Ahmet Selçuk İlkan Şiirleri

Ağladım

Dün gece uzun uzun
Seni andım, ağladım.
Sonu yok yolumuzun
Ona yandım, ağladım

Kim bilir acımızı
Bu yasak aşkımızı
O eski şarkımızı
Çaldım çaldım, ağladım!..

Dolaştım sokaklarda
Ağaran şafaklarda
Seni senden uzakta
Sardım sardım, ağladım

İmrendim sevenlere
Sarılıp gidenlere
Elele gezenlere
Baktım baktım, ağladım

Benimsin bende değil
Ellerim sende değil
Yanmamak elde değil
Yandım yandım, ağladım

Tuza bastım yaramı
Aşkla açtım aramı
Sensiz son sigaramı
Yaktım yaktım, ağladım.
 
Allah Kahretsin

çalınmış şiirlerim gibisin
isyanlarım bitmedi hala...

Bu böyle sürüp gitmeyecek biliyorum
Bir sabah bir dilencinin avuçlarına bırakacağım kalbimi
Kim ne derse desin
Tahammülüm kalmadı artık
Bıktım seni sensiz yaşamaktan
Nasılsa döneceğin yok senin
Çıldıracağım bu gidişle
Allah kahretsin!..
Dünya ateşler içinde
Savaşlar almış başını gidiyor
Afrika'da insanlar açlıktan ölüyor
Bense bu gidişle sensizlikten öleceğim
Umurunda mı senin?
Allah kahretsin!..
Hangi masaya otursam
Senin sevdiğin içkiyi koyuyorlar önüme
Vazomda senin sevdiğin çiçekler
Ve dudaklarımda hep senin sevdiğin şarkılar
Senin doğum günlerini kutluyorum senden habersiz
Ve her sabah dualar ediyorum mutluluğun için
Ne yapsam, ne etsem, nereye gitsem
Ecel gibi peşimdesin
Allah kahretsin!..
İşte böyle bir sevda benimkisi
Bu zamanda, bu devirde
Haklısın adam olacağım yok benim
En güzeli artık son vermek bu hayata
En korkunç uçurumlardan bırakmak kendimi
Ya da en yüksek tepelerden
En uçsuz bucaksız denizlere bırakmak bedenimi
Ama içimde sen varsın
Ya sana birşey olursa
Allah kahretsin!..
 
Ara

Yorgun bir hasretle dönersen bir gün
Beni burda değil kalbinde ara!..
Ne kadar yıkılmış olsan da o gün
Beni bende değil kendinde ara!..

Saçında beyazlar taradığın gün
Maziyi yeniden aradığın gün
Hıçkıra hıçkıra ağladığın gün
Beni gözyaşında, gözünde ara
 
Ararım Seni

Akşam erken çöker yalnızlığıma
Sokak sokak gezer ararım seni
Hasretin gönlümün yangınlarında
Alev alev yanar ararım seni

Gözyaşlarım kurur yanaklarımda
Hüzünlü bir ıslık dudaklarımda
Sigaram sabahlar parmaklarımda
Nefes nefes çeker ararım seni

Gölgen düşer sanki hep yollarıma
Adım adım yürür izlerim seni
Bir çılgın özleyiş girer kanıma
Yudum yudum içer ararım seni...
 
Aşk ve Gurur

Nereden bilecektin seni sevdiğimi
Hiç fısıldamadım ki kulaklarına aşkımı
Senin için
Günlerce gecelerce ağladım
Nereden bilecektin
Hiç silmedim ki yanında gözyaşlarımı...
 
Aşkımız Bir Roman

Kalbimde arama eski yerini
Sen gözümden akan sele karıştın
İstesem de artık sevemem seni
Hasret rüzgarına yele karıştın

Seninle aşkımız eski bir roman
Yandı sayfaları külüdür kalan
Sevgilim herşeyim sendin bir zaman
Ne yazık sonunda ele karıştın

Kırılan kalbim var dinmez bir kini
Ömrümce sürecek aşka yemini
Kavuşmak imkansız artık sevgilim
Dönüşü olmayan yola karıştın
 
Ayrılık Çanları

Ayrılık çanları çalsa ansızın
Elveda sevgilim diyecek misin?
Önünde diz çöksem, gitme kal desem
Bakmadan ardına gidecek misin?

