Ah benim çocukluğum...

sel

🦁🧚‍♀️
Kayıtlı Üye
31 Ocak 2008
9.980
1.381
698
Bu gün öyle şeyler düşündüm ki... hayatım gözümün önünden film şeridi gibi geçti derler ya benimkide öyle oldu.
en çok çocukluğuma boğuldum. gözlerim en çok o zamanları özlemiş, karanlıkların, tozların arasında kalan çocukluğum...
hatırlayabildiklerim kısıtlıda olsa msumiyetim çok net yansıdı gözlerime. nasıl bi aileydik, kardeşim 2 kardeştik hatırladıpım zamanlarda.
ananemin evinin üst sokağında oturduğumuz günler canlandı gözümde, dedem Almanyadan geldiğin de küçük kırmızı bir teyip getirmişti bize hediye. babamla onu almaya gittiğimizi hatırlıyorum babamın elinden tutarak hoplaya zıplaya. mutlu bir kız çocuğu, tüm saflığımla sokakda gülümseyişim...
ne oldu ona, gülümseyişime ne oldu benim, benim çocukluğuma ne oldu. zıplamayı yürüyüş edinen çırpı bacaklarıma ne oldu.

benim küçük kardeşim anne mi oldu? annem ve güzel gözleri toprak, babam yaşlanmaya başlayan bir adam mı oldu senağlama
ne oldu benim aileme...

başka bi eve kiraya çıkmak için annem ve emine teyzeyle sokaklarda dolaştığım güne takıldım, bu sefer annemin elindeydim, ne hissetmiştim, bilseydim annemin öleceğini bırakır mıydım ki elini, ya da ondan ayrı uyur muydum.
babam ne hisetti annem ölünce, neden toparlayamadı kendini uzun zaman, neden ananemde kaldık ki biz o zamanlar.
kumda oynardık kardeşimle , çamurdan oyuncaklar. kardeim kendi bebeğini aldı kucağına, ne oldu bizim çamurdan oyuncaklarımıza.

boğuluyorum çocukluğumda :delphin:
 
çocukluğun o masumiyeti gerilerde kaldı.biz kalabalık bir aileydik,dedem ,babaannem,biz ve amcamlar hep birlikte yaşardık.hep beraber sofraya otururduk .amca çocuklarıyla birlikte oyunlar oynardık.şimdi hepimiz ayrı yerlerdeyiz.birbirimizi bayramlarda bile zor görüyoruz.gerçekten güzel günlerdi ama hepsi geride kaldı,önce babaannemi kaybettik sonra dedemi geçen senede babamı, çok zor beraberken herşey daha güzeldi.
 
sel, senin duygularını bu denli net anlatmana bayılıyorum ayrıca yazılarını her okuyuşumda içimde biyerleri yakıyosun bacım yaa.
Anneciğinin mekanı cennet olsun rahat uyusun, harika, sevgi dolu, pırıl pırıl bi kalbi olan senin gibi bir kızı olduğu için.
 
Cocukluk...keske bitmese...keske hep o mahsumiyetle yasabilsek...keske elimizi tutan herkese güvenebilsek...bir cubuk pamuk helvasi bizi sevindirebilse...dünya izdirap yeri degilde kocaman bir oyun parki gibi görünse yine...:delphin:

Gün gelecek bizden doganlarda cocuklugunu özleyecek...ondan sonrada onlardan doganlar ...ve bu hep böyle devam edecek......annenin yaptigi sütlaci...babanin omuzlarinda attigin kahkahalari...kardeslerinle sac bas kavga ettikten sonra sarilip yattigni...cocuklugnu kaybettiginde cocuklugnu arayacaksin....keske büyümek icin acele etmeseydim diyeceksin...:çok üzgünüm:

Anneciginin mekani cennet olsun....güzel paylasimin icin tsk. canim
 
çocukluğun o masumiyeti gerilerde kaldı.biz kalabalık bir aileydik,dedem ,babaannem,biz ve amcamlar hep birlikte yaşardık.hep beraber sofraya otururduk .amca çocuklarıyla birlikte oyunlar oynardık.şimdi hepimiz ayrı yerlerdeyiz.birbirimizi bayramlarda bile zor görüyoruz.gerçekten güzel günlerdi ama hepsi geride kaldı,önce babaannemi kaybettik sonra dedemi geçen senede babamı, çok zor beraberken herşey daha güzeldi.
komşularımı bile özlüyorum. biz mahallede bir gurup genç kızdık, ben, kardeşim, derya, hülya, hilal, naciye abla...

hep bilirdik birbirimizi, yanyanaydık.
şimdi hepmiz bi yerde, anlayamadık hangi rüzgar dağıttı bizi. onları bile özledim, annemizden gizli balkon kenarlarında, altlarında bir sigarayı 3-4 kişi içmeyi özledim :delphin: :çok üzgünüm:
 
sel, senin duygularını bu denli net anlatmana bayılıyorum ayrıca yazılarını her okuyuşumda içimde biyerleri yakıyosun bacım yaa.
Anneciğinin mekanı cennet olsun rahat uyusun, harika, sevgi dolu, pırıl pırıl bi kalbi olan senin gibi bir kızı olduğu için.
bırakıyorum ortaya akıyor duygularım.
zaman zaman duyguların önündeki seti kaldırmak gerekiyor. ben onu bir tek burda yapabiliyorum :çok üzgünüm:
 
