-
Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
Ak acs ekiyorsanz nasl hafifletirsiniz?
- Konu Sahibi ema1
- Başlangıç Tarihi
slow müzik dinleyemiyorum...tam bittiği sırada işe başladım...iş beni azıcık da olsa kurtardı..işe odaklanmaya çalışıyorum...ama aklım hep onda...suçlu değilim...ama vicdan azabı çekiyorum...dön dese de dönemiyorum...nasıl dönerim bir daha...aynı şeylere nasıl katlanabilirim...içime aldatılma şüphelerini ekmişken...dönsem ne olur...bi daha başlasak ne olur...ne değişir...hiç bişe değişmez...unutmam lazım...hayatım onsuz bomboş...hiçbişeyden zevk alamıyorum...umarım iyi olurum bir gün...
Ayrılık acısı hayatınızı mı kararttı? Üzülmeyin, yalnız değilsiniz. Başlangıcı olan her şeyin bir sonu vardır.
Ayrılıklar hep acı verir ve zaman en iyi ilaçtır. Yaşamakta olduğunuz bu sürecin ‘geçici’ bir süreç olduğunu bilmelisiniz.
1. Gereksiz bütün iletişimi kesin.
Çok gerekmedikçe ayrıldığınız kişiyle konuşmayın. Ayrıldığınız kişiden çocuğunuz varsa veya aranızda henüz kapatmadığınız parasal ve maddi konularınız vs. o kişiyle (sadece bu konuları konuşmak amacıyla) temas kurabilirsiniz.
Ama ortak arkadaş ve dostlarınızla sohbetlerinizde bile o kişiden bahsetmeyin. Ortak sosyal çevre nedeniyle aynı ortamlara girmeniz gerekiyorsa nazikçe selamlaşmak dışında o kişiyle yalnız kalmayın ve konuşmayın.
2. Sizin için duygusal anlamı veya anısı olan, o kişinin size verdiği objelerden derhal kurtulun.
Hediyeler, notlar, mektuplar vs. Bunları ayrıldığınız kişiye geri vermeyin. Maddi değeri olmayan eşyaları atın.
Satılabilecek olanları (giysiler vs.) satın veya hayır kurumlarına bağışlayın. Hiçbir koşulda bunların size geri gelmeyeceğinden emin olun.
3. Arkadaşlarınızla daha sık vakit geçirin.
Zor zamanlarda arkadaş desteği önemlidir. Ama arkadaşlarınızı ağlama duvarına çevirmeyin. Onlarla birlikte yapacağınız başka etkinlikler sizi oyalayacaktır.
4. Hemen başka bir ilişkiye atlamayın!
Çivi çiviyi söker diyerek hemen başkasıyla ilişkiye giren insanlar vardır. Ama bu yanlıştır!
Başka insanlarla tanışmak tamam ama başka insanlarla duygusal ve cinsel ilişkiye başlamak için çok yanlış bir dönemdesiniz. Kalbinizde ayrılık acısı varken doğru kişiyi bulsanız bile doğru ilişkiyi yaşayamazsınız.
5. Eğlenceli ve yaratıcı bir şeyler yapın.
Daha önce vakit ayıramadığınız için başka bir zamana ertelediğiniz bir şeyler yapın. Dans kursuna gidin, egzersize başlayın
6. Ayrıldığınız kişinin hiç hoşlanmadığınız negatif yanlarını düşünmeye çalışın.
İnsanlar ayrılmışsa bir sebebi vardır. Ayrılık acısı yaşarken insanlar hep ‘yaşanan mutlu günleri’ düşünür ama bu düşüncenin size bir yararı olmaz.
Kendinize “Ayrılmamız iyi oldu, çünkü…” diye başlayan bir liste yapın. Ayrılık sürecini bir ‘arınma’ süreci olarak düşündüğünüzde psikolojik değişiminizi olumlu bir raya oturtabileceksiniz.
7. Ayrıldığınız kişi hakkında duygularınızı ve düşüncelerinizi bir kağıda yazın.
Bu kağıdı asla o kişiye göndermeye kalkmayın! Bu kağıdı bir süre sakladıktan sonra yok edin gitsin.
Ayrıldığınız kişiye artık duygularınızı açıklamanın anlamı yoktur. Çünkü o artık sizin duygularınızı önemsemediği için sizin hayatınızdan çıkıp gitti.
