bana cok asırı duskunluguden boyle cocukken dısarı arkadaslarımla oynamaya gıttıgımde 10 dk sonra benı aramaya cıkardı merak ederdı.bende yeter bana arısma artık dıye aglardım.elbıseye ev esyasına ona buna yorum yaparlar sunu al derler cogu anne abla boyledır cunku onlar senı sevdıklerı ıcın onların gozunde ıyı olan olsun ısterler...bana karısmaya kalktıklarında ben oturucam ben gıyıcem dıyorum.ılerı gıttıklerındede sızı ılgılendırmez dıyorum benım kararım benım hayatım dıyorum...canım esım bıle karısamaz kararlarıma benım hayatım bu ben baskalarının ısteklerını uyguladıgımda kendı hayatımı yasamıs olmam kı hep bırılerı taklıte etmıs olurum.ablanın esıne laf soylemesıde.senı esınden kıskanıyor esını cok sevıyorsan ve eskısı gıbı ablanla vakıt gecıremıyorsan.senı paylasamamıs olabılır.cunku benım ablamda yapıyordu ılk zamanlarda...
 
Merhaba arkadaslar,
bir arkadasin actigi konuda birazcik birseyler anlatmistim. Simdiye kadar hic kendi hayatimi yasamadim, hep ailemin istedigi hayati yasadim.
Hep aman onlar kirilmasin, aman onlar üzülmesin diye hep onlarin dedigini yaptim. Ben 23 yasinda evli bir bayanim. Ablamlarla beraber kiyafet alisverise falan gitmeyi hic sevmem, cünkü ben nezaman kendime güzel bir elbise sececek olsam, hemen "yok bu olmaz, bu cok kadinsi, yasina uygun degil" vesayre gibi seyler söyler bana o istedigim elbiseyi aldirtmazlar. Giderler bana sanki cocukmusum gibi cicekli böcekli elbiseler secerler.
Gelelim asil konuya: Gecen gün bir komsuya ziyarete gittik ailecek. Komsumuz bana dediki: "duygulu gelinligin gercekten muhtesemdi". Daha ben cevap veremeden ablam cevap verdi ve aynen sunu dedi: "eeee kim secti o gelinligi? Karari duyguluya biraksaydik kimbilir nasil birsey secerdi kendine, allahtan yaninda biz vardikta güzel birsey sectik". Bu lafina cok sinirlendim. Bütün kararlari benim yerime hep onlar vermek istiyor, bende kirilmasinlar diye ses cikarmiyorum ama artik gercekten yoruldum ya.
Baska bir konu daha: Telefonda ablamla konusuyoruz, aramizda böyle bir konusma gecti:
Ablam: Ben sana bisey diyeyimmi, siz varya sakin cocuk falan düsünmeyin
Ben: Zaten suanda okuyorum daha abla, öyle bir düsüncem yok.
Ablam: Bilmem artik, sürekli coluk cocuktan bahsediyorsun, ben söyliyeyimde.
Ben: ELbetteki ilerde cocugum olsun istiyorum, o yüzden bahs ediyorum, hemen simdi demedim ya.
Ablam: Bence sen ilerde´de cocuk düsünme, hatta hic düsünme bence
Ben: O nedenmis?
Ablam; Siz ilerde o cocuga ne verebilirsinizki? Senin esinden nasil bir baba olmasini bekliyorsunki?

Iste bu lafina cok kirildim. Esim üniversite falan okumadi. Her konuda pek bilgili´de degildir,hatta ailemin görüsüyle cahildir, ama cok pratiktir, eli her ise yatkindir.
Bende mesela üniversite okuyorum, ama hic pratik degilimdir.

Aman kirilmasinlar diye elimden geleni yaptim, ne dedilerse tamam dedim, evimin dekoruna karistilar tamam olsun dedim, gelinligime karistilar hay hay dedim. Iyide cocuk dogurup dogurmayacagima´da karismalari biraz fazla degilmi ama ya? Ben kirilmasinlar diye susuyorum ama onlar beni nekadar kirdiklarinin farkinda bile degiller. Ne yapmaliyim sizce? Güzel bir dille karismamalarini´mi söylesem? Yoksa herseye heee heee deyip, kendi bildigimi´mi okusam?


