Affetmek, özgürleştirir.

sanal ya. o yüzden çokta takmıyorum. ama senin olayında affetmem mümkün değil. bana göre tabii.
dedim ya. büyük olaylar dışında. oda buna giriyor. benimde öyle hayatımı tamamen değiştiren affedemedim 2 kişi var. ama onun affedilmemesi lazım zaten.. kime söylesem affetme sakın der.
ama onun dışında o bana bunu demiş,şu bana şöyle yapmış. kinlenmeye gerek yok. unuturum gider.

İşte yazı da aslında bunu anlatıyor.
Affetmek, tekrar o insanların hayatına dahil olmak ya da kendine hayatına almak, yaptıklarını onaylamak anlamına gelmiyor.

Affedemediğimiz her kişi ve olay, hayat yolumuzda bir engebeymiş.
O engebeleri önümüzden kaldırmak için, yolda özgürce ilerlemek için, yani "kendimiz" için affetmemiz gerekiyormuş.
Zaten o insanların affedildiğinden haberdar olmaları gerekmiyor.
Tamamen kendi özgürlüğümüz, hafifliğimiz için.

Ama yine de çok zor:50:
 
Son düzenleme:
Ben bazen katil olduğumu görüyorum rüyalarımda. Bastırdığım ne'm varsa bir bir ortaya cıkıyor. Ben ki fiziksel olarak kimseye zarar veremem, canı yananla oturur ağlarım ama zarar vermek istiyorum:)
 
Edebileceğim tüm bedduları ettim, bir tutarsa ömür boyu çekeceği var :1:

Adamı uzuvsuz bile bıraktım, sen düşün artık :60:

Ohoooo ben de aştım kendimi :60: Beddua döner dolaşır gelir ya Allahtan bizim kopacak uzuvlarımız yok :1:
 
Affetmezsen unutmazsın unutmazsan da beddua etmeye devam edersin :1:

beddua da karşıdaki insanın düzelme kapısını kapatıyor, aslında daha şerli yapıyor onu
şerli insanların da herkese zararı var
en iyisi Allah doğru yola ulaştırsın demek
 
Son düzenleme:
Bence artık bir şey hissetmediğimiz zaman affedebiliriz.

Hala kalbimizin bir yerleri acırken "affettim" demek kendimizi kandırmak olur.

Ne zaman ki adını duyduğumuzda hissizleşirsek, işte o zaman affederiz, hatta artık umrumuzda bile olmaz.. :ssz:
 
Affetmek bence kişiye ve yaşanılan olaya göre değişir. Sevgilim beni aldatırsa ben onu affetmem. Çünkü bu karakter bozukluğudur. Adamın karakteri bozuk ben onu affetsem ne olacak. Arkadaşımla küserim, aramızda kırıcı olaylar yaşanmıştır. Gelir adam gibi özrünü diler onu affederim. Kendim kırdıysam gider özür dilerim. Tabii bu da yine olayın boyutuna bağlı. Kin tuttuğunu sananlardanım:1: Biriyle aramda bir olay yaşandığında o an ona sinir olurum, fakat gelip özür dilediğinde hemen yumuşarım. Şöyle bir olay geçmişti başımdan taa lise zamanları. En yakın arkadaşımın bana anlattığı herşeyin yalan olduğunu bir tesadüfle öğrendim. Allah büyük işte. Bir de benim sevdiğim kişiyi aynı zamanda onun da sevdiğini ve kendi yakın arkadaşına sevgilimin bana yaptığı süprizleri kendine yapmış gibi anlattığını öğrendim. Meğerse gizli gizli benim hayatımı yaşıyormuş:1: Eee tabii küstüm, görüşmedim. Sonra mektup yazdı bana özür diledi. Ben ne yaptım, üzüldüm hemen affettim:27: Ama eskisi gibi oldu mu? Hayır. Ufak tefek şeyler yaşanır, bunlar affedilir. Ama bana göre size çok büyük yanlışlar yapmış olan insanları affetmeyin. Zaten eskisi gibi olmaz, unutamazsınız. Ayrıca yapan kişinin karakteri bozuktur ki yapmıştır. İleri de sizi yine üzecektir...
 
Affetme, ruhsal arınmanın hem başlıca aracı hem de amacıdır. Affetme tüm deneyimlerimizin sevgiye dönüştüğü noktadır. Sevgiye dönüşen her deneyimin karmik döngüsü de sona erer. Yani geçmişte ekilen bir enerji artık sevgiye dönüşmüştür. Böylelikle bu deneyimin tekrar yaşanmasına gerek kalmaz. Sık sık "Geçmişini affetmeyen, geleceğini de yaratamaz."

Affetme sırttaki bir küfe gibidir. Ancak sevgiye dönüştüğünde boşalabilir. İşte, geçmişimizde kızdığımız her olay ve kişileri, affetmediğimiz sürece sırtımızdaki küfelerde taşıyoruz. Onları affetmek demek, kendi yüklerimizden kurtulmak demektir. Bıraktığımız her öfke için Evren'de tek bir karşılık vardır, o da sevgi.

Birini affedememe nedenimiz, o kişinin bizim korkularımızı tetiklemesindendir.

Günde bir kere düzenli olarak korkularınızı çalıştığınızda, korkularınız her geçen gün dozu azalarak bitecek ve böylece o kişiyi affetmeniz kendiliğinden kolaylaşacak, hatta kendiliğinden olmuş olacak.

Affettirmeyen korkudur.
Birini "asla affedemem" diyorsanız, o kişi sizin korkularınızı tetiklemektedir.