Ona olan duygularınızı açıklamanız onu geri getirmez. Aksine sizi zayıf ve patetik gösterir.
8. Yalnız kalmaktan korkmayın.
Dünyanın sonu değil bu. Bu sizin yaşadığınız acıları ve sıkıntıları yaşayan milyonlarca insan var yeryüzünde.
Kendinizi tekrardan iyi hissedecek ve yeni birini nasıl olsa bulacaksınız.
9. Duygusal meselenizi aklınızda ve kalbinizde tam olarak bitirmeden önce ayrıldığınız kişiyle arkadaş olmayı falan düşünmeyin.
Ayrılırken “dost kalmak” nazik bir temennidir. Ama insanlar ayrıldıkları kişilerle çok nadiren dost kalabilirler.
Duygusal dengenizi tekrar yoluna koyduktan sonra, ancak o zaman o kişiyle arkadaş olarak devam etmek isteyip istemediğinize karar verebileceksiniz. Daha önce değil.
10. Ayrılık acısı çekerken alkole ve yemek yemeye sardırmayın!
Acınız unutmak için başkasıyla seks yapmaya da kalkmayın. Hiçbir faydası olmaz!
Yaşadığınız bu acılı sürecin en iyi ilacı zamandır. Bu süreçte kendinize karşı sabırlı ve nazik olun.
Ayrılıktan ötürü kendinizi suçlamayın. Bu deneyimden bir şeyler öğrenmeye çalışın. Yaşananların bir hata değil, ileriye giden yolda yaşadığınız bir öğrenme süreci olduğunu düşünün.
Ayrılıklar hep acı verir ve zaman en iyi ilaçtır. Yaşamakta olduğunuz bu sürecin ‘geçici’ bir süreç olduğunu bilmelisiniz.
1. Gereksiz bütün iletişimi kesin.
Çok gerekmedikçe ayrıldığınız kişiyle konuşmayın. Ayrıldığınız kişiden çocuğunuz varsa veya aranızda henüz kapatmadığınız parasal ve maddi konularınız vs. o kişiyle (sadece bu konuları konuşmak amacıyla) temas kurabilirsiniz.
Ama ortak arkadaş ve dostlarınızla sohbetlerinizde bile o kişiden bahsetmeyin. Ortak sosyal çevre nedeniyle aynı ortamlara girmeniz gerekiyorsa nazikçe selamlaşmak dışında o kişiyle yalnız kalmayın ve konuşmayın.
2. Sizin için duygusal anlamı veya anısı olan, o kişinin size verdiği objelerden derhal kurtulun.
Hediyeler, notlar, mektuplar vs. Bunları ayrıldığınız kişiye geri vermeyin. Maddi değeri olmayan eşyaları atın.
Satılabilecek olanları (giysiler vs.) satın veya hayır kurumlarına bağışlayın. Hiçbir koşulda bunların size geri gelmeyeceğinden emin olun.
3. Arkadaşlarınızla daha sık vakit geçirin.
Zor zamanlarda arkadaş desteği önemlidir. Ama arkadaşlarınızı ağlama duvarına çevirmeyin. Onlarla birlikte yapacağınız başka etkinlikler sizi oyalayacaktır.
4. Hemen başka bir ilişkiye atlamayın!
Çivi çiviyi söker diyerek hemen başkasıyla ilişkiye giren insanlar vardır. Ama bu yanlıştır!
Başka insanlarla tanışmak tamam ama başka insanlarla duygusal ve cinsel ilişkiye başlamak için çok yanlış bir dönemdesiniz. Kalbinizde ayrılık acısı varken doğru kişiyi bulsanız bile doğru ilişkiyi yaşayamazsınız.
5. Eğlenceli ve yaratıcı bir şeyler yapın.
Daha önce vakit ayıramadığınız için başka bir zamana ertelediğiniz bir şeyler yapın. Dans kursuna gidin, egzersize başlayın
6. Ayrıldığınız kişinin hiç hoşlanmadığınız negatif yanlarını düşünmeye çalışın.
İnsanlar ayrılmışsa bir sebebi vardır. Ayrılık acısı yaşarken insanlar hep ‘yaşanan mutlu günleri’ düşünür ama bu düşüncenin size bir yararı olmaz.
