- Konu Sahibi SenEsittirBen
- #1
Merhaba arkadaslar,
cok merak ettigim bir soru var: Ailevi sorunlarinizi esinizle paylasirmisiniz?
Kendimden bahs edeyim birazcik. Kendimi bildim bileli ortanca ablamla aramizda anlam veremedigim sorunlar var, daha dogrusu onun benimle var.
Bazen onunla dertlesmek isterim, "bayma insani, beni ilgilendirmiyor" gibi kirici cümleler kurar. Onun derdi oldugunda ise ben herseyi bir kenara birakir (esimi bile) ve sirf onunla ilgilenrim. Ben onu sürekli överim, ablam ise sürekli beni elistirecek birseyler bulur. Cogunlukla esimin yaninda bile beni sürekli kücük düsürür, dalga gecer, acimasizca elestirir. Sözüm ona espiri yapar. Ben ise tek bir laf etsem beni kardeslikten siler. Aninda annem ve babam onun tarafini tutar ve hep ayni cümleyi kurarlar "O senin ablan, o senden büyük, o diyebilir sen diyemezsin". Yanimda degilken bana seni seviyorum canim kardesim diye mesaj atar, bir araya gelincede beni aglatir.
Bu tutarsiz davranislarini icime ata ata sistim taaaa cocuklugumdan beri. Aileme derdimi anlatamiyorum, esime anlatmak istiyorum, onunla dertlesmek istiyorum, bu seferde annem "sen sen ol asla ailevi seyleri esine anlatma" diye beni uyarir. Kiminle dertlesecegim ben ozaman? Esim kendi ailevi sorunlarini, kirginliklarini bana hep anlatir, bazen saatlerce dertlesiriz, ama iste sadece onun dertlerini. Tam dilimin ucuna geliyor bende derdimi paylasmak istiyorum, bu sefer annemin dedikleri aklima gelyor, yine icime atiyorum.
Sizce ablama olan kirginligimi esime anlatsam, evde hickira hickira aglasam yalnismi yapmis olurum? Gercekten anlatilmazmi böyle seyler hayat arkadasina?
cok merak ettigim bir soru var: Ailevi sorunlarinizi esinizle paylasirmisiniz?
Kendimden bahs edeyim birazcik. Kendimi bildim bileli ortanca ablamla aramizda anlam veremedigim sorunlar var, daha dogrusu onun benimle var.
Bazen onunla dertlesmek isterim, "bayma insani, beni ilgilendirmiyor" gibi kirici cümleler kurar. Onun derdi oldugunda ise ben herseyi bir kenara birakir (esimi bile) ve sirf onunla ilgilenrim. Ben onu sürekli överim, ablam ise sürekli beni elistirecek birseyler bulur. Cogunlukla esimin yaninda bile beni sürekli kücük düsürür, dalga gecer, acimasizca elestirir. Sözüm ona espiri yapar. Ben ise tek bir laf etsem beni kardeslikten siler. Aninda annem ve babam onun tarafini tutar ve hep ayni cümleyi kurarlar "O senin ablan, o senden büyük, o diyebilir sen diyemezsin". Yanimda degilken bana seni seviyorum canim kardesim diye mesaj atar, bir araya gelincede beni aglatir.
Bu tutarsiz davranislarini icime ata ata sistim taaaa cocuklugumdan beri. Aileme derdimi anlatamiyorum, esime anlatmak istiyorum, onunla dertlesmek istiyorum, bu seferde annem "sen sen ol asla ailevi seyleri esine anlatma" diye beni uyarir. Kiminle dertlesecegim ben ozaman? Esim kendi ailevi sorunlarini, kirginliklarini bana hep anlatir, bazen saatlerce dertlesiriz, ama iste sadece onun dertlerini. Tam dilimin ucuna geliyor bende derdimi paylasmak istiyorum, bu sefer annemin dedikleri aklima gelyor, yine icime atiyorum.
Sizce ablama olan kirginligimi esime anlatsam, evde hickira hickira aglasam yalnismi yapmis olurum? Gercekten anlatilmazmi böyle seyler hayat arkadasina?
