Aşık oldum bende her duyguları olan insan gibi ama yiyip bitiriyor bu "aşk" konusu beni 15 yaşındayım burda insanların dertlerini/sorunlarını okudukça bunun garipsencek bi tarafı olmadığını anladım yani bende toyum benimde yardıma, fikirlerinize, bilgilerinize vs. ihtiyacım var . Açıkca Şıpsevdi biriyimdir ama sevdim mi çok zor vazgeçerim bu aşkın tek taraflı oldugunu onun beni istemediğini anlayana kadar gidiyorum bi "düş"ün peşinden. Elim ayağım düzgün allaha şükür herkes gibi benimde allah tarafından verilmiş bi güzelliğim var kimine göre çok güzel kimine göre sadece bakılıp geçilcek biride olabilirim.. Bi sorunum var ki seviyorum ama onunla alakalı hiçbir şey bilmiyorum ilk görüşte aşk gibi birşey bu ben onu beklerken onun beni bidaha görüp açılcağı ihtimali olmadığını hissedebiliyorum buyüzden benim bişeyler yapmam gerek yoksa içimde hep bi hüzün kalıcak hayır onunla çıkamadığım için değil onu tanımaya fırsatım olmadığı için He karşısına geçicek kadar 2 laf edicek kadar cesaretim yok belki özgüvenle alakalı belki utangaçlığım
Ve en büyük korkumda beni yanlış anlaması ve bi kız arkadaşı olabilme ihtimali asla istemem düşünün ablalarım, kücüklerim bunların 2side olabilir ama 1. yi geçtim kız arkadaşı varsa.. Korkmuyorum elbette hemcinsimden mi korkucam gerekirse kavgada ederim ama haksız da çıkabilirim sonuçta değil mi Sevdiğim çocukla normal bi kızın muhabbet etmesini kıskanmam tabi (ben olsam) aama konuşurken hangi amaçla ne şekilde konuştuğunu merak ederek kıskançlık yapabilirdim onun yerinde olsam . Bunların hepsini geçtim onunla nasıl konuşucam nasıl yanına gidicem ne diycem hiç tanımadığım birine merhabayla, nasılsın la başlayıp görüşürüzle bitirmek bana garip geliyo ve onunla konuşmalımıyım yoksa bi kız için garip mi olur
( lütfen Yardım şimdiden tüm yardım eden fikir sunan ablalarıma ve kücüklerme teşekkür ediyorum .