Ben de senin gibiydim hemde bana karışan ablam değil benden 1 yaş küçük kızkardeşimdi..Hadi kırılmasın falan deyip ses etmedim bazen de gülüp geçdim ama bakdım arkası kesilmiyor ve hayatıma müdaheleler başladı..Tavrımı koydum.Ben gecikdim bu konuda belki düzelir falan diye ama inan düzelmiyor.Sen sustukça artarak devam ediyor .Daha şu aşamada mudahele et sinirlenmeden sakince ama çok kararlı bir şekilde..Bakdın konu komşu yanında seni kırıyor sen de ''Ablam böyledir işde ablalık taslamazsa kendini iyi hissetmiyor ben de o iyi olsun diye ses çıkarmıyorum'''falan diyerek boz onu ..Gül geç..Ve dediklerini de yapma..
Ayrıca eşin konusunda sözleri çok kırıcı..Çocuk büyütmek için illa da üniversite mezunu mu olmak gerekiyormuş?:47:
 
ablan seni çocuğu gibi benimsemiş yönlendirrmeye çalışıyo. benim de bi kız kardeşim var ben de ona karışır dururum iyiliği için ama o çok dik kafalıdır
hiç bişeyine karıştırtmaz. ben de bazen kızarım ama kırılmam. sonuçta o benim kardeşim, canımın parçası. muhtemelen ablan da sana kırılmaz ama bilemiyorum sen yine de cevap verme, tamam ablacım de sen gene işine bak. ben kesinlikle bazı arkadaşlar gibi ablanın kötü niyetli olduğunu düşünmüyorum.
 
Kızlar,iyiliği için,iyiliği için diyorsunuz da...İyilik için olsa başka türlü olur.

Benim mesela genç kız yeğenim var,kardeşim gibidir,çok severim.Sevdiğim için olsa gerek,bana göre dünyanın en güzel kızıdır.
Alışverişe çıksak,ne giyse yakıştığını düşünürüm.Yaşına uygun olmayan birşey seçerse,"bu da güzel ama istersen bir de bunu dene" derim.
Kalkıp ta "bu seni büyük gösterdi,hiç yakışmadı" demem.Seçimlerini aşağılamam,yermem.

Benim istediğim elbiseyi veya eşyayı alması,neden onun iyiliği için olsun ?
Nihayetinde,kullanacak olan kendisi.Herkesin yaşam tarzı ve zevki farklı.
Belki O rahat ve konforlu koltuk sever.Ben şık ve süslü eşya severim.O süslü sever,ben sade severim.
O dar sever,ben bol severim.Zevktir yani...Dar giyme dersem,onun iyiliği için değil,benim egom için karışmak olur.

Ayrıca tamam,eş seçimi hoşlarına gitmemiş.Eksik veya kusur gördüklerini evlenmeden önce söylemişler.
Ama artık konu sahibi evlenmiş.Bundan sonra ona köstek değil,destek olmaları icap eder.
Eşinin bir suçu veya zararı yokken,durduk yerde onu aşağılamak,olsa olsa kötülük olur.
 
