- 30 Ekim 2017
- 921
- 1.025
- 113
- Konu Sahibi AlisVolatPropriis
- #1
Merhaba güzel hanımlar yine akıl danışmaya ve fikirlerinizi öğrenmeye geldim. Hemen konuya girecek olursam, geçen hafta annem ve kardeşlerimle 5 günlük bir tatile çıktık. Çok güzel vakit geçirdim, insanın deniz memleketine yerleşesi geliyor, çok kıskandım oralarda yaşayanları. 
Tatildeyken doğumgünümü de kutladım ailemle, çok güzeldi. Ben kayınvalidemin olduğu şehirde yaşıyorum ailemden uzaktayım, aslında çok uzak değil 1 saatlik bir mesafe ama adı ayrı şehir işte. Tatile gitmeden önce eşim herhangi birşey söylememişti. Ama döndükten sonra bir daha benden ayrı tatile gitmeni istemiyorum sen orda ben burdayken rahat olamıyorum, sıkıntılı günler geçirdim ve yanımda olmanı çok aradım dedi. Ben ailemle bunu görmedim annem babamdan ayrı tatile çıkmazdı dedi ve bende şalterler attı. Ve biz kavga ettik. Ben kimsenin evliliğinin devamını yaşamıyorum annen annesinin dibinde oturmuş tabi gitmez tatile ihtiyaç duymamış başkasının evliliğini rol model olarak alma dedim. Ben tatildeyken o da babasıyla 2 günlük bir tatile çıktı. Ben onun adına mutlu oldum kafa dağıttığı için. Çok stresli bir işi var ve eve gelince benimle iyi vakit geçirince rahatlıyor farkındayım. Ama biz bu konuda çok çatışıyoruz. Annene bensiz gidebilirsin diyorum benim her zaman olmama gerek yok diyorum ama yok. Kayınvalidemlere bile tek başına gitmiyor ben sensiz gitmem artık biz biriz diyor. Biz birbirimizin 1. Ailesiyiz artık diyor. Tamam herşeye tamam da bu kafayı anlamıyorum. Evlilik kölelik mi?, 365 günün 5 gününü de tatil için onlara ayırmışım çok mu? En son istediğin kadar isteme, ben böyle mutlu oluyorum senle de onlarla da vakit geçirince mutluyum, seneye de gidicem tatile onlarla, ben senin için şehir değiştirdim geldim bunlar çok olmamalı senin gözünde diye kestirip attım. Ben hatalı olduğumu düşünmüyorum ama sizce nasıl davranmalıyım?
Tatildeyken doğumgünümü de kutladım ailemle, çok güzeldi. Ben kayınvalidemin olduğu şehirde yaşıyorum ailemden uzaktayım, aslında çok uzak değil 1 saatlik bir mesafe ama adı ayrı şehir işte. Tatile gitmeden önce eşim herhangi birşey söylememişti. Ama döndükten sonra bir daha benden ayrı tatile gitmeni istemiyorum sen orda ben burdayken rahat olamıyorum, sıkıntılı günler geçirdim ve yanımda olmanı çok aradım dedi. Ben ailemle bunu görmedim annem babamdan ayrı tatile çıkmazdı dedi ve bende şalterler attı. Ve biz kavga ettik. Ben kimsenin evliliğinin devamını yaşamıyorum annen annesinin dibinde oturmuş tabi gitmez tatile ihtiyaç duymamış başkasının evliliğini rol model olarak alma dedim. Ben tatildeyken o da babasıyla 2 günlük bir tatile çıktı. Ben onun adına mutlu oldum kafa dağıttığı için. Çok stresli bir işi var ve eve gelince benimle iyi vakit geçirince rahatlıyor farkındayım. Ama biz bu konuda çok çatışıyoruz. Annene bensiz gidebilirsin diyorum benim her zaman olmama gerek yok diyorum ama yok. Kayınvalidemlere bile tek başına gitmiyor ben sensiz gitmem artık biz biriz diyor. Biz birbirimizin 1. Ailesiyiz artık diyor. Tamam herşeye tamam da bu kafayı anlamıyorum. Evlilik kölelik mi?, 365 günün 5 gününü de tatil için onlara ayırmışım çok mu? En son istediğin kadar isteme, ben böyle mutlu oluyorum senle de onlarla da vakit geçirince mutluyum, seneye de gidicem tatile onlarla, ben senin için şehir değiştirdim geldim bunlar çok olmamalı senin gözünde diye kestirip attım. Ben hatalı olduğumu düşünmüyorum ama sizce nasıl davranmalıyım?
Bir daha ki sefere esinizin de gelmesini teklif edin.
