Ailemle aram çok kötü

jaina .!.:

Dediğiniz gibi sanırım konuyu geçiştirip yorum yapmamak daha iyi olucak sanırım,ben şimdiden hafif hafif düşüncelerimin farklılığını sezdirmeye çalışıyordum ki ilerde birdenbire şaşırmasınlar,neyse kendileri beni buna itiyor elimden bir şey gelmiyor,en olmadı psikologla görüşmeyi önereceğim

Genişletmek için tıkla...

İleride şaşırmazlar, aksine kabullenirler sen yetişkin bir kadın olduğunda. Kendi tecrübelerine de sahip olacağın için korkmayacaklar şimdiki gibi.

Ama şimdi telaşlanırlar, çok hassas yaşların, sen bu fikirleri söylediğinde akıllarına bin türlü şey gelir, tecrübesizliğinden hataya düşmenden korkarlar. Onlara göre hata olana da değil, her koşulda hata olarak kabul edilebilecek şeyler için de endişelenirler. Bu yüzden dediğin gibi senin de, geçiştirmek en doğrusu

Anlattıklarından, konuşma biçiminden ne kadar akıllı bir kız olduğun belli zaten. Ama şunu unutma düşünce biçimin, bu ülkede azınlık. Burada da annen gibi o yorumu yapacak çok hatun var. İleride saçını başını bile yolmak isteyeceksin belki bunları duydukça. Ama yolmayıp, peki, ben farklı düşünüyorum diyebileceksin. Şimdiden bunu öğrenmeye çalışmak senin ruh sağlığın için daha iyi.. Herkes nihayetinde kendi doğrularına göre yaşar. Sen kendi doğrularına göre yaşa, ama bunu ailen de olsa şimdi herkese duyurmana hiç gerek yok. İleride de kendini böyle anlatmak zorunda hissetmeyeceksin, kararlarından onlar çıkaracaklar senin nasıl bir insan olduğunu ve kendi ayakların üzerinde durabildiğin müddetçe sana güvenecekler, senin için endişe etmeyecekler. Biraz sallandığında da, seninkiler onların doğrularıyla çelişse bile yine onlar sana el uzatacak, merak etme

jaina .!.:

Öncelikle merhabalar herkese,
Ergenliğin doruğunda olduğum bir yaştayım,biraz yapı olarak da hızlı çıkış yapan fevri davranan bi' yapım var.Annem de bazı problemler yüzünden benzer yapıda benle.
Benim sorunum şu ki ailemle ne yaparsam yapayım anlaşamıyorum ki özellikle kendi düşüncelerinin her zaman tek doğru olduklarını düşünüyorlar,benim fikrimin bi önemi yok yanlış düşünüyorum onlar gibi düşünmek zorundayım.Fikirlerimi söyleyip böyle düşündüğümü belirtip sizinkilere hiç ama hiç katılmıyorum yanlış düşünüyorsunuz dediğimde kıyametler kopuyor.Lütfen fikir bekliyorum haftanın 3-4 günü kavgasız geçmiyor.Bıktım artık

Genişletmek için tıkla...

çocuk ve büyükler arasında ki sistem bozukluğu.
şöyle düşün : onların bunca yıllık doğru veya yanlış edindinleri kabul ettikleri ve bunca yıldır yaptıkları doğruları var. taşlaşmış.
senin ise yeni, gören, değerlendiren, seni mutlu edecek, tecrübesizce dogru olduğunu savunduğun binlerce fikrin var ve üzerine evde ailene bir birey olduğunu kabul ettirme caban var (biz ergenlik diyoruz buna ). örnek " ben artık büyüdüm ve fikrim bu. bakın gördüğümüz mü verdiğim fikir tam bir yetişkin fikri.hıh"
iki tarafta uzlaşmak zorunda. sen fikrini birey olduğunu büyümeye calıştıgını fark edip annene bunu izah edeceksin.
o da seni ve kendi durumunu anlayıp olayı sana izah edecek.
amaaaaaa extra bişey yazayım : büyükler, bildiklerinin doğru oldugunu düşündükleri şeyin, gün geldiğinde (onlardan daha küçük birinin ) yanlış oldugunu söylemesinden ve bunun doğru olma ihtimalinin %80 olşunu düşündüklerinde; durumdan KORKARLAR. çünkü bunca yıldan beri bildikleri şey artık o bildikleri değildir. evet haklısın demek yerine hayırı seçerler.
kavga olmasını nasıl yaparsınız? onu bilmem ama o kavga olacak. az olursa ergenlik süresini az yara ile atlatırsınız.

Bende ergenlik zamanların da hic ailem gibi dusunmuyordum kendi dogrularim vardi ve onlari sonuna kadar savunuyordum ailemin dusuncelerini elestiriyordum.

Simdi buyudum anne oldum. dusunuyorumda aslinda o zamanlar cokta haksiz degillermis. Ben cok fevriymisim.

Anne olunca anlarsin derler ya. Ergenken bu lafa bile sinir oluyordum.

Ama dogruymus ANNE OLUNCA ANLADIM.

Velhasili kelam. Aileni kirma kendi dusuncelerini savun ama fevri olma. Kavga etme onlarla. Cunku senin en zor zamaninda en buyuk destekcin yine ailen olacak.

Unutma seni onlardan daha cok kimse dusunemez.

Buyuyunce ne demek istedigimi daha iyi anlayacaksin.

Kavgalarınızın tam olarak sürekli tekrarlanan bir konusu varmı? Bence kitap okumayı seviyormusun bilmiyorum ama kendine romanlar al okuldan gelince cekil odana romanlarını oku kulaklığını tak muzik dinle arkadaslarınla mesajlaş kendini mesgul et çok diyolog halinde olmazsan gergin ortam gevşer sohbetleriniz daha keyifli geçer diye dusunuyorum mesela mantıklı şeyler sohbet konusu ac annen senin hoşuna gitmeyen konular açarsa ses tonunu yükseltip cevap vermek yerine sakince ilgilenmediğini belirtirsen o kavga gurultu azalır bence

Ergenim ve ailem ile hiç sorunum yok deseydin, bir sorun var derdim. Herşey yolunda. Endişelenmene gerek yok.

Annenin vardır bi bildiği
Onlarda senin bu ergen triplerinden bıkmışlardır ama evlat işte atsan atılmaz