Cocukluk...keske bitmese...keske hep o mahsumiyetle yasabilsek...keske elimizi tutan herkese güvenebilsek...bir cubuk pamuk helvasi bizi sevindirebilse...dünya izdirap yeri degilde kocaman bir oyun parki gibi görünse yine...:delphin:

Gün gelecek bizden doganlarda cocuklugunu özleyecek...ondan sonrada onlardan doganlar ...ve bu hep böyle devam edecek......annenin yaptigi sütlaci...babanin omuzlarinda attigin kahkahalari...kardeslerinle sac bas kavga ettikten sonra sarilip yattigni...cocuklugnu kaybettiginde cocuklugnu arayacaksin....keske büyümek icin acele etmeseydim diyeceksin...:çok üzgünüm:

Anneciginin mekani cennet olsun....güzel paylasimin icin tsk. canim
amin canım ablacım amin :Saruboceq: seninde annenin mekanı cennet olsun.

bilseydim büyümezdim dicem.
önceden hep büyük söylerdim yaşımı, ne bilirdim o günlerimi özleyip arayacağımı :delphin:
 
çok duygulandım yaa...benim çocukluğum çok parlak değildi özlüyormuyum belki ....biraz... oda sadece her şeye rağmen hayat dolu oluşumu....çok küçük olmama rağmen büyümek zorunda kaldım hayata bir sıfır yenik başladım......en kötüsüde kendi annene babana annelik babalık yapman onlar çocuk ben küçücük yaşımda büyük olmak zorunda kaldım.....çocukluğumu yaşayamadığım için hala çocuksuyum......ahhhhhh yaşanamamış çocukluğum aahhhh
 
ne güzel yazılar yazmışsınız.. benimde en güzel bir kaç günüm var hayatta onlar küçük bir yaz tatilinde yaşadıklarım... annem kardeşlerim babam ve ananem.. babam ananem çoktan göçtüler biz kaldık... ne güzeldi nede masumdum.. oysa hiç hoyrat bir çocuk değildim ben peki sonra ne oldu bana.. bam telime bastı hayat bir daha oturduğum yerden kalkamadım.. hep özleyeceğim o küçük tatili hep içimde kaldı o bir dahası olmadı artık olamazda... bir kedim bile yok anlıyormusun hadi gülümse nede güzel bir parçaydı bangır bangır çalıyordu o yaz heryerde.. alman bir kaç arkadaşım vardı aslında hiç birimiz aynı dili konuşmaz ama nasılda güzel anlaşırdık.. ne güzelmişiz meğer.. özlem nasılda lanet birşey bir girdimi insanın yüreğine kolay kolay gitmiyor... en güzel günler burnumuzda tütüyor... umarım yaşlandığımızda bırakın çocukluğumuzu bu günleri bile özlemek zorunda kalmayız... hani benim çocukluğum anne!!
 
bende çocukluğumda unutamadığım ..gün annem babamla birlikte top oynamıştık....çok mutluydum o gün.....mutsuz günlerimin arasından sızan bir ışıktı o gün....annemi babamı çok çok seviyorum hemde çok...hiç birşey onların suçu değildi...
 
çoçuk olmak çok masum bir duygu.
hayat süprizlerle dolu
hiç ummadığım anlarda
istemediğimiz şeyler yaşıyoruz.

en istenmeyen şeyde sevdiklerimizi kaybetmek.
 
amin canım ablacım amin :Saruboceq: seninde annenin mekanı cennet olsun.

bilseydim büyümezdim dicem.
önceden hep büyük söylerdim yaşımı, ne bilirdim o günlerimi özleyip arayacağımı :delphin:

Zaten insanoglu her daim birseyi kaybettikten sonra kiymetini anlar selcim...simdi cocuklugmuzu özledigmiz gibi ilerde yaslandigmiz vakit gencligmizi özleyecegiz....lakin simdi bunu bildimiz icin daha sansli sayiliriz...firsta bizim elimizde...gencligmizin kiymetini bilelima.s
 
keşke hiç büyümesek...
o çocuk masumiyetiyle kalabilsek...
 
sel cok kotu oldum yaa..allah rahmet etsın annene....

KEŞKE COCUK OLARAK KALSAYDIKTA...DÜŞÜNCE DIZLERIMIZ KANASAYDI...
KALBIMIZ DEGIL......
 
okula bile başlamamıştım daha... ama çok hevesliydim okumaya. kendimce ve annemin öğrettiği kadarıyla adımı yazabiliyordum. babamn adını da...
bi tek annemin adını yazamazdım. neden ki...
biliyor muydum annemin gideceğini, biliyor muydum beni bizi babamı bırakacağını. neden yazamadım ben annemin adını
 
Son düzenleme:
:delphin:

açtığım konulara bakarken unuttuklarımdan birini daha buldum :delphin:
 
Bu sabah bende aynı şeyi düşündüm, çocukluğumu.... Çocukken böyle değildim ben herkese güvenir,herkese inanırdım şüphe duymazdım,bana kötülük yapanlar acı çekerken oh iyi olmuş diyemezdim ama şimdi diyorum şimdi onlarda iki katını çeksin istiyorum.Ama kendimi yinede haklı görüyorum çünkü ben bunları hak etmedim benneyaptımki nankörlükleri gördükçe cezalarını da çeksinler istiyorum kötükedihüso
 
Back
X