Ayrı yönde akan ırmaklar gibi
Dalından uçuşan yapraklar gibi
Ümitsiz, çaresiz aşıklar gibi
Kalbinden aşkımı silecek misin?
Son ümidi yere serecek misin?

Kendini boş yere teselli edip
Sevdadır nasılsa geçici deyip
Yaşlı gözlerini gizlice silip
Bakıp da yüzüme gülecek misin?
 
Bana Gel Deme

Ayağım ayağıma dolaşır sonra
Gözlerim büyür büyür, kocaman olur
Bakarsın dilim tutulur, hiç konuşamam
Bana gel deme!

Bırak umutsuzluğum bende kalsın
Yokluğunda eriyeyim bırak
Gözyaşlarım yağmurlaşır diyorum
Bana gel deme!

İşte resimlerine bakıp avunuyorum
Hayallerim yetiyor bana ne güzel
İnan dudaklarını ısırabilirim
Bana gel deme!

Zaten ölesiye hasretim aydınlıklara
Ve bitimsiz bir özleyiş bendeki
Kanatlanabilirim, uçabilirim belki
Bana gel deme!
 
Bana Kendini Anlat

Aklımdan çıkmıyorsun
Sensiz bomboş bu hayat
Susma öyle ne olur
Bana kendini anlat

Hasretim gülyüzüne
Susamışım sevgine
Başkasından bana ne
Bana kendini anlat

Boşver esen rüzgara
Boşver yağan yağmura
Hadi gel kollarıma
Bana kendini anlat

Geceleri üşür müsün
Hemen örtünür müsün
Beni düşünür müsün
Bana kendini anlat

Ah benim nar çiçeğim
Canım ipek böceğim
Meraktan öleceğim
Bana kendini anlat

Aşkımızdan kime ne
Sevdamızdan kime ne
Başkasından bana ne
Bana kendini anlat
 
Bekle Geliyorum

Daha dün diyorsan geçen yıllara
Gözlerinde anılar hala yeşilse
Ve hala ıslaksa kirpiklerin
Bekle geliyorum...

Bırakıp bütün mutlulukları
Bırakıp bütün güzellikleri bir yana
Bekledinse yollarımı
Bekle geliyorum...

İsyan edip ağladığın mevsimlerde
Aşkımla silebildinse gözyaşlarını
Sevemedinse benden başkasını
Bekle geliyorum...

O bensiz gülüşler avutamadıysa seni
Dindiremediyse hasretini yıllar
Ve bir türlü unutamadınsa beni
Bekle geliyorum...
 
Ben Anadan Doğma Yaralı, Yorgun

Böyle uzak uzak bakma gözlerime ne olur
O küskün bakışlarını saplama yüreğime
Bir sen kaldın düşlerimin zirvesinde
Bir sen kaldın umutlarımın ötesinde
Bir sen...

Ben anadan doğma yaralı, yorgun
Ben anadan doğma yürekten vurgun
Ben anadan doğma sana sevdalı
Seninle başladı hayat hikayem
Seninle son bulmalı!
 
Beni Siz Öldürdünüz

Daha on üç yaşındaydım
Ömrümün en güzel çağında...
En deli dolu düşler, hayaller rüzgar gibi başımda
Ve en büyük özlemlerim yarınlarımda
Bir büyüsem "bilim adamı" olacaktım kesin
Bulmak için mutluluğun formülünü
Ve en doğru adresini
Ve de duyurmak için taş kalpli insanlara
İnsanlığın sesini...

