Bu kısım ciğerimi parçaladı, canım benim bak, bilmiyorum nasıl diyeceğim ama ayrılmak zorundasın o evden, bunu bir şekilde yap. Yavaş yavaş hazırla kendini hem maddi hem manevi olarak ve git. Biliyorum ne kadar canımızı acıtsalar da bizde o öğretilmiş ana baba bırakılmaz vicdanı var. Seni anlıyorum çünkü ben de öyleyim. Ama bunu yapmazsan eğer, hayatta birini kurban etmiş olacaksın, kendini...
Ben de anne babama çoğu zaman ebeveynlik yapıyormuş hissine kapılıyorum, acı ama gerçek. Üst bir akıla tecrübeye ihtiyaç duyduğumda yalnız kalıyorum. Ya canım benim ya seninle oturup içmek istiyorum cidden, bunlar buradan değil yüzyüze konuşulacak şeyler. Bak, lütfen, kendini sıyır o ortamdan ne pahasına olursa olsun. Hazır hissetmen lazım, seni çok iyi anlıyorum, kendini kurban etmemeyi öğrenmek zorundasın. Her şeyden önce sen varsın unutma, anne baba da bir yere kadar. Önce sen! Onlara iyi gelmek istiyorsan da kendine öncelik vereceksin. İnanki böyle bozuk bir aile ilişkisindense, uzaklarında olup yılda birkaç kez görüşüp, sağlıklı bir ilişki kurmak en iyisi.
Kendini oradan çıkarmak için ne tarz bir yardıma ihtiyacın varsa bana mesajla da söyleyebilirsin. Gerçekten elimden geldiğince yardımcı olurum, tüm samimiyetimle söylüyorum