O kişinin sizde hangi korkuları harekete geçirdiğini bulup düzenli çalışın. Bakın o zaman en "affedemem" dediğiniz kişiyi bile nasıl kolay affedebileceksiniz. Affetmek, o kişiyi onaylamak, "Oh ne iyi yaptın, iyi ki yaptın" demek değildir. Ona gidip sarılıp "Canım bak, ben seni affettim biliyor musun" demek hiç değildir. Zaten bunları yapmayın.

Affetmek, içte olan bir harekettir; içte dönen ve yaşanan bir enerjidir.

Affetmek, kendi yolunuzu açmak, sırtınızdaki yükleri bırakmak, kendi hayrınıza bir adım atmak demektir çünkü affetmediğiniz her bir an, siz kendi sırtınızdaki o yükü taşımaya devam ediyorsunuz demektir.

Affetmek, kendini sevmek demektir.

Kendinizi de affedin.

Çigdem Fırıncıogulları



-------------------------------------------000----------------------------------------------

Paylaşmak istedim.
Çoğu zaman çevreme affedip serbest kalmayı öğütleyen ben, bu aralar kendime öğretemiyorum bunu. Bu yazının meditasyon kısmı da var, onu kişisel gelişimde paylaşacağım.

Tuğçeme teşekkürler:16:

kısısel gelısımde paylasacagım demıssın, ofke kontrolu gıbı konularda acaba paylasımlarınız var mı ? ya da hangı topıkte acaba ?
 
Affetmiyorum, affetmeye gerek görmüyorum çünkü...
Hakkım helal değildir dediğim insanların sayısı artıyor sanki gün geçtikçe... garip bir şekilde affetmedikçe özgür hissediyorum ben kendimi...

kin duymuyorum, öldürmek istemiyorum kimseyi, sadece affetmeyerek zihnimde cezalandırıyorum... böyle daha iyiyim...
affedersem aynı salaklıkları tekrarlarım diye korkuyorum çünkü...

( aşk meşk konuları değil bahsettiğim, benimki (eski)dost kazıklarından ibaret)

Eski dost kazıklarını ben de umursamıyorum.
Yani kimseyi ne gebertmek istiyorum ne de sinir oluyorum.
Kendisiyle bırakıyorum o kişiyi ya da görüşmeye devam ediyorum umursamayıp falan.

Benim sorunum aşk meşk meselesi , hak etmediklerim.
Herkes hak etmediğini düşünür diyeceksiniz belki ama hikayeyi bilseniz, şaşırırsınız saflığıma (tabii 19 - 20 yaşında toy bir kızdım o zamanlar) öyle işte...

Her gün bunları düşünmüyorum elbette ki ama arada geliyorlar, çok feci geberik bir ruh haline bürünüyorum. Her şey anlamsızlaşıyor.

Hayatıma kimseyi alamıyor olmamı buna bağlıyorum mesela...

Çok dağınık anlattığımın farkındayım. Geçmişi şifalandırmak için ne yapılması gerektiğini bilen var mı?
(Dua ediyorum tabii ki. Başka?)
 
affedince ne oluyor karşıdakinin çok da umrunda sanki.. bidaha bidaha aynı şeyler :31:

Benim sorunum her gün gördüğüm ya da görmek zorunda olduğum insanı affetmekle alakalı olmadığı için, geçmişimi affedip önüme bakmam lazım. Tabii sizinki her zaman birlikte yaşamak zorunda olduğunuz bir insansa konuyu çözmelisiniz önce...
 
affetmek cok zor bir şey kendınle verdıgın savas...
herkes affedemez kolay kolay...nirvanaya ulaşmak lazım affetmek ıcın:)
egodan hırslardan gururdan arınmak lazım...
 
Affedemiyorum. İntikam istiyorum. Bana çektirdikleri burnundan gelsin istiyorum fitil fitil hem de fazlasıyla. Bu da yoluma devam etmemi engelliyor aslında yazı doğru yani. Nasıl yapılır bilmem ki...
 
Affedemiyorum. İntikam istiyorum. Bana çektirdikleri burnundan gelsin istiyorum fitil fitil hem de fazlasıyla. Bu da yoluma devam etmemi engelliyor aslında yazı doğru yani. Nasıl yapılır bilmem ki...

aynen bende canım. burnundan getirmek istiyorum. gülüşüm kapak olsun sana demek istiyorum. ne halin varsa gör git demek istiyorum.
 
aynen bende canım. burnundan getirmek istiyorum. gülüşüm kapak olsun sana demek istiyorum. ne halin varsa gör git demek istiyorum.

Ama çok erken sanırım çünkü hala geri dönüş yapmadı yapsa ben ona bir çıkışlar yapacağım, rahatlayacağım, 5 gün oldu aramadı ve sabırsızlanıyorum onun pes edeceği zamanı bekliyorum.
 
Ama çok erken sanırım çünkü hala geri dönüş yapmadı yapsa ben ona bir çıkışlar yapacağım, rahatlayacağım, 5 gün oldu aramadı ve sabırsızlanıyorum onun pes edeceği zamanı bekliyorum.

benim pek umudum kalmadı açıkçası. ileride belki yaptıklarına pişman olur ama tükürdüğünü yalamak istemez. kendisi kibirli ,kendini beğenmişin tekidir.
 
Ben de çok çabuk affederim.
Kin tutmam vs. ama birisi var, affettim de yapılanları unutamıyorum ve geçmişimi serbest bırakamıyorum.
Bugünler iyiyim aslında ama bazen geliyorlar.



Bana ise sevgilim cok kincisin on yargilisin der...
Ben bilmem esim bilir izlerken begendigim bir cift oluyor onlari tutuyorum mesela beyfendi tutturuyor oburlerini niye disliyorsun...
Sempati duymak baska birsey kin tutmak baska birsey... aaa ustume iyilik saglik deli mi ne :52::52::52:
 
Back
X