Oysa bir sabah
Benden önce büyüdü çığlıklarım apansız
Yeri göğü inletti isyanlarım, feryatlarım
Çünkü
Bir deprem kopmuştu yüreğimin tam ortasında
Siz yaşarken her zamanki gibi
Vurdumduymazlığın kollarında
Ve en tatlı uykunuzda...
Bağırdım
Dağlar, taşlar uyandı çığlıklarıma
Denizler yandı yangınlarıma
Gökte yıldızlar ağladı
Benim bu zavallı yalnızlığıma
Bir tek sizi uyandıramadım
Bir tek sizi!..
Sanki yaşayan bir ölüydünüz
Duymadı o taş yürekleriniz son sözlerimi
Öylesi sağır öylesine kördünüz
Hayır... Hayır deprem değil!
Beni siz öldürdünüz!..

O benim babamdı
Dünyaya meydan okuyan
O en büyük,
O en kahraman,
Dünyanın en ağır yükü omuzlarında
Ve en güzel gülüşü bakışlarında
İlk kez yenik düştü
O Allah'ın belası
O kör olası
Son sabaha...

O benim annemdi
Dünyanın en güzel annesi
O benim gözbebeğim
Ben onun birtanesi
Yuvamızı başımıza yıktınız
Sarılır gibi onun sımsıcak kucağına
Tutunur gibi o ipek saçlarına
Sizin bitmez uykularınıza inat
Takarak kollarıma bir kanat
Uçtum bir kuş gibi
En acı sondan
En kutsal bir sonsuzluğa
İşte o an
Gözlerimde bir mum gibi söndünüz
Çünkü...
Ne görecek gözünüz vardı
Ne de yüzüme bakacak yüzünüz
Yoktunuz, hiçtiniz!
Aynalar kırılıyordu yüzünüzde
Siz depremden bile önce çöktünüz
O gün yalnız beni değil...
Annemi de öldürdünüz!..

Ne arkadaşım var artık
Ne öğretmenim
Ne okulum
Ne yarınım ne de umudum!
Alın sizin olsun bütün saltanatıyla dünya
Bütün sahteliğiyle hayat
Alın kucaklayın gönlünüzce
O bitmeyen ihtiraslarınızı
O dinmeyen bencil aşklarınızı!
Size dur demeye bile vaktim yok artık
Nasılsa bir gün anlarsınız günahlarınızı!
Nasılsa bir gün görürsünüz yalanlarınızı!
Siz ki herşeyi bizden iyi bilen
Siz ki herşeyi bizden iyi gören
Siz ki bizi ölmeden toprağa gömen
Yine siz kazandınız
Her yerde siz
Her zaman siz
En büyük siz
Siz kim misiniz?
Onu siz benden daha iyi bilirsiniz!..
 
Bu Nasıl Ayrılık

bu nasıl ayrılık, bu nasıl veda
gözlerin kal diyor, dudakların git.
bakışın anahtar, ellerin kilit,
gözlerin aç diyor, dudakların git.

ayrılık dönüşü olmayan bir nehir
yalnızlık bomboş bir şehir.
kaç sevda kül oldu böyle kimbilir,
gözlerin kal diyor, dudakların git.

gidersem bir daha dönmeyeceğim,
kalırsam kalbime yenileceğim.
çözemedim seni delireceğim.
gözlerin kal diyor diyor, dudakların git.

duvardan insin mi resimlerimiz,
yabancı olsun mu isimlerimiz.
ya deli dolu günlerimiz,
anılar kal diyor, dudakların git.

bu roman da biter belki birazdan,
ne aşklar yıkıldı gururdan nazdan.
ağlıyor besteler yine hicazdan,
şarkılar kal diyor, dudakların git...
 
Saatler sabahı çalıyor yine
Bir gece lambası bir ben uykusuz
Kulağım hep senin ayak sesinde
Bir şu kaldırımlar bir ben uykusuz

Yaralı yüreğim her an pusuda
Şafakla dönersin hani olur ya
Şimdi bütün şehir derin uykuda
Bir şu yaralı gözler bir ben uykusuz

Bir tek o şahitti son akşamında
Yeniden yanarım her yanışında
Ben gibi kimsesiz köşe başında
Bir sokak lambası bir ben uykusuz

Nöbetteyim sokaklarda
Gözlerim hep şafaklarda
Sense benden uzaklarda
Bir gece bekçisi bir ben uykusuz.....