Kendinize “Ayrılmamız iyi oldu, çünkü…” diye başlayan bir liste yapın. Ayrılık sürecini bir ‘arınma’ süreci olarak düşündüğünüzde psikolojik değişiminizi olumlu bir raya oturtabileceksiniz.
7. Ayrıldığınız kişi hakkında duygularınızı ve düşüncelerinizi bir kağıda yazın.
Bu kağıdı asla o kişiye göndermeye kalkmayın! Bu kağıdı bir süre sakladıktan sonra yok edin gitsin.
Ayrıldığınız kişiye artık duygularınızı açıklamanın anlamı yoktur. Çünkü o artık sizin duygularınızı önemsemediği için sizin hayatınızdan çıkıp gitti.
Ona olan duygularınızı açıklamanız onu geri getirmez. Aksine sizi zayıf ve patetik gösterir.
8. Yalnız kalmaktan korkmayın.
Dünyanın sonu değil bu. Bu sizin yaşadığınız acıları ve sıkıntıları yaşayan milyonlarca insan var yeryüzünde.
Kendinizi tekrardan iyi hissedecek ve yeni birini nasıl olsa bulacaksınız.
9. Duygusal meselenizi aklınızda ve kalbinizde tam olarak bitirmeden önce ayrıldığınız kişiyle arkadaş olmayı falan düşünmeyin.
Ayrılırken “dost kalmak” nazik bir temennidir. Ama insanlar ayrıldıkları kişilerle çok nadiren dost kalabilirler.
Duygusal dengenizi tekrar yoluna koyduktan sonra, ancak o zaman o kişiyle arkadaş olarak devam etmek isteyip istemediğinize karar verebileceksiniz. Daha önce değil.
10. Ayrılık acısı çekerken alkole ve yemek yemeye sardırmayın!
Acınız unutmak için başkasıyla seks yapmaya da kalkmayın. Hiçbir faydası olmaz!
Yaşadığınız bu acılı sürecin en iyi ilacı zamandır. Bu süreçte kendinize karşı sabırlı ve nazik olun.
Ayrılıktan ötürü kendinizi suçlamayın. Bu deneyimden bir şeyler öğrenmeye çalışın. Yaşananların bir hata değil, ileriye giden yolda yaşadığınız bir öğrenme süreci olduğunu düşünün.
Of kızlar ben sürekli ayrılık acısı çekiyorum...... Aslında ayrılmadık ama artık beni sevmediğini hissediyorum biliyorum bitecek Ne zaman bitti diyecek diye bekliyorum. Madem sevmiyor niye bitirmesin diyeceksiniz. Benim kaldıramayacağımı biliyor, sanki beni yavaş yavaş ayrılığa hazırlıyor. İçim felaket acıyor Sen niye ayrılmıyorsun derseniz çok seviyorum onu, hayatım öyle onla dolu ki onsuz nasıl yaşanır bilmiyorum. Sürekli bahaneler buluyorum öyle değildir sana öyle geliyordur. Hangisi gerçek bilemiyorum işin içinden çıkamıyorum. Çok acı çekiyorum...
aşk acısı hafiflemez ki
çekmeden de asla bitmez..
kendinizi avutursunuz,oyalarsınız
kasarsınız resmen hatırlamamak için
ama bi an öyle bişey olur ki bütün film kopar
o yüzden ağlamak istediğinizde akıtın gözyaşlarınızı bence
tutup,bi anda patlamak daha fena
en azından benim için böyle..:çok üzgünüm:
eğer kötü bi nedenle bittiyse ilişkiniz
yaptığı kötülüğü anımsayın ve sizi hak etmediğini düşünün
bu biraz olsun sakinleştirir
çekmeden de asla bitmez..
