Benim yemek ve ikram konusunda normalin üstünde bir hassasiyetim var. Hatta eşim zaman zaman sen niye bu konuya bu kadar hassassın diye sorar. Bilmiyorum sebebini ben de. Hiç kimsenin yanında ikramda bulunmadan yemek yemem. Küçük oğluma çocukların olduğu ortamda bir şey yedirmem. Bir gıda eğer az ise, ortamda on kişi olsa bile herkese eşit paylaşır ikram ederim. Su bile içsem biri yanımdaysa "içer misin" diye sorarım. Hatta geçen hafta oğlum parkta çikolata yemek istedi, izin vermedim diye kıyametler koptu ama yine de parkın dışında yedirdim.
Görümcenin yaptığı benim için çok büyük terbiyesizlik. Bir eve misafir geldiyse ve ikram az ise ya hiçbirine verilmez ya da küçük tabaklara bölünüp herkese ikram edilir. Valla içim daralıyor benim biri yerken diğeri bakınca. Ağlamaklı oluyorum. Anormallik bu belki bilmiyorum ama daha geçen gün markette kıymayı eline alıp alıp bırakan yaşlı amcaya kıyma aldım benim param kalmadı :)
Bu durumda tepki verilmesi gereken görümcedir ama maalesef bu işler görgü meselesi. Kendi düşünemiyor ise zorla olmaz. Eşinize de aynı sebepten sinirlendim. Ben kimsenin gözünün içine baka baka gıda tüketemediğim için eşinizin ayı olduğunu düşünüyorum şu an. Utanıyormuş bir de. Asıl yaptığı merhametsizlikten utanmalı.
saçma davranmasın yeter
