Buna edilgenlik deniyor. Bende de var fazlasıyla. Çocukluğunda değer görmemiş, eleştirilmiş veya eşyaya nüfuz etmesi gibi konularda engellenmiş kişilerde değersizlik hissi oluşurmuş. Yetişkinlik döneminde de başkaları tarafından değer görmek için hep fedakarlık yapar, her işi üstlenirmiş. Sürekli iyilik yaparak beğenilmek istermiş bilinçaltında. Sizinki de böyle olabilir. (İfadelerim çok düzgün olmamakla böyle bir durum var)
Ne kadar çok vasfa sahip olursak olalım değersizlik hissi olabilir. Hatta o vasıflar bile küçüklüğümüzde büyüklerimiz tarafından fark edilmek içindi belki de. Başarılı olursam, severler düşüncesi.
Ayrıca eşinizin kötü niyetli olduğundan çok kompleksli olduğunu düşündüm. Sizde sahip olup, onda eksik olan çok şey var. Her ne kadar siz bunu göstermeseniz bile kendisi de ailesi de farkında. Özellikle erkekler kariyer ve para anlamında kadından bir adım önde olmak istedikleri için bu durumu hazmedememiş, ailesi de kendince oğullarını koruma içgüdüsünde tabi cehalet de var. Şu an öfkeniz çok yoğun muhtemelen.
Aynı şeyleri yazıp duruyorum belki ama benzer şeyleri düşündüğüm için paylaştıkça veya yazdıkça rahatlıyor insan.
Çocuğunuz ve sizin için en hayırlısı neyse o şekilde sonuçlansın inşallah her şey