Ailesi darmadağın olan bir kızın mutlu bir yuvası olması mümkün mü?

Eslemm_

Yeni Üye
Kayıtlı Üye
10 Ocak 2024
74
47
27
Artık o kadar yorgun hissediyorum ki kendimi. Okudum atandım, farklı bir şehirde yaşıyorum ama aile diyebileceğim bir ailem yok ortada. Bir annemle görüşüyoruz. Annem babam ayrı, kardeşlerim hepsi farklı kafada. Ben artık çok yoruldum bu durumdan. Her şeyle tek başına mücadele etmek çok yorucu geliyor. Akşam eve geldiğimde sohbet edebileceğim biri olsun istiyorum ama sanırım evlenmekte mümkün değil. Nişan attım karşı tarafın ailesi beni sürekli ezmeye çalışıyordu. Bu durum beni çok üzüyordu. Artık hayatıma da kimseyi alamazmışım gibi geliyor, alsam bile yalan söylemekten yoruldum. Aile olaylarım çok karışık. Hayatım hep böyle yalnız mutsuz geçecek gibi geliyor. Tam mutlu olduğum günün akşamı ailevi bir olayı duymamla kötü bitiyor. Bu döngüden çok yoruldum artık. Ne yapmam gerektiğini de bilmiyorum. Sizce ikili ilişkilerde aile çok önemli mi?
 
Bence ayrı yaşıyormuşsun ben olsam etkilenmem, çok kopuk davranırsalar çat diye evlenirim haber bile vermem. Gamsız olmak lazım. Bence çokta önemli değil ikili ilişkiler de bu benim görüşüm tabi. İnsan kendini bildikten sonra ezmeye çalışanı da ben ezerim. Karşında da omurgalı biri olcak tabi.
 
Artık o kadar yorgun hissediyorum ki kendimi. Okudum atandım, farklı bir şehirde yaşıyorum ama aile diyebileceğim bir ailem yok ortada. Bir annemle görüşüyoruz. Annem babam ayrı, kardeşlerim hepsi farklı kafada. Ben artık çok yoruldum bu durumdan. Her şeyle tek başına mücadele etmek çok yorucu geliyor. Akşam eve geldiğimde sohbet edebileceğim biri olsun istiyorum ama sanırım evlenmekte mümkün değil. Nişan attım karşı tarafın ailesi beni sürekli ezmeye çalışıyordu. Bu durum beni çok üzüyordu. Artık hayatıma da kimseyi alamazmışım gibi geliyor, alsam bile yalan söylemekten yoruldum. Aile olaylarım çok karışık. Hayatım hep böyle yalnız mutsuz geçecek gibi geliyor. Tam mutlu olduğum günün akşamı ailevi bir olayı duymamla kötü bitiyor. Bu döngüden çok yoruldum artık. Ne yapmam gerektiğini de bilmiyorum. Sizce ikili ilişkilerde aile çok önemli mi?
Kendimi okudum seni okurken tüm hayatım sorunlarla geçti on kardeşiz hep ailevi sorunlar vardı bende atandım ama hata yapıp ailemin olduğu yere tayin aldım burda evlendim şimdi de sorunlar devam ediyor bebeğim oldu o da sorun yani inan bana ailesiz büyüyen o kadar çok insan varki kendini geliştirmiş sen de bak atanmışsn bellki tertemiz bi kalbin var en önemlisi kendine saygın var sana yanlş davranan insanları silebiliyorsn merak etme hayat karşına çok iyi şeyler çıkaracaktır sadece gönlünü ferah tutmaya çalış ailevi kötü haber almana gelince o normal bişey herkesin hayatı öyle tabiki bişey duyunca üzülecez ona takılma mutlu olduğm anda bişey oluyor deme hepimizin öyle kendine bi yol çiz soruna gelince de sen kendini korursan savunursan ilişkilerde aile çok önemli değil karşındaki insan da adamsa tabi sen zaten kendini ezdirmiyon inşallah herşey güzel olacak merak etme
 
