- Konu Sahibi sepetsepetyumurta
-
- #1
Kırgınım , kızgınım biraz . Sanırım fazla saf olabiliyorum bazen . Annem , babam beni hep ''iyi ol , yardımsever ol '' diyerek büyüttü . El kadar çocukken sınıftaki parası olmayan çocuklara beslenmemi falan verirdim , boyalarımı , hamurlarımı . Biraz daha büyüdüm sevgimi verir oldum insanlara .
Üniversiteye başladığımda Yozgat'ın bir köyünden gelen kızcağız yan dairemde kalıyor . Biraz da çekingen biriydi . Sürekli her gittiğim yere çağırdım . Biz kızlarla balkonda çay içerdik hemen hemen her gün hava iyiyse onlara çağırdım . Makyaj yapmak istedi , kendi malzemelerimi hediye ettim falan filan . Yani her an yanımda götürdüm her yere sıkılmasın yabancılık çekmesin diye . 2 Yıllık okuyordu . 2.senesiydi ve 1 tane bile arkadaşı yoktu . Haziran ayına kadar yanyanaydık . Okul biterken benden 25o lira ev kirasını borç olarak istedi . e verdim son paramdı . Taktı gitti
2.sınıfa geçtim . Bir sınıf arkadaşımla aynı dairede kalıyoruz sadece ikimiziz . O da Denizliden geliyordu . Her haftasonu onu da Ankaraya getirdim . Gezdirdim . Karda kışta Aşti'ye bıraktık babamla 1 sene boyunca onu da . Sonra ne oldu ? Bana yakın bir arkadaşımla ilgili çirkin bir şeyler söyledi , söylediklerimin arkasındayım yüzleştir dedi . Yüzleştirdiğimde beni yalancı çıkardı yok ben demedim dedi .
3.sınıfa geçtim . Bu sefer 4 sınıf arkadaşı ev tuttuk . Yine sınıftan sevdiğimiz bir arkadaşımız yalnızdı tekti diyerek 1 kuruş para almadan odama aldım onu . Kiraya ortak etmedim . Küçücük odada bir de onun eşyalarıyla , dağınıklığıyla uğraştım . Evdeki kızlardan biriyle kavga ettim ve ilk başta fişekleyen o oldu . Çünkü ben evden taşınacaktım ve yerime o geçecek rahat edecekti ... Amaç belliydi.
Arkadaşsızlıktan yapıyorsun demeyin . Benim etrafımda gerçekten Allaha şükür çok fazla sevenim var . Sadece merhamet sanırım bu . Sormak istediğim şey her yıl iyilikten maraz doğdu . Bir kazık yedim . Düşünüyorum sorun bende mi diye ? Şimdi 2.dönem yeni yeni samimi olmaya başladığım bir arkadaşımın yanı boşmuş oraya geçicem . Nasıl davranmalıyım bilemedim ...
Kırgınım , kızgınım biraz . Sanırım fazla saf olabiliyorum bazen . Annem , babam beni hep ''iyi ol , yardımsever ol '' diyerek büyüttü . El kadar çocukken sınıftaki parası olmayan çocuklara beslenmemi falan verirdim , boyalarımı , hamurlarımı . Biraz daha büyüdüm sevgimi verir oldum insanlara .
Üniversiteye başladığımda Yozgat'ın bir köyünden gelen kızcağız yan dairemde kalıyor . Biraz da çekingen biriydi . Sürekli her gittiğim yere çağırdım . Biz kızlarla balkonda çay içerdik hemen hemen her gün hava iyiyse onlara çağırdım . Makyaj yapmak istedi , kendi malzemelerimi hediye ettim falan filan . Yani her an yanımda götürdüm her yere sıkılmasın yabancılık çekmesin diye . 2 Yıllık okuyordu . 2.senesiydi ve 1 tane bile arkadaşı yoktu . Haziran ayına kadar yanyanaydık . Okul biterken benden 25o lira ev kirasını borç olarak istedi . e verdim son paramdı . Taktı gitti
2.sınıfa geçtim . Bir sınıf arkadaşımla aynı dairede kalıyoruz sadece ikimiziz . O da Denizliden geliyordu . Her haftasonu onu da Ankaraya getirdim . Gezdirdim . Karda kışta Aşti'ye bıraktık babamla 1 sene boyunca onu da . Sonra ne oldu ? Bana yakın bir arkadaşımla ilgili çirkin bir şeyler söyledi , söylediklerimin arkasındayım yüzleştir dedi . Yüzleştirdiğimde beni yalancı çıkardı yok ben demedim dedi .
3.sınıfa geçtim . Bu sefer 4 sınıf arkadaşı ev tuttuk . Yine sınıftan sevdiğimiz bir arkadaşımız yalnızdı tekti diyerek 1 kuruş para almadan odama aldım onu . Kiraya ortak etmedim . Küçücük odada bir de onun eşyalarıyla , dağınıklığıyla uğraştım . Evdeki kızlardan biriyle kavga ettim ve ilk başta fişekleyen o oldu . Çünkü ben evden taşınacaktım ve yerime o geçecek rahat edecekti ... Amaç belliydi.
Arkadaşsızlıktan yapıyorsun demeyin . Benim etrafımda gerçekten Allaha şükür çok fazla sevenim var . Sadece merhamet sanırım bu . Sormak istediğim şey her yıl iyilikten maraz doğdu . Bir kazık yedim . Düşünüyorum sorun bende mi diye ? Şimdi 2.dönem yeni yeni samimi olmaya başladığım bir arkadaşımın yanı boşmuş oraya geçicem . Nasıl davranmalıyım bilemedim ...
Okurken kendimi gördüm resmen bu kadar benzerlik olur..
Ben de bir konu açmıştım babam bir öğrenci okutuyordu.
Ben tek çocuğum, hep imrenirdim ablam / kardeşim olsun diye ve ben onu kardeşim belledim.
Öyle kazıklar attı ki gerek maddi gerek manevi her defasında affettim.
Evimizden çıkmayan insan;
Annem ameliyat oldu 3 ay ayağa kalkamadı.
İnanır mısın 1 kere geçmiş olsun demedi !
Bir arkadaşım var ; pek samimi değildik.
Annem ameliyattayken belki yüz kez aradı.
Annemi hiç tanımamasına rağmen hastaneye geldi, eve geldi.
Annem kalkamadığı için altını değiştirdik bir süre.
Ona bile yardım etti.
Şimdi bir ona bakıyorum bir de kardeşim dediğim insana !
Kaza yaptım, ölümden döndüm.
Beni hastanede gördü merak edip yanıma bile gelmedi..
1 yıldır konuşmuyorum neredeyse,
Geçen gün mesaj atmış barda bir çocukla tanışmış da, çocukla birlikte olmuşlar da sonra çocuk bundan para istemiş bir şey için
Benden para istedi.
Pes dedim...
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?