Merhaba arkadaslar,
bir arkadasin actigi konuda birazcik birseyler anlatmistim. Simdiye kadar hic kendi hayatimi yasamadim, hep ailemin istedigi hayati yasadim.
Hep aman onlar kirilmasin, aman onlar üzülmesin diye hep onlarin dedigini yaptim. Ben 23 yasinda evli bir bayanim. Ablamlarla beraber kiyafet alisverise falan gitmeyi hic sevmem, cünkü ben nezaman kendime güzel bir elbise sececek olsam, hemen "yok bu olmaz, bu cok kadinsi, yasina uygun degil" vesayre gibi seyler söyler bana o istedigim elbiseyi aldirtmazlar. Giderler bana sanki cocukmusum gibi cicekli böcekli elbiseler secerler.
Gelelim asil konuya: Gecen gün bir komsuya ziyarete gittik ailecek. Komsumuz bana dediki: "duygulu gelinligin gercekten muhtesemdi". Daha ben cevap veremeden ablam cevap verdi ve aynen sunu dedi: "eeee kim secti o gelinligi? Karari duyguluya biraksaydik kimbilir nasil birsey secerdi kendine, allahtan yaninda biz vardikta güzel birsey sectik". Bu lafina cok sinirlendim. Bütün kararlari benim yerime hep onlar vermek istiyor, bende kirilmasinlar diye ses cikarmiyorum ama artik gercekten yoruldum ya.
Baska bir konu daha: Telefonda ablamla konusuyoruz, aramizda böyle bir konusma gecti:
Ablam: Ben sana bisey diyeyimmi, siz varya sakin cocuk falan düsünmeyin
Ben: Zaten suanda okuyorum daha abla, öyle bir düsüncem yok.
Ablam: Bilmem artik, sürekli coluk cocuktan bahsediyorsun, ben söyliyeyimde.
Ben: ELbetteki ilerde cocugum olsun istiyorum, o yüzden bahs ediyorum, hemen simdi demedim ya.
Ablam: Bence sen ilerde´de cocuk düsünme, hatta hic düsünme bence
Ben: O nedenmis?
Ablam; Siz ilerde o cocuga ne verebilirsinizki? Senin esinden nasil bir baba olmasini bekliyorsunki?

Iste bu lafina cok kirildim. Esim üniversite falan okumadi. Her konuda pek bilgili´de degildir,hatta ailemin görüsüyle cahildir, ama cok pratiktir, eli her ise yatkindir.
Bende mesela üniversite okuyorum, ama hic pratik degilimdir.

Aman kirilmasinlar diye elimden geleni yaptim, ne dedilerse tamam dedim, evimin dekoruna karistilar tamam olsun dedim, gelinligime karistilar hay hay dedim. Iyide cocuk dogurup dogurmayacagima´da karismalari biraz fazla degilmi ama ya? Ben kirilmasinlar diye susuyorum ama onlar beni nekadar kirdiklarinin farkinda bile degiller. Ne yapmaliyim sizce? Güzel bir dille karismamalarini´mi söylesem? Yoksa herseye heee heee deyip, kendi bildigimi´mi okusam?

abla abladır sonuçta ne diyeceğimi bilemedim :53:ilginç
 
Şaşırdım kaldım !
Sanki siz ona fikir danıştınız.
Misafirlikte de ayrı bir ilginçlik,kadın size soruyor ablanız cevap veriyor.Şaka gibi.
Bugüne kadar ''aman kırılmasınlar'' deyip susmışsunuz ama sizin kırılmanız kimsenin umurunda değil gibi.
Ben de diğer üyelerin söylediğini söyleyeceğim.Mesafe ve kesin tavrınızı koyun.
En basitinden bir daha çocuk konusu açıldı mı '' o eşimle aramızdaki bir mesele,özel.'' deyip kapatırsınız konuyu.
 
kıskançlığın veya eksiklik hissinin yanında, ne yaptığının farkında olmayabilir. seni kırdığının farkında olmayabilir.

bence konuş açık açık, "aman kırmayayım" diye lafı dolandırarak değil, açık açık, ama mümkün olduğu kadar kırmadan. "sen böyle böyle yapıyorsun!" diye değil, "öyle olunca ben kırılıyorum" diye.
ondan habersiz bir şeyler alıp giy, basit bir bluz mesela, ona göster laf arasında "işte ben de bunu aldım geçen gün" falan de. eğer aldığın şey senin zevkine uyduysa, arkadaşların, eşin laf etmediyse ama ablan yine burun kıvırıyorsa aranıza mesafe koy.
kararlarını ailen almasın, sen al. senin de karar alabildiğini görsünler. söyledikleri her şeye eyvallah diyorsan onlar da haklı olarak kend, başına bırakılınca hata yapacağını düşünüyor olabilirler.
 
ablanız bence de çok ileri gitmiş, bundan sonrasında altında art niyet aranır. belki de psikolojik sorunları var ve sizden çıkarıyor acısını, bu kadar da yapılmaz. bence bundan sonrki ilk uyarınız, "böyle söylerek beni kırdığının farkında mısın", olsun... eğer devam ederse, kesinlikle karıştırma hayatına, eğer sorarsa da, sen böyle böyle diyorsun, morlim bozuluyor o yüzden alışverişe kendim çıkıyorum vs dersin.
 
