ağlıyorum, onun incinme ihtimali bile beni mahvediyor.

inşallah sizler gibilerine denk gelir. anne babası da öğretmen lisede.
 
Benim de otizmlinogrencim var ogretmenler ne kadar dikkat etsene ogrenciler kotu davranabiliyor.Onlar icin olan okullarda daha mutlu oluyorlar sanirim ogretmen olarak gorusum bu yonde cunku cocukluk tranvalari unutulmuyor
ben de öyle düşünüyorum. kuzumun daha 2 yılı var özel eğitimle geçmesi gereken. artık süreç sonunda doktor karar vericek. ama haklısınız.
 
Iyi akşamlar öncelikle. Ben de devlet okulunda öğretmenim. Okulumuzda birçok destek odasında özel çocuklarımıza dersler veriliyor. Benim destek odada birlikte çalıştığım öğrencim otizmli değil farklı sıkıntıları var. Ama başka odalarda destek alan otizmli çocuklarımız var. Ve kesinlikle sizin düşündüğünüz gibi bir duruma maruz kalmıyorlar. Hepimiz( hem öğretmen arkadaşlar hem de diğer öğrencilerimiz) onlara kucagimizi açtık. Derste, ders aralarında ve destek eğitimi sırasında ihtiyaç duyduklarında hemen yanlarındayız. Gönlünüzü ferah tutun.
 
merhaba arkadaşlar, hiç iyi değilim. sadece içimi dökmek istiyorum.
4 yaşına girmiş bir yeğenim var, kendisi atipik otizmli. 6 aydır falan eğitim görüyor. yazın teşhis konulmuştu, o günden beri aklımdan çıkmıyor. farklı şehirlerde yaşıyoruz. bizde 10 gün falan kalıp gittiler. onunla ilgilendim, sevdim öptüm kokladım. hepimiz ilgilendik. çok seviyoruz zaten. özel konuşma terapisi alıyor, ayrıca devlet tarafından karşılanan öözel eğitime de haftanın 2 günü gidiyor. bilmiyorum bana mı öyle geldi ama sanki gerileme görüyorum onda geçen geldiklerinden bu yana.

aslında otizmin çoğu belirtisi yok, göz kontağı kuruyor, öyle bi nesneye karşı takıntısı yok, yaşıtlarıyla ilişki kuruyor vs, ama konuşamıyor. gerçi 6 ay öncesine kadar hiç konuşmuyordu ama artık hiç olmazsa tek kelimelik konuşmalar yapabiliyor. "anne, baba, abla, elma, çiş, park" gibi. arada sırada kendi etrafında dönme durumu var.

ben korkuyorum, ileride sorun yaşayacak çünkü. biliyorum. onu üzecekler kıracaklar belki dışlayacaklar. bunları şimdiden düşünmek yersiz farkındayım ama elimde değil. istiyorum ki hiç incinmesin. çok mutlu bir çocuk olsun. bir sürü arkadaşı olsun eğlensin. ama belki öğretmeni bile kötü davranacak ona. hatırlıyorum da ben ilkokuldayken bir kaynaştırma öğrencisi vardı sınıfımızda, öğretmenimiz pek de nazik davranmıyordu. şimdi o çocuk aklıma geliyor. büyüdükçe anlıyorum işte.

o benim canımın içi, kokusu bile hala burnumda. çok korkuyorum onun mutsuz olmasından. akademik kariyeri falan bile umrumda değil. yeter ki onu kırmasınlar. üzmesinler. duyarlı olsun insanlar.

tek tesellim mutlu bir ailede yetişmesi. eskiden koleje falan verirler öyle devlet okullarındaki gibi hoyratça davranılmaz diyordum ama araştırmalarıma göre özel okullar farklı çocukları kaydetmeye yanaşmıyormuş. bu konuda bana fikir veren olursa ayrıca sevinirim.

