Nereden başlasam bilmiyorum. Zor hastalık dolu hep didinmeli bir hayatım oldu. Şu zamanlarda da ciddi sağlık sorunları yaşıyorum tedavisi mümkün olmayan hastalıklar. Eşim de benim gibi sağlık sorunları yaşıyor. Maddi dertler de cabası . Ama tüm bu sorunları azimle çözmeye çalışıyorum gel gelelim ailemin çocukluğumda neden olduğu ilgisizlik ve hala devam eden sahte yüzlerini kaldıramıyorum. Ailem böyle olunca eşimin ailesi beni sahiplenir diye aşırı aşırı fedaakar oldum ama onlar da bunu kullandı. Şimdi iki arada kaldım . Annemi özlemiyor sevmiyor onunla zaman bile geçirmek istemiyorum. Herkes aşırı sevgi dolu biri olduğumu söylüyor hele çocuklara canımı veriyorum ama evlat dünyaya getirmek istemiyorum. Sebebi de ailem . Hastayken bile para bekleyen beni cidden sevmeyen ailem. İnan’ın saygıda kusur etmedim ama hep kullanıldım. Okumak için evi terk etmek zorunda kaldım onlara kalsa işe girip para getirip evlenmeliydim. Hiçbir ahlaki bir şey yapmadığım hale ağır hakaretler işittim ve senelerce şiddete maruz kaldım . Bu şiddet yüzünden bedenimde ve ruhumda geri dönüşü olmayan yaralar var. Tedavi de gördüm . Kendi ayaklarım üzerinde duruyorum. Sevgimi dünyadan esirgemiyorum. Ama içimdeki boşluk dolmuyor. Sonra ailemi affetmek istiyorum herkesi affeden ben bunu yapamıyorum. Günah mı bilmiyorum. Siz olsanız ne yapardınız?
-
-
Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
Aile...
- Konu Sahibi sgtdl
- Başlangıç Tarihi
- Durum
- 28 Kasım 2018
- 3.106
- 9.722
- 123
- 37
- 22 Mayıs 2013
- 2.025
- 5.972
- 358
Aile çok kutsaldır. Ama belli ki ailen sana iyi gelmiyor. Olmayan birşeyi oldurmaya çalışmak seni sadece yıpratır.
Aileni hayatından çıkar ve geleceğe umutla sarıl. Eğer imkanın varsa bir evlat sahibi olmaktan korkma. İçinde ukte kalan herseyi onunla tamamla. Sana yapılmasını istediğin herseyi ona, onunla yap.
Aileni hayatından çıkar ve geleceğe umutla sarıl. Eğer imkanın varsa bir evlat sahibi olmaktan korkma. İçinde ukte kalan herseyi onunla tamamla. Sana yapılmasını istediğin herseyi ona, onunla yap.
Gecmiş olsun öncelikle, sifa bulursunuz insallah. Affetmek özgürlüktür demeye geldim
Yani görmezden gelin bazı seyleri ama bunun için de affetmeniz gerekiyor bana kalırsa. Umursamamayı Öğrenmeniz lazım. Sürekli görüşün oh kelebekler havada ucussun demiyorum elbette. Bu sekilde kendinize zarar veriyorsunuz gecmişi hatırlayarak.
Yani görmezden gelin bazı seyleri ama bunun için de affetmeniz gerekiyor bana kalırsa. Umursamamayı Öğrenmeniz lazım. Sürekli görüşün oh kelebekler havada ucussun demiyorum elbette. Bu sekilde kendinize zarar veriyorsunuz gecmişi hatırlayarak.
- 4 Şubat 2015
- 11.087
- 31.426
- 598
Önce kendinizi affetmelisiniz. Ne alaka demeyin, lütfen bu dediğimi biraz araştırın.
Sonra da onları affedin ama bu asla onlarla sevgi dolu bir ilişki kurun anlamında değil.
Affedememek sadece ve sadece kendi omuzlarımıza yük.Sağlığımızı da berbat etkiliyor.
Kendi içinizde affettiğinizi tekrar tekrar söyleyin. Size yapılanları kabullenin ve o tavırlar sayesinde nasıl güçlü vb olduğunuzu hatırlayın.
Bu biraz zor olsa da yapılabiliyor denedim,nihayet başardım.
Ağırlık kalkmış gibi hissediyorsunuz.
Günah falan değil, kimseye kötülük yapmıyorsunuz.
Sizin gibiyim diyebilirim.
Tek fark annem şimdi canımın içi oldu, eski hırslar, kavgalar vs çok uğraşmış olsam da bitti. Yaş da aldığı için bazı şeyleri o da değiştirdi. Yine de mesafemi koruyorum.
Çocuk konusunu ben de aşamadım, istediğimi sanmıyorum hala.Bunda maddiyatın etkisi de çok büyük tabii ki.
Umarım aşabilirsiniz tüm sorunlarınızı.
Sonra da onları affedin ama bu asla onlarla sevgi dolu bir ilişki kurun anlamında değil.
Affedememek sadece ve sadece kendi omuzlarımıza yük.Sağlığımızı da berbat etkiliyor.
Kendi içinizde affettiğinizi tekrar tekrar söyleyin. Size yapılanları kabullenin ve o tavırlar sayesinde nasıl güçlü vb olduğunuzu hatırlayın.
Bu biraz zor olsa da yapılabiliyor denedim,nihayet başardım.