Bence sen artik buna bir dur de canim.Tamam kirilmasinlar falan diye susuyosun ama resmen seni yonetmeye,ellerinde kukla gibi oynatmaya calisiyolar.Al karsina adam gibi konus.Ha eger gene sana biseyler demeye kalkarlarsa,birak bosver.Her sey de bir yere kadar.Duzelene kadar sizle gorusmicem o zaman de.Bu senin hayatin.Bir de evlisin.Kendi kararlarini gayet rahat verebilirsin.Kim olursa olsun bunu engellemeye hakki yok.Fikir verirler,yardimci olmaya calisirlar tamam,ama ablanin bu tutumu baya bi ileriye gitmis.Eger bu sorun karsisinda elini kolunu baglarsan,ilerde daha buyuk probler cikar,ben kuzenimde ve yengemde yasamistim,o yuzden inan bana tatlim.Mutlaka elini masaya vurman lazim.
 
Iki tane ablam var, ablamlardan biri gercekten cok kiskaniyor bunu biliyorum. Sürekli sen yaptin ben yapamadim, ben senden güzelim, kendini cok begenme, simariksin, herseye izin veriyorlar sana bana gencken izin vermediler gibi sözler kullaniyor. Babam ben evlenirken yatak odasi takimini aldi, onu bile dile getirdi cok simarttiniz bunu, böyle yaparsaniz yüz verirsiniz o astarini ister iste böyle dedi. Kendisi alsaydi mobilyasini, parasi yoktuysada evlenmeseydi dedi. Tuhaf olanda suki, ablam evlenirken babam onada yapti aynilarini. Sunu´da belirteyimki onlar hep istedikleri hayati yasadi, annemi babami takmadilar hicbirzaman. Ben ise hep baskalarinin hayatini yasadim, dolayisiyla babamin bana tutumu farkliydi, bana daha cok güvnirdi, söyledigim lafa inanirdi. Ama ablamlari´da hicbirzaman engellemedi birseyde. Diger ablama gelince (bu konuda bahsettigim ablama), beni hicbirzaman kiskanmadi buna adim gibi eminim, cünkü bu ablamda hic öyle birsey hissetmedim. Hem neyimi kiskansinki, o benden hep daha üstün oldu. Ben ögrenciyim, o büyük bir hastanede cerrah. Yurtdisinda yasiyoruz biz, ablam hastanede tek türk hekim. Tüm sehirdeki türkler ablami taniyor. Yani cok saygi gören bir insan.
Ama burda birkac arkadasinda tahmin ettigi gibi, bunalimda oldugunu düsünüyorum. Evet meslegi cok iyi ama hayatindan memnun degil gibi, monoton bir hayati var, bir hayat arkadasi/esi yok. Vardi ayrildi. Bunlari göz önünde bulundurarak birde ben kirmiyayim diye düsündüm hep. Bazen artik kendini düsün diyorum, sürekli baskalarin psikolojisini düsünmeyi keste kendi psikolojini düsün diyorum, bu seferde kendime cok egoistce geliyorum. Ama artik kendimi´de düsünmek zorundayim, bende insanim, bende kiriliyorum bazi seylere. Onlardan kücügüm diye hicbirseye kirilmam saniyorlar, ama bunun büyükle kücükle ne ilgisi var. Benim ise her söyledigim kabahat oluyor. "Gecen otobüste orta yasta bir kadin yanima oturdu...." diye anlatmaya basliyorum. "Oooo hanimefendi demekki bizde orta yasliyiz ozaman diye hemen üzerlerine aliniyorlar, surat yapiyorlar. Yahu ben size orta yasli´mi dedim simdi??? Ben otobüste yasadigim birseyi anlatiyorum, onlar kendi üzerlerine aliniyor. Yani birde onlar gibi pat pat laf söylesem düsünmeden, beni kardeslikten red ederlerdi herhalde.
 
Back
X