ama bilmiyorum. hafif düzeyde otizmli olduğu için belki ilerler ama ya ilerlemezse, ya insanlar onu incitirse diye çok korkuyorum.[/QUOTE]
Merhabalar.Sınıf öğretmeniyim.Devlet okulunda destek eğitim sınıfında görev yapıyorum.Dünyalar tatlısı bir öğrencim var.Özel bir cocuk.Yeğeniniz gibi atipik otizimli.3. sınıf öğrencisi. Haftada 12 saat benimle birlikte.Birebir çalışıyoruz. Okuma yazma çalışmaları yapıyoruz. Kısa metinlerle 5n1k soruları cevaplıyor ve okuma yapıyoruz. Toplama çıkarma çalışmaları yapıyoruz. Saat okumayi biliyor.Ritmik saymalari yapiyor.Çok da başarılı.Ozel eğitime de gidiyor. Haftada 3 gün yüzmeye gidiyor.Aynı zamanda epilepsisi de var.Arkadaslari ile gayet uyumlu.Oyunlarda bazen kurallara uymakta zorlanıyor ama bence her çocuk kadar.Arkadaslarini bir gorseniz.Surekli etrafinda yardımcı oluyorlar.Onu koruyup kolluyorlar.Cunku sınıf öğretmeni çocukları onun özel bir çocuk olduğu konusunda bilgilendirmis.Cok mutlu bir çocuk. Enerjik.Bulasici bir enerjisi var size de yansıyan. Nasıl masum nasıl karşılıksız bir sevgi besliyor inanamazsiniz.Ben çok seviyorum onu.Evet çok zor çok sabır istiyor. Ama eğitimle inanın birçok şeyin üstesinden gelinebilir.Sormak istedikleriniz olursa elimden geldiğince yardımcı olurum.
 
Biraz umitli olun. Daha yeni baslamis 6 ay cok kisa bir sure. 6 ayda ilerleme gosteren otizmli cocuk cok azdir atipik olsa bile. Bi ogrencim vardi 5 ay devam ettik o da atipikti. Ogrencim 3 hafta okula gelmedi, okula geldikten sonra geriledigini fark ettigim gibi beni gorunce aglamaya basladi ve sinifa girmemek icin cok direndi. Ama aştık sukur ki zamanla. 1 yil olucak subatta. Hic konusamiyordu okula ilk geldigi zamanlar simdi tek sizin yegeniniz gibi tek tuk konusabiliyor. Ben tv yi kesinlike yasaklamistim. Ailesi de titiz davrandi. Gozle gorulur ilerleme oldu ogrencimde. Uzulmeyin sabır gerekli. Birden pat diye ilerlemesini beklemeyin. Kolejlerde ozel egitime muhtac cocuklar olmamali zaten. Egitim alamaz ki, ilerleyemez yani. Devletin hafif, orta ve agir duzeyde ozel egitim okullari var. Hem devletin okuluna hem de rehabilitasyona devam eder. Korkmayin uzulmeyin
 
o benim her şeyim ya. hayatım boyunca mutsuz olayım yeter ki o mutlu olsun. yeter ki güzel bir çocukluk yaşasın başka bir şey istemem.
İnşallah yegeninizin çok mutlu bir hayatı olur. Korktuklarınızın hiç biri olmaz ama lütfen bu sekilde konuşmayın. ne bileyim belki dua yerine geçer falan.
Siz de çok çok mutlu olun yeğeniniz de:)
 
Canımmm okurken bile dünyam gitti. Ben bebeğimi 5,5 aylık erken doğum sebebiyle kaybettim. Hayırlısı dedim allah biliyor dedim. 6 aylık yiğenim var bazen diyorum ona bişey olsa inan o düşündüğüm 2 sn bile ölmek istiyorum düğüm düğüm oluyorum. O mutlu olsun eksiği olmasın istiyorum. Ama dünyamız o kadar pislik ki insanları dış görünüşleriyle , tarzlarıyla bile acımasızca eleştiriyoruz.. kaygını çok iyi anlıyorum allahım size ailesine ve bebeciğinizr sabır ve güç versin. Herkes çocuklarına kendisinin de bir gün engelli adayı olduğunu aşılayanilse...
 
Bu konu bana bir olayı hatırlattı..

Bundan 2 hafta önce kadar dolmuşa binmek için sıraya girmiştik. Önümde engelli bir çocuk ve babası vardı. Henüz binmemişlerdi. Çünkü babası birine adres soruyordu. Biz de onların binmesini bekliyorduk.

Sonra hadsizin teki geldi çocuğu itip dolmuşa bindi. Nasıl üzüldüm anlatamam. Hâlâ içim acır..


Rabbim yeğeninizin yar ve yardımcısı olsun..
 
Sana şunu söylemeliyim ki en yakın arkadaşım özel eğitim öğretmeni olduğu için ve onun çevresi ile yaptığımız sohbetlerde tek bir kilit nokta çıkıyor ortaya.