kendinizi avutursunuz,oyalarsınız
kasarsınız resmen hatırlamamak için
ama bi an öyle bişey olur ki bütün film kopar
o yüzden ağlamak istediğinizde akıtın gözyaşlarınızı bence
tutup,bi anda patlamak daha fena
en azından benim için böyle..:çok üzgünüm:
eğer kötü bi nedenle bittiyse ilişkiniz
yaptığı kötülüğü anımsayın ve sizi hak etmediğini düşünün
bu biraz olsun sakinleştirir
Tamam hadi geçsin diyelim ya şu içimdeki şüphee.... Belki geçicek tamamen saten unutmaya karar verdim onunla asla olmaz dedim ama korktuğum birşey var.. Ya tekrar beni ararsa suan baska sehirde okuyor yarıyılda veya seneye bu sehire yatay geciş yapıp gelirde beni ararsa ve aklımı karıstırırsa nolucak ?? ouf ya
- 10 Ağustos 2009
- 26.179
- 18.338
- 823
en doğrusunu yapıyorsunBenim suan yaptığım deli gibi çalışmak akşam da eve gider gitmez uyumak suan elimden fazlası gelmiyooooooooooooo
- 24 Ağustos 2010
- 3.594
- 3.268
- 333
Aşk acısı öyle kolay kolay geçmez. Bazen yıllarınızı alır.
Tam unuttum derken, hatta hayatınıza yeni biri bile girmişken, eski aşkınızla bir yerde karşılaşırsınız... ve o anda ipler kopar...
Eliniz ayağınız titrer, kalbiniz hızlı hızlı atmaya başlar heyecandan....
Anlarsınız ki içinizde hala ona karşı birşeyler bitmemiş...
Unuttum diye kendimizi kandırmışızdır sadece...
Ben mesela asla unutabileceğimi zannetmiyorum, çok denedim, karşılaşmamaya, yüz yüze gelmemeye çalıştım, hatta 1,5 sene görmediğim bile oldu onu..
Ama gene de hiçbir zaman aklımdan çıkmadı, çıkmayacakta....
Evlensem dahi her zaman kalbimin bir köşesinde saklayacağım onu...
Çünkü o benim İlk Aşkım...
Tam unuttum derken, hatta hayatınıza yeni biri bile girmişken, eski aşkınızla bir yerde karşılaşırsınız... ve o anda ipler kopar...
Eliniz ayağınız titrer, kalbiniz hızlı hızlı atmaya başlar heyecandan....
Anlarsınız ki içinizde hala ona karşı birşeyler bitmemiş...
Unuttum diye kendimizi kandırmışızdır sadece...
Ben mesela asla unutabileceğimi zannetmiyorum, çok denedim, karşılaşmamaya, yüz yüze gelmemeye çalıştım, hatta 1,5 sene görmediğim bile oldu onu..
Ama gene de hiçbir zaman aklımdan çıkmadı, çıkmayacakta....
Evlensem dahi her zaman kalbimin bir köşesinde saklayacağım onu...
Çünkü o benim İlk Aşkım...
- 25 Nisan 2011
- 834
- 10
- 116
ilk aşkımdı o benim 4 yıl geçti birlikte. 1 ay oldu bugün yüzünü görmeyeli...acım her gün artıyor. 1gün iyiysem 5gün kötüyüm. konuşmadan bitirdim. ama şimdi konuşsak keşke diyorum çünkü birçok meselede boşluklar kaldı...o yüzden hala acı çektiğimi düşünüyorum..konuşsam hafiflerim belki diye düşünüyorum ama...bilmiyorum...
Gencim güzelim neden yalnızım diyenler buyrun sohbete:)
http://www.kadinlarkulubu.com/geyik...nizimquot-diyenler-nedenler-oneriler-333.html
http://www.kadinlarkulubu.com/geyik...nizimquot-diyenler-nedenler-oneriler-333.html
Merhaba, ben onunla 7 yil once yurtdisinda okurken tanistim. Ozaman erkek arkadasim vardi birbirimizden cok etkilenmemize ragmen hicbirsey olmadi. O benden 4 yil once turkiyeye dondu. Hatta onun donecegi gun havaalaninda tesadufen birini yolcu ediyordum ve cok uzuldugumu hatirliyorum. Oysa sadece 1-2 kez gorusmustuk.
Turkiyeye dondum. 2 ay tanidigim biriyle gercek aski buldugumu sanarak evlendim, adam yalanci sahtekar biri cikti 6ay sonra bosandim. Bosandigim gun birdaha uzun sure kimse olmayacak diye kizkardesimle bir cafede otururken ONu gordum. İkimizde sok olduk. Ertesi hafta disari ciktik. Hayatimin en guzel gecesiydi. Bir dahada ayrilmadik. Bir gun birbirimizi gormeden duramiyorduk.
Ayni eve tasindik. Hersey o kadar guzeldiki..her ayin 14 unde cicek alir, kart alir, mum alir sarap alir eve gelirdi. Kendisi restorant isletiyor. Her is cikisi ona gitmem icin yalvarirdi.