Ahmet Selçuk
 
Beni bilen böyle bilsin
Ben dostluğun delisiyim
Akıl irfan sizde kalsın
Ben bu köyün delisiyim

Bu acılar bitene dek
Ağlayanlar gülene dek
Bu can bende ölene dek
Ben bu köyün delisiyim

Sesi çıkmaz kırık sazın
Tadı olmaz susuz yazın
Mezarıma öyle yazın
Ben bu köyün delisiyim

Ne köleyim ne de bir kul
Vicdan bir borç hayat okul
Alın sizin olsun akıl
Ben bu köyün delisiyim

Benim yolum aşkın yolu
Benim yolum hakkın yolu
Bir tek derdim Anadolu
Ben bu köyün delisiyim

Sizde para sizde banka
Sizde silah sizde bomba
Bende dostluk bende sevda
Ben bu köyün delisiyim

Haydi koşun savaşmaya
Bu dünyayı paylaşmaya
Ben bakarım çocuklara
Ben bu köyün delisiyin

Aşk okurum aşk yazarım
Aşktır benim tek pınarım
Size değmesin nazarım
Ben bu köyün delisiyim

Yaşayın siz aklı selim
Boşverin siz benim halim
Siz bir dahi siz bir alim
Ben bu köyün delisiyim

Benim yolum gönül yolu
Benim yolum sevda yolu
Bir tek derdim Anadolu
Ben bu köyün delisiyim
Ben bu yurdun delisiyim...


AHMET SELÇUK İLKAN
 
pericim bir şiirde ben eklemek istedim teşekkürler


GÖZLERİN KAL DİYOR DUDAKLARIN GİT

Bu nasil ayrilik, bu nasil veda
Gözlerin kal diyor dudaklarin git
Bakisin anahtar, gözlerin kilit
Ellerin ac diyor, dudaklarin git.

Ayrilik; dönüsü olmayan nehir
Yalnizlik; yikilmis bombos bir sehir
Kac sevda kül oldu böyle kimbilir
Gözyasin kal diyor, dudaklarin git.

Gidersem, bir daha dönmeyecegim
Kalirsam, kalbime yenilecegim
Cözemedim seni delirecegim
Gözlerin kal diyor, dudaklarin git.

Duvardan insin mi resimlerimiz,
Yabanci olsun mu isimlerimiz?
Ya o, deli dolu gecelerimiz
Anilar kal diyor, dudaklarin git.

Bu roman da biter belki birazdan
Ne asklar yikildi gururdan, nazdan
Agliyor besteler yine hicâzdan
Sarkilar kal diyor, dudaklar git...
 
Her şeyi bitirdik bir yalan gibi
Bu aşkı yarına götüremedik
ne günler yaşadık bir roman gibi
Ne yazık sonunu getiremedik

Önce evet dedik bu hayır neden
Biz aşkla başladık bu gurur neden
Ümitler sendendir arzular benden
Ne yazık sonunu getiremedik

Şimdi sen yolcusun meçhul yollara
Şimdi ben yolcuyum başka kollara
Ne desek boş artık geçen yıllara
Ne yazık sonunu getiremedik
Bu aşkı yarına götüremedik

AHMET SELÇUK İLKAN
 
Hoşgeldin çocuğum
Aramıza hoşgeldin
Sana layık değil ama
Dünyamıza hoşgeldin!

Bir yanda ateş silah
Bir yanda bin bir eyvah
Bizim bu suç bu günah
Affet bizi çocuğum!

Çocuğum ağlama
Yüreğim taş değil
Böyle bir dünyaya
İsyanım boş değil!

Bir bilsen çocuğum
Acımızı bir bilsen
Daha neler görürsün
Biraz daha büyüsen!

Bu bir ekmek kavgası
Bu bir emek sevdası
Dünya kurtlar sofrası
Gözünü aç çocuğum!

Çocuğum ağlama
Dört mevsim kış değil
Yarınlar senindir
Umudum boş değil!

AHMET SELÇUK İLKAN
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…