AİLE!
Otizmli, down sendromlu bir çocuk iyi bir eğitim ile çok çok ilerleme kaydedebiliyor.
Konuşuyor, ayırt ediyor, sakinleşiyor, öğreniyor, hatta meslek sahibi oluyor.
Ama okul dönemi bitip de ailenin ve akrabaların yanına gidince PUFFFFFFFF her şey başa dönüyor.
Çünkü aile onun eğitimini özenmiyor, bu konuda cahil, öğretmenlerini dinlemiyor, doğru iletişim kurmuyor, onunla saatlerce uğraşmak istemiyor.
İstiyor ki aile alacağı eğitimi okulda aşsın ve unutmasın...
Öğretmenler çocuğun her geldiğinde sıfırlanmış olduğunu farkediyor çoğu zaman. Sil baştan bir daha....
Bu çocuklar özel ve siz hatayı onlara acımakla yapıyorsunuz bir kere.
Aile olarak siz güçlü kuvvetli ve bilinçli olmak zorundasınız.
Ah vah tüh döneminiz çoktan geçti sizin.
Kabullenmek ve ah vah etmemekle başlamalısınız öncelikle.
İyi bir eğitimle, aile bilinciyle bu çocuk normalin üstüne bile çıkabilir.
Belki henüz tanışmadığınız bir yönüyle dahi bile olabilir.
İnsanlar ona elbet acıyacak elbet, ah vah diyecek, rabbim şifa versin diyecek...
Ne kadar ayıp..
Bu bir hastalık değil bu bir durum!!! Eğitimden ve bilinçten başka bu çocuğa hiç bir şey faydalı olamaz!
Acıyacak insanlara kulak tıkayıp, ben acınacak bir şey görmüyorum diyip çocuğu korumalısınız.
Korkmayacak bıkmadan çocuğun eğitimine yatırım yapacaksınız. Zor bir yolculuk kabul ediyorum.
Ama bir çok örnek var. İş güç sahibi ayakları üzerinde duran nefis insanlar var.
Bu özel çocuğu gözlerinden öpüyorum.
 
çok teşekkür ederim. iyi ki buraya konu açmışım, gerçekten öyle rahatladım ki.
 
Ne kadar şanslı böyle ilgili sevgi dolu bir ailesi var. Hiç üzülmeyin siz ona böyle sevgi verdikçe , ilgi gösterdikçe o daha iyi olacak. Özel eğitim alır bununla ilgili aile bilinçliyse ve egitimi dogru bir şekilde alırsa mutlaka çok fazla ilerleme gösterecektir ben inanıyorum. inşallah Çok sağlıklı yaşıtlarıyla iletişimi çok iyi çok mutlu bir çocuk olur
 
ALLah’ım yardım etsin. İnşallah ilerleme gösterir. Benim çok sevdiğim bi ablamın oğlu otistikti çocuk 14 yaşında sadece tamam deyip sağa sola koşturuyor sonunu düşünmeden kendini ordan oraya çarpıyor. İçim eziliyor gördükçe fazlasıyla ilgileniyorum ama yaşadıklarını düşündükçe kahroluyorum. Annesi sürekli gölgesinde eve kedi aldılar kedi sayesinde inanılmaz sevgiyi öğrendi gelip gidip seviyor kokluyor sarılıyor. Okula gidemiyor evde eğitim görüyor çünkü 14 yaşında 6 yaşındaki çocuk eğitimini alıyor zaten gelişim çok yavaş olduğu için. ALlah yardımcıları olsun hep merhametli iyi insanlarla karşılaşsınlar. Etrafına kıracak tek bir
İnsan bile yaklaşmasın inşallah. Herşey allahtan yaşayacaklarını düşünmeyin zaten önüne geçmek imkansız hep arkasında olmaya çalışmalısınız sizin yapacağnz şey annesine destek olmak onun yetişemediği yerlere sizin destek çıkmanız. Bu yabancı bi insana bile zor gelirken anneyi
Hiç düşünemiyorum :/
 
benimde yakınen tanıdığım otizmli bi çocuk var yaşları büyüdükçe geriye gidiyorlar.
Küçükken alınan eğitim çok önemli.
Haftada 2 saat özel eğitim az. Yoğun eğitim alması gerekiyor.
7 yaşına kadar önemli ölçüde ilerleme kaydedebiliyorlar.
Bizim yakınımızın çocuğu malesef eğitime gittiği halde ilerleme kaydedemedi.
Dışarıda diğer çocuklar gibi olmadığı farklı olduğu çok belli oluyor. Büyüdükçe sıkıntılarıda artıyor.
Allah ailelere dayanma gücü versin.
 
A tipik otizm en kolay eğitim olan ve düzelme ihtimali en yüksek grup
Tabiri caizse otizmsi davranış sergileme teşhisi konmuş çok kafanıza takmayın derim eğitimini düzenli aldıktan sonra iki yıla yaşıtlarını yakalama şansı çok yüksek
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…