Bu arada bunlar musevi ve inanilmaz kotu yurekli bir annesi var. Beni ilk gunden beri istemedi. Hakaret etti assagiladi, ona gozumun onunde baska kizlar ayarlamaya calisti.. Selam bile vermiyordu bana annesi. O bircok kez arkamda durdu ama isyeri annesinin oldugundan ve kadin gercekten ruh hastasi oldugundan pek birsey degismedi.
Bir sene sonra o normal aktivite ve hayatina geri dondu. Tenis, arkadaslariyla gorusme, maca gitme...ben bir yil boyunca hayatimi ona odakladigimdan yapayanliz kalmistim ve duygusal olarak cokkkk yorgundum.
Daha cok calismaya basladi. Onu goremez oldum. Hircinlastim. Kiskancliklar yaptim...
Babasi iflas ettiginden bizim evimize gecici sureligine tasindi. Hersey ozaman basladi iste. Aramizdaki hersey iyice koptu. Ama hissedersin ya ben beni cok sevdigini oyle derinden hissediyordumki. Bana bir sarilisindan, hatta 15 gun once nolur hic yanimdan ayrilma dedi...
Son kavgamiz 10 gun once oldu. Onu bahane ederek benden ayrildi. Babasi ile ayni evde birakti ve gitti... Restoranina gittim ertesi gun gece 1 de. Dayanamadim konusmak istedim. Restoranin mutfaginda kuytu bir kosede arkadas grubumuzdan oldukca basit bir kizla cokk yakinlardi. Noluyor burda dedim. Kiz kacti. Buda bana artik hesap soramazsin bu is bitti diyip kovdu beni. Gecenin o saatinde bayramin ilk gunu sokaklarda eve aglaya aglaya dondum. Babasi hala benim evimdeyken hemde.
Yinede aradim yalvardim. Benim kiskanclik ve kaprislerimden oldu diye nasil yalvardim ayaklarina kapandim. Bana ozgur olmak, tek basina olmak istediginden bu iliskiyi bitirdigini, belki 3 gun belki 3 ay sonra geri donebilecegi gibi seyler soyledi ve gitti.
Baban ne olacak peki dedim. Bir sure ev bulana kadar kalsin dedi ve gitti... Benim yeri de baskasi olsa onunda esyalarini babasininkileride atarti kapi onune ama yapamadim. Babasini karsima aldim. Bak amca oglunla ayrildik biliyorsun, ne olur sen abinin evine git yada ben sana otel parasi vereyim dedim. Bu konusmanin ustune adam 2 gun daha kaldi ve gayet rahat tavirlarla. Sortunu giyip denize filan gitti.
Sonra ona tekrar neden babasinin gitmedigini sordugumda, sen neden gitmiyorsun. Sen bu esyalarla yasayamazsin. Anilar ustune gelir bence esyalari birak sen git dedi. Onu soyledigi an amaclarinin sadece 2 parca mobilya oldugunu anladim. İkisinide o gun evden gonderdim. 4 gunaramadim sormadim. Bu kez o aradi. Yanlislikla aradim nasilsin diye merak ediyorum filan dedi. Ben yine yelkenleri indirdim duzeltebilecegimizi soyleyip yalvardim filan...biliyorum kulaga cok onursuz geliyor ama yaptim. Adamin egosu tekrar tam oldu ve istemedigini soyledi kapadi.
Ben evimi kilitleyip anneme tasindim. Haftaya esyalarimi alip yeni bir eve tasinmam lazim. Hic gucum kalmadi. Oyle yorgunumki anlatamam...
Turkiyeye dondum. 2 ay tanidigim biriyle gercek aski buldugumu sanarak evlendim, adam yalanci sahtekar biri cikti 6ay sonra bosandim. Bosandigim gun birdaha uzun sure kimse olmayacak diye kizkardesimle bir cafede otururken ONu gordum. İkimizde sok olduk. Ertesi hafta disari ciktik. Hayatimin en guzel gecesiydi. Bir dahada ayrilmadik. Bir gun birbirimizi gormeden duramiyorduk.
Ayni eve tasindik. Hersey o kadar guzeldiki..her ayin 14 unde cicek alir, kart alir, mum alir sarap alir eve gelirdi. Kendisi restorant isletiyor. Her is cikisi ona gitmem icin yalvarirdi.
