- 12 Ocak 2011
- 1.533
- 395
- 123
- Konu Sahibi Schizophrenia
- #1
Ben böyle hayal etmemiştim evliliği. Eşimle sarılır otururuz işten beni özleyerek gelir falan sanıyodum. Akşam geliyo benimle şakalaşıp laf atıyo direk tvyi açıyo yatana kadar tv izler gel biraz yürüyelim demez. Dışarıda stresini atar bense akşama kadar gelse de konuşsak gülsek sarılsak diye beklerim. Ondan görmeyince benim de yapasım gelmiyo. İş arıyorum bulamıyorum yada eşim begenmiyo. Kimseyi görmüyorum arkadaşım yok burada bu kız akşama kadar daralıyo biraz konusayım aktivite yapayım demek yok. Çok üzülüyorum. Okey al dedim iki kişi mi oynicaz puzzle al dedim napcaksın dedi. Alsam da yapmaz. Yabancı dizi bulurum begenmez zoraki izler. Ben çok sogudum artık her şeyden. Sanırım eşimdende. Hiç iltifat etmez ruhumu okşamaz zaten. İçim bomboşkendimi değersiz hissediyorum 