Ağırlık kalkmış gibi hissediyorsunuz.
Günah falan değil, kimseye kötülük yapmıyorsunuz.
Sizin gibiyim diyebilirim.
Tek fark annem şimdi canımın içi oldu, eski hırslar, kavgalar vs çok uğraşmış olsam da bitti. Yaş da aldığı için bazı şeyleri o da değiştirdi. Yine de mesafemi koruyorum.
Çocuk konusunu ben de aşamadım, istediğimi sanmıyorum hala.Bunda maddiyatın etkisi de çok büyük tabii ki.
Umarım aşabilirsiniz tüm sorunlarınızı.
Kendiniz için geçmişi geçmişte bırakıp önünüze bakmak için ruhunuzu iyileştirmek için affedin.ve sizi incitemeyecekleri düzeyde mesafeli olun
- 10 Ocak 2019
- 1.221
- 1.142
- 83
Kapatmadım aslında belli sürelerle hep gidiyorum yardımlarına koşuyorum arada mesafe var zaten şehir olarak ama şu hastalık anında bile yanımda canla başla yoklar
Aslında tam olarak böyle mesafe var hem gerçek anlamda hem de manevi olarak ama şu an bile beni anlamıyor olmaları bana sadece maddi bir getiri de olmayan nankör çocuk olarak bakmaları garip geliyor
Dediğinizi anlıyorum terapilerde bunun üzerine çok çalıştım. Beni ben yapan beni güçlü yapan bu acılar oldu. Ama sevemiyorım anne diye doya doya sarılmıyorum olmuyor i. Çocuğa gelince orası o kadar zorlu ve acı dolu bir yol oldu ki şimdi çok yakınım ama korkuyorum hem hastalığım yüzünden hem de ona ya ailem gibi davranırsam diye
Dünyadaki herkese ikinci üçünçü şansları verdim ama ailemi affedemiyorum onlara ömrümü verdim kendimi anlatıp yanlarında olmakla onları savunmakla fark ettim ki ben kendimden veriyorum . Sürekli istiyorlar çünkü
Mesafe aslında çok belli hem şehir hem manevi anlamda ama onlar yüzünden şu an hayatım bernat durumda. Eşimin ailesi bir şekilde anladı zaten bencil olan insanlar iyice üstüme geliyor. Eşim de etrafımdaki iyi insanlar da olgunluğum sabrım karşısında hayran kalıyorlar ama en nihayetinde eşim o ailenin çocuğu asla ailesine hayır diyemiyor şimdi geçmişim bugünüm ve geleceğim berbat durumda. Hastalığımın sebebi tamamen stres ve kansere ramak kaldı
ne yazık ki öyle aklım almıyor bazen diyorum böyle bir aileden nasıl bu kadar sevgi dolu çıktım hayatımdaki iki aile de bencil ve beni düşünmezken. Yalnızlığa o kadar alıştım ki bazen canım yansa da zor gelmiyor
ne yazık ki öyle aklım almıyor bazen diyorum böyle bir aileden nasıl bu kadar sevgi dolu çıktım hayatımdaki iki aile de bencil ve beni düşünmezken. Yalnızlığa o kadar alıştım ki bazen canım yansa da zor gelmiyor
ne yazık ki öyle aklım almıyor bazen diyorum böyle bir aileden nasıl bu kadar sevgi dolu çıktım hayatımdaki iki aile de bencil ve beni düşünmezken. Yalnızlığa o kadar alıştım ki bazen canım yansa da zor gelmiyor
ne yazık ki öyle aklım almıyor bazen diyorum böyle bir aileden nasıl bu kadar sevgi dolu çıktım hayatımdaki iki aile de bencil ve beni düşünmezken. Yalnızlığa o kadar alıştım ki bazen canım yansa da zor gelmiyor
Ruhsal yaraların da tedaviye ihtiyacı vardır . Sanırım ben bunca şey yaşayıp eğitim için evden kaçtığımda bağımı koparirdim . Siz şimdi bir uzmandan destek alın devlet hastanelerinde de psikolog psikiyatri uzmanları var. İyilestiginizde affetmis olursunuz zaten. Sıkı fiki olun demiyorum arayıp sormaya bilirsiniz ama affetmek sizi iyileştirir .
Hastalığınız için Çok geçmiş olsun ama öyle tedavisi mümkün değil gibi hissiyatlara kapılmayın inanın imkansız diye bişey yok. Sadece inanmaniz gerekir.
- 4 Şubat 2015
- 11.087
- 31.426
- 598
Terapilere gitme tecrübeniz varsa çocuk konusundaki korkularınız da hızlıca çözülecektir.
Annenize de doya doya sarılma zorunluluğunuz yok aslında ama siz bunun eksikliğini hissetmişsiniz, istiyorsunuz ve çok da haklısınız. Ben hiç hissetmedim.Babamı ömrümde hiç görmedim, onun da eksikliğini hissetmedim. Biraz odunluk var sanırım bende :)
Annenize sarılmayı hiç denediniz mi,denediyseniz size verdiği tepki ne oldu?
Sarılmadı iseniz size vereceği tepkiden mi çekiniyorsunuz? Denemekte fayda var. Yüzleşmek bazen sıkıntı oluşturan durumun çözümünde en etkili yöntem oluyor.
- Durum
Benzer Konular