Artık o kadar yorgun hissediyorum ki kendimi. Okudum atandım, farklı bir şehirde yaşıyorum ama aile diyebileceğim bir ailem yok ortada. Bir annemle görüşüyoruz. Annem babam ayrı, kardeşlerim hepsi farklı kafada. Ben artık çok yoruldum bu durumdan. Her şeyle tek başına mücadele etmek çok yorucu geliyor. Akşam eve geldiğimde sohbet edebileceğim biri olsun istiyorum ama sanırım evlenmekte mümkün değil. Nişan attım karşı tarafın ailesi beni sürekli ezmeye çalışıyordu. Bu durum beni çok üzüyordu. Artık hayatıma da kimseyi alamazmışım gibi geliyor, alsam bile yalan söylemekten yoruldum. Aile olaylarım çok karışık. Hayatım hep böyle yalnız mutsuz geçecek gibi geliyor. Tam mutlu olduğum günün akşamı ailevi bir olayı duymamla kötü bitiyor. Bu döngüden çok yoruldum artık. Ne yapmam gerektiğini de bilmiyorum. Sizce ikili ilişkilerde aile çok önemli mi?
Bir gün gelecek ve sen " bekledim ama degdiiii ,hatırla ne günlerdi..." Diyeceksin.
 
Artık o kadar yorgun hissediyorum ki kendimi. Okudum atandım, farklı bir şehirde yaşıyorum ama aile diyebileceğim bir ailem yok ortada. Bir annemle görüşüyoruz. Annem babam ayrı, kardeşlerim hepsi farklı kafada. Ben artık çok yoruldum bu durumdan. Her şeyle tek başına mücadele etmek çok yorucu geliyor. Akşam eve geldiğimde sohbet edebileceğim biri olsun istiyorum ama sanırım evlenmekte mümkün değil. Nişan attım karşı tarafın ailesi beni sürekli ezmeye çalışıyordu. Bu durum beni çok üzüyordu. Artık hayatıma da kimseyi alamazmışım gibi geliyor, alsam bile yalan söylemekten yoruldum. Aile olaylarım çok karışık. Hayatım hep böyle yalnız mutsuz geçecek gibi geliyor. Tam mutlu olduğum günün akşamı ailevi bir olayı duymamla kötü bitiyor. Bu döngüden çok yoruldum artık. Ne yapmam gerektiğini de bilmiyorum. Sizce ikili ilişkilerde aile çok önemli mi?
Benim de ailem yok , anne babam vefat etti ( babamla annem ayrıydı babamı hiç görmeden büyüdüm) abimle mesafeliyiz, kız kardeşimi evlendirdim hamdolsun, suanda sadece kız kardeşimle daha fazla yakınız velhasıl biz de dağıldık zaten hep dağınıktık da , düzgün bir aile yapımız olamadı maalesef , 1-0 yenik başladık bu hayata, ben de senin gibi bin bir mücadele ile okudum atandım, evlendim, suanda huzurlu bir evliliğim var çok şükür , sana tek tavsiyem dimdik ayakta dur ve boş beleş insanları hayatına alma , sana değer veren bir adamla evlen ve kendi aileni kur, unutma senin hata yapma lüksün yok tıpkı benim gibi, kendine acımayı bırak ve ayağa kalk ...
 
Mümkün tabiki. Ama acele etmeyin. İyi tartıp biçin. Sadece duygularınız değil mantığınız da hep ön planda olsun. Ben kötü bi aileden çıktığım için eşimi seçerken merhametli olmasına, vicdanlı olmasına falan baktım. Biraz daha akıllı olsaymışım aile üyelerine de bakarmışım ama olsun😄😄 öyle herşey mükemmel olamaz zaten önemli olan kapımızı kapattığımızda huzurumuz. Çok şükür şimdilik iyi gidiyor. Sizin de önünüze eminim eski kötü günleri unutturacak güzel bi insan çıkacaktır
 
Durmaya çalışıyorum ama bazen dayanamıyorum durduk yere neden Allah'ım ben diye ağlamaya başlıyorum. Yalnızlık çok kötü bir şey. İnsan paylaşmak istiyor. Umarım sizler gibi benim de karşıma iyi biri çıkar bir gün
 
En büyük dileğim bu. Pişman olmak istemiyorum. Nişanlı kaldığım dönemde de çok üzmüşlerdi. Savaştım ben kimseyi yarı yolda bırakmak istemem ama kalbim kaldırmadı artık. Umarım değer buna.
 
X