- 25 Mart 2013
- 570
- 321
- 323
- Konu Sahibi MamasLiebling
- #1
Iyi aksamlar hanimlar,
Evliligin onuncu yiliyla birlikte sanirim esimle problemlerimiz artmaya basladi.. hafif tokezlemeye basladik, bircok seyi sorgulamaya basladim... esim genel olarak iyi bir baba ve iyi bir estir.. kotu aliskanligi yok.. genelde evden ise, isten eve. Bi kac hobisi var, arada onlarla takilir.. genel olarak problemsizdir.. izinli gunlerinde bizi ihmal etmez, biraz benim zorumla da olsa gezeriz ailecek... cocuklariyla ve benimle vakit gecirmeyi sever..
Ama son zamanlarda beni rahatsiz eden cok onemli konular var... yazin dogu gorevi bitti, batiya tasindik, tasindigimiz yeri sevdim, benimsedim, burada bir duzen kurdum... daha onceki yerleri kabullenmem ve alismam zor olmustu ama burada daha kolay oldu.. normal sartlarda burada bi 10-15 sene kalabiliriz..
Buraya geldikten 2 ay sonra mesleginde yukselme sinavi olacagini ogrenmis.. bana hic sormadan kayip olmus.. bu sinavi kazanirsa tekrar ve daha sık tasinmak zorunda kalacagiz.. hevesini kirmamak icin bisey demedim ama icten ice kazanamasin diye dua ettim ve kazanamadi :)
Bugun tesadufen arkadasiyla telefonda konusurken kurum degistirmeye calistigini ogrendim... ne oluyor dedim.. kivirdi, bilgi aldim sadece nasil olur diye filan dedi... dedim sen niye bu tur konulari bana soylemiyorsun, neden birlikte karar vermiyoruz? Biz birlikte yasiyoruz ve bu kadar onemli kararlari birlikte vermemiz lazim.. bana sordun mu buradan gitmek istedigimi? Soylendim bayagi, kirildigimi belli ettim.. hatasini anladi, gonlunu almaya calisti ama ben cok sıkıldım... beni onemsemiyor mu, yada her turlu evet diyip gelecegimi dusundugu icin soylemeye gerek duymuyor mu?
Yazin da cok sacma bir sekilde dayisina yuklu bir meblag borc verdigini ogrenmistim.. bana soyleme geregi duymadi.. aciklamasi da 'sen zaten bisey demezsin diye dusundum' evet gercekten ihtiyaci varsa ver derdim ama dil ucuyla bile olsa insan esine bunu soylemez mi?
Gün gectikce güvenimi kaybetmeye basliyor sanki...
Evliligin onuncu yiliyla birlikte sanirim esimle problemlerimiz artmaya basladi.. hafif tokezlemeye basladik, bircok seyi sorgulamaya basladim... esim genel olarak iyi bir baba ve iyi bir estir.. kotu aliskanligi yok.. genelde evden ise, isten eve. Bi kac hobisi var, arada onlarla takilir.. genel olarak problemsizdir.. izinli gunlerinde bizi ihmal etmez, biraz benim zorumla da olsa gezeriz ailecek... cocuklariyla ve benimle vakit gecirmeyi sever..
Ama son zamanlarda beni rahatsiz eden cok onemli konular var... yazin dogu gorevi bitti, batiya tasindik, tasindigimiz yeri sevdim, benimsedim, burada bir duzen kurdum... daha onceki yerleri kabullenmem ve alismam zor olmustu ama burada daha kolay oldu.. normal sartlarda burada bi 10-15 sene kalabiliriz..
Buraya geldikten 2 ay sonra mesleginde yukselme sinavi olacagini ogrenmis.. bana hic sormadan kayip olmus.. bu sinavi kazanirsa tekrar ve daha sık tasinmak zorunda kalacagiz.. hevesini kirmamak icin bisey demedim ama icten ice kazanamasin diye dua ettim ve kazanamadi :)
Bugun tesadufen arkadasiyla telefonda konusurken kurum degistirmeye calistigini ogrendim... ne oluyor dedim.. kivirdi, bilgi aldim sadece nasil olur diye filan dedi... dedim sen niye bu tur konulari bana soylemiyorsun, neden birlikte karar vermiyoruz? Biz birlikte yasiyoruz ve bu kadar onemli kararlari birlikte vermemiz lazim.. bana sordun mu buradan gitmek istedigimi? Soylendim bayagi, kirildigimi belli ettim.. hatasini anladi, gonlunu almaya calisti ama ben cok sıkıldım... beni onemsemiyor mu, yada her turlu evet diyip gelecegimi dusundugu icin soylemeye gerek duymuyor mu?
Yazin da cok sacma bir sekilde dayisina yuklu bir meblag borc verdigini ogrenmistim.. bana soyleme geregi duymadi.. aciklamasi da 'sen zaten bisey demezsin diye dusundum' evet gercekten ihtiyaci varsa ver derdim ama dil ucuyla bile olsa insan esine bunu soylemez mi?
Gün gectikce güvenimi kaybetmeye basliyor sanki...
