- 26 Kasım 2015
- 1.916
- 548
- 123
Kızlar evimiz 2 oda annemlerin yatakodası ve salondan oluşuyor.
Babam içip sıçan sürekli işten cıkan aylak biri.
Annem ev hanımı gıgını cıkamayan biri senelerdir bu ailede büyüdüm cok çektim maddiyatsızlıktan hem calıstım hem okudum.
Şimdi biriyle beraberim henüz 3 aydır tanısıyoruz. Yoğun bir sevgim yok ona karsı ama ihtiyaım var cidden psikolojik tedavi görüyorum terapi alıyorum . Yani bazen cok iyi anlasıyoruz diyorum bazen o kadar yakısıklı değil diyorum bazen acaba onla olmaz mı diyorum..
Bunları düşündüren şey onun suan işsiz olması hatta tanıstıgımızdan beri iş bulamıyor cünkü ingilizcesi yok bölümü gereği de şart. Bari ölesine para kazancak bi işe gir dedim o da basvuru yaptı satıs danısmanlıgına . Ama aslında canımı sıkıyor bir yandan bu durum keşke söyle oturaklı düzgün meslekli biri olsaydı yine aynı kişi olsaydı diyorm askerden kasımda gelmiş biri bu arada.
Şimdi sırf bu sebeple ayrılsam sacma olacak diyorum bir yandan sonucta bende yasadım işsizliği ama cabuk buldm belki şans belki azim bilemiyorm.. Mesleğim maaşım güzel Allaha şükür.
bir yandan cocukla anlasıyorum bişeyler paylastıkca sevgimiz artar iyi olabilir diyorm cünkü hayatıma birini zor alan biriyim bin yılda bir o yüzden vazgecmek istemiyorum.
bir yandan da endişe duyuyorum bir baltaya sap olackmı diye..
diğer konuya gelirsek mesela evde telefonda konusamıyorm bi rahat rahat o odasında ne güzel bn yatakoasına gidiyorm ya kardesm gelio ya annem sürekli bir arkadan ses sinirlerim bozuldu.. zaten hayatım boyunca bunun eksiklliğini yasadım ben arkadas da getiremedim eve durumumu biliyor evin 2 oda oldugunu filan acıyordur bana eminim.. kendimi kötü hissediyorm az önce konusurken sesim cansız geliyoms die sinirlendi heralde bişeyler yicem diyip kapatmak istedi sabahtan beri keyifsizsin dio evet öleyim depresyon nüksetti sanırım durgunum ama napiyim ona sızlanmaktansa kötüyüm ben hastayım depresyndayım diyip soğutacagıma geciştiriyorm ne yapabilirim ki bunaldım..
Babam içip sıçan sürekli işten cıkan aylak biri.
Annem ev hanımı gıgını cıkamayan biri senelerdir bu ailede büyüdüm cok çektim maddiyatsızlıktan hem calıstım hem okudum.
Şimdi biriyle beraberim henüz 3 aydır tanısıyoruz. Yoğun bir sevgim yok ona karsı ama ihtiyaım var cidden psikolojik tedavi görüyorum terapi alıyorum . Yani bazen cok iyi anlasıyoruz diyorum bazen o kadar yakısıklı değil diyorum bazen acaba onla olmaz mı diyorum..
Bunları düşündüren şey onun suan işsiz olması hatta tanıstıgımızdan beri iş bulamıyor cünkü ingilizcesi yok bölümü gereği de şart. Bari ölesine para kazancak bi işe gir dedim o da basvuru yaptı satıs danısmanlıgına . Ama aslında canımı sıkıyor bir yandan bu durum keşke söyle oturaklı düzgün meslekli biri olsaydı yine aynı kişi olsaydı diyorm askerden kasımda gelmiş biri bu arada.
Şimdi sırf bu sebeple ayrılsam sacma olacak diyorum bir yandan sonucta bende yasadım işsizliği ama cabuk buldm belki şans belki azim bilemiyorm.. Mesleğim maaşım güzel Allaha şükür.
bir yandan cocukla anlasıyorum bişeyler paylastıkca sevgimiz artar iyi olabilir diyorm cünkü hayatıma birini zor alan biriyim bin yılda bir o yüzden vazgecmek istemiyorum.
bir yandan da endişe duyuyorum bir baltaya sap olackmı diye..
diğer konuya gelirsek mesela evde telefonda konusamıyorm bi rahat rahat o odasında ne güzel bn yatakoasına gidiyorm ya kardesm gelio ya annem sürekli bir arkadan ses sinirlerim bozuldu.. zaten hayatım boyunca bunun eksiklliğini yasadım ben arkadas da getiremedim eve durumumu biliyor evin 2 oda oldugunu filan acıyordur bana eminim.. kendimi kötü hissediyorm az önce konusurken sesim cansız geliyoms die sinirlendi heralde bişeyler yicem diyip kapatmak istedi sabahtan beri keyifsizsin dio evet öleyim depresyon nüksetti sanırım durgunum ama napiyim ona sızlanmaktansa kötüyüm ben hastayım depresyndayım diyip soğutacagıma geciştiriyorm ne yapabilirim ki bunaldım..
