Uzun süren ilişkim ardından Aldatildim hemde söze bi hafta kala.soz elbisemi dolabimin en güzel yerinde sakladım.ben en büyük mutluluğu mu o söz elbisesini alırken söz yüzükleri mızı beğenir ken yaşadım.20 haziran 2012 den beri mutsuzluk umutsuzluk hayalsizlik gelecek kaygısı korku. .. hayatta benim payıma bunlar düştü
hergün bana çok heyecanlıyım sözümüz e az kaldı diyen adam gözlerimin içini okuyan adam bana seni haketmek için ne yaptım diyen adam sözümüz e bi hafta kala sana ısınama dım seni Sevemem bi halt yedim gidiyorum unut beni dedi herseyi unut istemiyorum seni sesini yüzünü görmek istemiyorum diye mesaj attı 5 yıl sadece bi mesaja degermis resmen yalvar dım konuşalım dedim Hayır dedi hiç birşey ortada yokken.meger bi kızla görüşmeye başlamış filan... hatta onunla evlendi aynı şehirde yaşamak ağır geldi tercih yaptım şimdi uzak bi şehire atandım bile bile yaptım ailemden herkesten uzaklaştı m.ev tuttum içini döşüyorum ama çok çok ağrima gidiyor ben elimden telli duvaklı onun kollarında evimize gitmeyi hayal ederken şimdi yalnız bi şehire geldim.o evlendi mutlu çok mutlu (annemin akrabası olmasi sebebiyle haberlerini alıyorum maalesef ki duymak istemiyorum amainsanlar cçok acımasız illaki bana mutluluğunu anlatıyorlar ve ben hep bi mutluluk maskesi ile umrumda değilmiş gibi davranmak tan yoruldum güçlü olmaktan tek başıma savaşmak tan bıktım.evime eşya alırken onunla beraber eşya baktığımız kurduğumuz hayaller geliyor.simdi baba olacakmış ne güzel bana derdi ki bizim kızımız olsun senin gibi tertemiz olsun çocuk çok severim derdi hatta beraber çocuk mağazaların a bakardik eğlenir dik mutluluk onun hakkiymis evlendi çocuğu olacak mutlu ve ben yine tek başıma yollarda yım diyorum ki Allahım ben kimden ne ahi aldım kime ne yaptım. Bu dünya mutsuz edenlerin dünyası mı? Ne kadar o dönem ah etsemde onun kötü haberini almak istemem mutsuzluguna da üzülürüm ama ben hayatta sevmekten başka bişey yapmadım fedakâr tavırlarımin suclusuyum. Çok gulerim herkes guleryuzlulugum den bahseder insanlar sever ama yalnız ken hep Ağlıyorum canım yanıyor ben 3yildir aşamadim bu ihaneti hayal kırıklığını şimdi yeni bi hayatım var hayalim olmayan mutsuzluk den beslenen bi hayat içten içe çürüyorum.disarda mutlu insanları mutlu etmeyi görev edindiğim bi hayat ailem bile durumumdan habersiz hiç kimse bilmiyor belki buraya yazınca rahatlarim. Birazcık olsun içimde cogalan beni gün gün öldüren bu zehri kusabilirim.beni affedin edenin bulduğu dünya burası mı gerçekten ve uzulenler in yürekten sevenlerin mutlu olma hakkı yok mu? Ne olur dua edin sol yanım biraz hafiflesin
hergün bana çok heyecanlıyım sözümüz e az kaldı diyen adam gözlerimin içini okuyan adam bana seni haketmek için ne yaptım diyen adam sözümüz e bi hafta kala sana ısınama dım seni Sevemem bi halt yedim gidiyorum unut beni dedi herseyi unut istemiyorum seni sesini yüzünü görmek istemiyorum diye mesaj attı 5 yıl sadece bi mesaja degermis resmen yalvar dım konuşalım dedim Hayır dedi hiç birşey ortada yokken.meger bi kızla görüşmeye başlamış filan... hatta onunla evlendi aynı şehirde yaşamak ağır geldi tercih yaptım şimdi uzak bi şehire atandım bile bile yaptım ailemden herkesten uzaklaştı m.ev tuttum içini döşüyorum ama çok çok ağrima gidiyor ben elimden telli duvaklı onun kollarında evimize gitmeyi hayal ederken şimdi yalnız bi şehire geldim.o evlendi mutlu çok mutlu (annemin akrabası olmasi sebebiyle haberlerini alıyorum maalesef ki duymak istemiyorum amainsanlar cçok acımasız illaki bana mutluluğunu anlatıyorlar ve ben hep bi mutluluk maskesi ile umrumda değilmiş gibi davranmak tan yoruldum güçlü olmaktan tek başıma savaşmak tan bıktım.evime eşya alırken onunla beraber eşya baktığımız kurduğumuz hayaller geliyor.simdi baba olacakmış ne güzel bana derdi ki bizim kızımız olsun senin gibi tertemiz olsun çocuk çok severim derdi hatta beraber çocuk mağazaların a bakardik eğlenir dik mutluluk onun hakkiymis evlendi çocuğu olacak mutlu ve ben yine tek başıma yollarda yım diyorum ki Allahım ben kimden ne ahi aldım kime ne yaptım. Bu dünya mutsuz edenlerin dünyası mı? Ne kadar o dönem ah etsemde onun kötü haberini almak istemem mutsuzluguna da üzülürüm ama ben hayatta sevmekten başka bişey yapmadım fedakâr tavırlarımin suclusuyum. Çok gulerim herkes guleryuzlulugum den bahseder insanlar sever ama yalnız ken hep Ağlıyorum canım yanıyor ben 3yildir aşamadim bu ihaneti hayal kırıklığını şimdi yeni bi hayatım var hayalim olmayan mutsuzluk den beslenen bi hayat içten içe çürüyorum.disarda mutlu insanları mutlu etmeyi görev edindiğim bi hayat ailem bile durumumdan habersiz hiç kimse bilmiyor belki buraya yazınca rahatlarim. Birazcık olsun içimde cogalan beni gün gün öldüren bu zehri kusabilirim.beni affedin edenin bulduğu dünya burası mı gerçekten ve uzulenler in yürekten sevenlerin mutlu olma hakkı yok mu? Ne olur dua edin sol yanım biraz hafiflesin
