Merhabalar, en evde kalmamız gereken zamanda benim bir yerlere gidesim var. Sebebi de annem ve babam. Kendimi bildim bileli kavga ediyorlardı zaten. Son üç dört aydır da aynı evin içinde asla konuşmuyorlar. Ama beni ya da kardeşlerimi gördükleri her yerde babam: senin annen deli; annem de senin...
www.kadinlarkulubu.com
Eski konum.. Ne yapacağımı şaşırmış durumdayım. Ne anneme yardımım dokunuyor ne babama. Babam sürekli anneme küfür ediyor annem de sinir krizleri geçiriyor evde. Babama 'anneme küfür etme' dediğim için de bana da kızıyor. Kardeşlerim sessiz sessiz olanları izliyor. Annem babasının evine gitmek istemiyor zaten sokağa çıkma yasağı da var. Kendi kendini idare edebilecek maddi durumu da yok boşanma davası açacak da.. Bir yandan babamın yaptıklarını yediremiyorum bir yandan ona da üzülüyorum. Yemek yemiyor sürekli düşünüyor. Hangisine diğerini üzmemesi gerektiğini söylesem bana ağır laflar ediyorlar. Dayanamıyorum artık
Ya araya girmeyin birbirlerini yesinler ya da boşanmaları konusunda destekleyin. Kafanıza taka taka kendi başınızı yemeyin. Sizi o kadar iyi anlıyorum ki. Yıllarca benzerini yaşadım. O zamanlar çocuktum. Şimdiki aklım olsa takar kulaklığı otururdum niye kendimi perişan etmişim diyorum. Arada kalmamak için elinizden geleni yapın.
Ya araya girmeyin birbirlerini yesinler ya da boşanmaları konusunda destekleyin. Kafanıza taka taka kendi başınızı yemeyin. Sizi o kadar iyi anlıyorum ki. Yıllarca benzerini yaşadım. O zamanlar çocuktum. Şimdiki aklım olsa takar kulaklığı otururdum niye kendimi perişan etmişim diyorum. Arada kalmamak için elinizden geleni yapın.
Ben babamdan nefret etmek istemiyorum. Ama böyle giderse taraf seçmediğim için ikisi de beni hep suçlamaya devam edecek.. Konular o kadar dallı budaklı ki akrabalarım, babam. Ve hepsi de çok sevdiklerim. Siyaset yapmayı bilsem kardeşlerim gibi keşke. Sürekli ağlıyorum çok yoruldum.
Ben babamdan nefret etmek istemiyorum. Ama böyle giderse taraf seçmediğim için ikisi de beni hep suçlamaya devam edecek.. Konular o kadar dallı budaklı ki akrabalarım, babam. Ve hepsi de çok sevdiklerim. Siyaset yapmayı bilsem kardeşlerim gibi keşke. Sürekli ağlıyorum çok yoruldum.
Malesef seni cok iyi anliyorum... Kendimce cozumumu soyleyeyim. Ya kavga aninda araya girip bosanin bizim ne gunahimiz var diyeceksin ama ikisi de yanasmaz. Ya da bir daha devam ederseniz polisi ararim diyeceksin.
Anne ve babanıza şunu söyleyin. Siz belki birbirinizden nefret edebilirsiniz ama ben anne ve babamı sevmek ve kabul etmek zorundayım. Ben ne senin kocanım, ne de senin karınım. Siz bu evde ebeveynsiniz ve her şeyden önce çocuklarınızın huzuru için kavga etmeden, laf sokmadan iletişim halinde olmak ve bizi korumak zorundasınız. Baba sen de anneme ve bize biz ayaklarımızın üzerine basana kadar, ayrıldıktan sonra maddi destekte bulunmak zorundasınız. Nasıl iş yerinde nefret etseniz de insanlarla basit günlük şeyleri halledebiliyorsanız burada bunu halledin dersiniz. Babanız annenize eziyet ediyorsa ve sadece siz sesinizi çıkarıyorsanız kardeşlerinizi de bir köşeye çekip onlara da hadlerini bildirin. Şiddet, eziyet varsa politik davranılamayacak. Politik davrandıkça bir taraf çocukları garanti görüp devam eder. Sınır çizilmeli.