Bu arada bunlar musevi ve inanilmaz kotu yurekli bir annesi var. Beni ilk gunden beri istemedi. Hakaret etti assagiladi, ona gozumun onunde baska kizlar ayarlamaya calisti.. Selam bile vermiyordu bana annesi. O bircok kez arkamda durdu ama isyeri annesinin oldugundan ve kadin gercekten ruh hastasi oldugundan pek birsey degismedi.
Bir sene sonra o normal aktivite ve hayatina geri dondu. Tenis, arkadaslariyla gorusme, maca gitme...ben bir yil boyunca hayatimi ona odakladigimdan yapayanliz kalmistim ve duygusal olarak cokkkk yorgundum.
Daha cok calismaya basladi. Onu goremez oldum. Hircinlastim. Kiskancliklar yaptim...
Babasi iflas ettiginden bizim evimize gecici sureligine tasindi. Hersey ozaman basladi iste. Aramizdaki hersey iyice koptu. Ama hissedersin ya ben beni cok sevdigini oyle derinden hissediyordumki. Bana bir sarilisindan, hatta 15 gun once nolur hic yanimdan ayrilma dedi...
Son kavgamiz 10 gun once oldu. Onu bahane ederek benden ayrildi. Babasi ile ayni evde birakti ve gitti... Restoranina gittim ertesi gun gece 1 de. Dayanamadim konusmak istedim. Restoranin mutfaginda kuytu bir kosede arkadas grubumuzdan oldukca basit bir kizla cokk yakinlardi. Noluyor burda dedim. Kiz kacti. Buda bana artik hesap soramazsin bu is bitti diyip kovdu beni. Gecenin o saatinde bayramin ilk gunu sokaklarda eve aglaya aglaya dondum. Babasi hala benim evimdeyken hemde.
Yinede aradim yalvardim. Benim kiskanclik ve kaprislerimden oldu diye nasil yalvardim ayaklarina kapandim. Bana ozgur olmak, tek basina olmak istediginden bu iliskiyi bitirdigini, belki 3 gun belki 3 ay sonra geri donebilecegi gibi seyler soyledi ve gitti.
Baban ne olacak peki dedim. Bir sure ev bulana kadar kalsin dedi ve gitti... Benim yeri de baskasi olsa onunda esyalarini babasininkileride atarti kapi onune ama yapamadim. Babasini karsima aldim. Bak amca oglunla ayrildik biliyorsun, ne olur sen abinin evine git yada ben sana otel parasi vereyim dedim. Bu konusmanin ustune adam 2 gun daha kaldi ve gayet rahat tavirlarla. Sortunu giyip denize filan gitti.
Sonra ona tekrar neden babasinin gitmedigini sordugumda, sen neden gitmiyorsun. Sen bu esyalarla yasayamazsin. Anilar ustune gelir bence esyalari birak sen git dedi. Onu soyledigi an amaclarinin sadece 2 parca mobilya oldugunu anladim. İkisinide o gun evden gonderdim. 4 gunaramadim sormadim. Bu kez o aradi. Yanlislikla aradim nasilsin diye merak ediyorum filan dedi. Ben yine yelkenleri indirdim duzeltebilecegimizi soyleyip yalvardim filan...biliyorum kulaga cok onursuz geliyor ama yaptim. Adamin egosu tekrar tam oldu ve istemedigini soyledi kapadi.
Ben evimi kilitleyip anneme tasindim. Haftaya esyalarimi alip yeni bir eve tasinmam lazim. Hic gucum kalmadi. Oyle yorgunumki anlatamam...
afedersiniz ama gayet yüzsüzüne denk gelmişsiniz kendi yetmemiş babası bile çöreklenmiş nerdeyse sizin evinizden sizi kovacaklar bu ne rahatlık
sizde toparlayın kendinizi bu kadar bencil bi adamdan size hayır gelmez en zor anında kucak açmışsınız hala daha kapris yapıp başka kızlarla yakınlaşıyo 
koşmayın peşinden peşinden koştukça kendilerini hepten bulunmaz hint kumaşı sanıyolar aramayın sormayın kendine güveniniz geldikçe ancak toparlıyo insan dağılmış gururunu kendimden biliyorum :44:Benzer Konular
- Kilitli
